«Τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά…» – 53 χρόνια ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ

Η μεγαλειώδης Εαμική Αντίσταση στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που η πατρίδα μας βρέθηκε κάτω απ’ τη μπότα των χιτλερικών καταχτητών, η τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας απέναντι στη νέα Κατοχή που επέβαλλαν με φωτιά και μολύβι οι αυτοκρατορίες των Άγγλων και των ΗΠΑ, οι ανελέητοι διωγμοί και οι πολύχρονοι κατατρεγμοί που υπέστησαν οι αντιστασιακοί αγωνιστές και τα υψηλά ιδανικά τους, είναι βαθιά χαραγμένα στην ψυχή και τη μνήμη του λαού μας. Η λυσσαλέα διαστρέβλωση και κατασυκοφάντηση, το ξαναγράψιμο σήμερα της Ιστορίας, κατά πως βολεύει την τάξη των εκμεταλλευτών, δεν κατόρθωσαν ούτε θα κατορθώσουν να σβήσουν ό,τι ανεξίτηλα γράφτηκε με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών του λαού, ούτε και τις παρακαταθήκες που άφησαν οι γενιές της Αντίστασης στις επόμενες γενιές.

Σε αυτό συνέβαλαν αποφασιστικά η ίδρυση, πριν από πενήντα τρία χρόνια (στις 15 του Ιούλη 1964) και δράση της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ και στη συνέχεια ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), τα παραρτήματά της ανά την Ελλάδα, οι αντιστασιακοί που στην πορεία έφυγαν για το στερνό ταξίδι, όσοι συνεχίζουν όρθιοι στα σύγχρονα μετερίζια και οι απόγονοι που κρατάνε γερά τη σκυτάλη του αγώνα.

Στην ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και στα παραρτήματά της δεν συναντιούνται κάποιοι παροπλισμένοι –  παραιτημένοι απόμαχοι της ζωής, για να θυμηθούν τα παλιά, να αναπολήσουν τις ένδοξες εποχές, να γκρινιάξουν για όσα δεινά συμβαίνουν σήμερα και να κάνουν αφ’ υψηλού κριτική στις νεώτερες γενιές. Συμμετέχουν αγωνιστές που δεν ξέρουν τι θα πει συμβιβασμός, εγκατάλειψη του πεδίου της μάχης και παράδοση των όπλων· αγωνιστές που συνεχίζουν να πορεύονται περήφανα στα κακοτράχαλα μονοπάτια των σύγχρονων καιρών, να κρατάνε ζωντανά τα ιδανικά και τα οράματα της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, να φυσάνε δυνατά «το μικρό καρβουνάκι στη χόβολη της ελπίδας» και με το παράδειγμά τους εμπνέουν και εμψυχώνουν τους νεώτερους (σε ηλικία) αγωνιστές.

Μόνο όποιος συμμετείχε έστω και μια φορά σε εκδήλωση της ΠΕΑΕΑ –ΔΣΕ, μπορεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα, που έχουμε εμείς οι νεώτεροι, για το πνεύμα προσφοράς και αυτοθυσίας, τον άφταστο ηρωισμό, την «αποκοτιά» των νεολαίων της Αντίστασης στο βουνό και στην πόλη, την αποφασιστικότητα, τη στωικότητα και τη γαλήνη εκείνου που εκπληρώνει το καθήκον του, χαρακτηριστικά με τα οποία οι αγωνιστές αντίκριζαν τις κάνες των ξενόφερτων και ντόπιων εκτελεστικών αποσπασμάτων, την αντοχή και αλυγισιά στις κακουχίες της κρυψώνας, των φυλακών, των τόπων εξορίας, τα βασανιστήρια, το ανελέητο κυνηγητό, την πείνα, την απλυσιά, τις σκληρές καιρικές συνθήκες, τη φωτιά των ναπάλμ, τη φρίκη της ίδιας της κόλασης.

Η συνεισφορά της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ στο να μη γίνει η Αντίσταση μουσειακό έκθεμα και επετειακή «υποχρέωση» και να αναδειχτούν και διαδοθούν τα μηνύματά της είναι τεράστια. Με τη δράση των παραρτημάτων της κατά νομούς συνέβαλε να μεταλαμπαδευτούν τα ιδανικά και οι σκοποί του αντιστασιακού κινήματος στους νεώτερους, και να γίνουν και δική τους υπόθεση. Σε κεντρικό επίπεδο η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ έχει να επιδείξει πλούσια και πολύπλευρη δράση, εντός και εκτός συνόρων. Δεν είναι μόνο η διοργάνωση εκδηλώσεων τιμής και μνήμης, η αποκάλυψη και ανάδειξη μνημείων, οι επισκέψεις-προσκυνήματα σε τόπους όπου ο ηρωισμός συναντήθηκε με τη θυσία, ή η εκπροσώπηση της Οργάνωσης σε άλλες εκδηλώσεις.  Γιγάντιος είναι ο αγώνας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ στη διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, με συνεχείς παρεμβάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο και αλλού, σε συνεργασία με την ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ και την υποστήριξη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών – Αντιφασιστών (FIR), την ώρα που οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα περισσότερα κόμματα σφυρίζουν αδιάφορα στους ρυθμούς του «ρεαλισμού» και του «εφικτού».

