Περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα*

Δεν την ξέρετε όλη την ιστορία. Ακούστε να σας την πω εγώ.

Καθόταν που λες ο ευεργέτης Μπαλάφας και περνάει από μπροστά του ένας ντελιβεράς με το μηχανάκι του και του λέει:

-Εγώ δε θέλω μεροκάματο, θέλω χιλιάρα μηχανή και θάνατο.

Α πολύ ωραία, σκέφτεται ο Μπαλάφας. Εμείς φροντίζουμε και μεροκάματο καλό να μην παίρνει και ο θάνατος να τον περιμένει σε κάθε γωνία ανασφάλιστο. Τον ευεργετούμε με όσα θέλει.

Περνάει μετά με ένα φορτηγό κι ο Νιόνιος που δεν του έμεινε ντιπ νιονιό και τονε θολώσαν τα λεφτά και του λέει:  όλοι μαζί μπορούμε.

Δικός μας κι αυτός σκέφτεται ο ευεργέτης Μπαλάφας.

Έρχεται όμως στο καπάκι μια νταλίκα με την Μπέλλου στο τιμόνι και την ακούει να του λέει:

Μες στο κόλπο είσαι χωμένος και γλιτώνεις παρά τρίχα,
τώρα είσαι βολεμένος και σου κόψανε το βήχα.

Κι αν θυμάσαι τα παλιά, ψέματα και μπλα μπλα μπλα,
η μαγκιά σου ναφθαλίνη με κασμίρι και λουστρίνι.

Καλά εντάξει, αυτή θέλει να έρθει ο Κούλης, σκέφτηκε ο Μπαλάφας και καθησύχασε τον εαυτό του συνεχίζοντας να ευεργετεί το πόπολο.

Κι αν δεν τελειώσουμε τις μέρες τις δικές του, της κυβέρνησής του και της τάξης που υπηρετεί, τόσο αυτοί θα μας χαλάνε τα χρόνια μας.

*Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
Πώς πέρασαν αυτοί για αριστεροί.

*Ω εποχή μού θυμίζεις τον Καίσαρα
κι οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
κι όσο γερνώ μπουσουλώ με τα τέσσερα
τα τροχοφόρα με προσπερνούν.

Αλλά οι σύγχρονοι Σπάρτακοι δεν προσκυνούν και δεν παραδίδονται.