Μεθοδική και ακούραστη είναι η προσπάθεια για την ανάδειξη της αληθινής ιστορίας της ΕΑΜική Αντίστασης, που δεν διδάσκεται στα σχολεία, με μια σειρά παρεμβάσεις μελών της, μεταξύ άλλων και σε σχολεία (επέτειος 28 Οκτώβρη). Η αποκάλυψη και καταπολέμηση των φορέων του αντικομμουνισμού και της δηλητηριώδους όσο και το δηλητήριο του φασισμού θεωρίας των δύο άκρων, που εξισώνει τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό με το τέρας του φασισμού. Συνεχής είναι η πάλη της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ κατά του φασισμού που σηκώνει σήμερα ξανά απειλητικά το αποκρουστικό βλέμμα του, αλλά και κατά του συστήματος της εκμετάλλευσης, του καπιταλισμού, που τον γεννά και τον χρησιμοποιεί.  Η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ δεν σταματά να καταγγέλλει τα ιμπεριαλιστικά κέντρα ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ για την υποστήριξη των ακροδεξιών – ναζιστών σε πρώην σοσιαλιστικές χώρες, για την καταστροφή στις ίδιες χώρες των μνημείων της Αντιφασιστικής Νίκης και του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και την απαγόρευση ή περιορισμούς στη δράση των κομμουνιστικών κομμάτων και στη χρήση των τιμημένων συμβόλων τους. Διοργανώνει διεθνείς συναντήσεις και ημερίδες, που επισημαίνουν τους κινδύνους από την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, αναδεικνύουν τη συμβολή της ΕΣΣΔ και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και ταυτόχρονα τους κινδύνους για νέους πολέμους που σηκώνει ο αχαλίνωτος ανταγωνισμός των εκμεταλλευτών και η άσβεστη δίψα τους για κέρδη.

Η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ συμμετέχει σε διεθνή συνέδρια, με ομιλίες και παρεμβάσεις, και εκδηλώνει ενεργά (και υλικά) τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της στα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, στους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας και στους λαούς που υποφέρουν από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Στηρίζει το Σπίτι  του Αγωνιστή. Εκδίδει το  εξαιρετικό και με πλούσια ύλη περιοδικό «Εθνική Αντίσταση» και το ξεχωριστό χρονιάτικο θεματικό ημερολόγιό της (αφιερωμένο φέτος στα 100 χρόνια της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης).

Τα «χιονισμένα» κεφάλια των επιζώντων αγωνιστών του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, της ΟΠΛΑ, που με μπροστάρη και οργανωτή το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, προετοίμασαν και ατσάλωσαν τον λαό μας να αντέξει, να αντεπιτεθεί και να συντρίψει τη χιτλερική κατοχή και να λευτερωθεί, για να «ταρακουνήσουν» στη συνέχεια συθέμελα το σύστημα της εκμετάλλευσης, ξεχωρίζουν ανάμεσα στα λάβαρα της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και στις κόκκινες σημαίες που «δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό», στους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων ενάντια στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, για δουλειά και δικαιώματα και σε κάθε αγωνιστική διεκδίκηση του λαού μας. Ο αγώνας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ για το δυνάμωμα των παραρτημάτων και ανάπτυξη παραπέρα των δραστηριοτήτων τους, κόντρα στις αντικειμενικές δυσκολίες και τα βαλτά εμπόδια, για την προβολή και εκλαΐκευση των ιδανικών και των οραμάτων της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας δεν σταματά. Οι αντιστασιακοί και οι απόγονοι, μαθημένοι στα δύσκολα, δεν το βάζουν κάτω.

Οι νεώτερες γενιές οφείλουμε να αγκαλιάσουμε την υπόθεση της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, να κάνουμε κτήμα τα ιδανικά και τα οράματα αυτών που έπεσαν για τη ζωή, αυτών που «έφυγαν» όρθιοι κι όσων συνεχίζουν. Στηρίζοντας και ενισχύοντας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας, υλικά, ηθικά, συν-αγωνιστικά τη λειτουργία και τις δράσεις της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και του Σπιτιού του Αγωνιστή, τιμάμε τους νέους και τις νέες που πρόσφεραν τα ολάνθιστα νιάτα τους θυσία στο βωμό της λευτεριάς, για έναν καλύτερο κόσμο, τους παππούδες, τους πατεράδες και τις μανάδες που δε λογάριασαν πόνο, στερήσεις και θυσίες για να μπορούμε σήμερα εμείς να εκφραζόμαστε ελεύθερα και από πιο στέρεες βάσεις να αντιπαλεύουμε το άδικο και την εκμετάλλευση.

«Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα». Διαβάζουμε την ιστορία μας, μελετάμε την πείρα που βγαίνει από τους αγώνες του λαού μας και τις θυσίες του στα βάθη των δεκαετιών, έχουμε «τα μάτια της ψυχής μας ανοιχτά» στη σύγχρονη πραγματικότητα που μας καλεί αμείλικτη και καθημερινά να πάρουμε θέση. Η θέση μας δεν μπορεί να είναι άλλη από τις γραμμές του ταξικού λαϊκού κινήματος, από τον δρόμο που περπάτησαν οι γενιές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, οι αγωνιστές της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. «Ο δρόμος μας αρχινά από κει που ο δικός σας τελειώνει».