Ιωνικός Νικαίας Warriors και ο… σουρεαλισμός του ελληνικού μπάσκετ
Η μαγεία του ελληνικού μπάσκετ θαμπώνει τη λάμψη του ΝΒΑ, που μένει πίσω από τις σουρεαλιστικές εξελίξεις, ασθμαίνοντας. Και πού να φτάσουν και οι τελικοί της Basket League…
Ποιο ΝΒΑ, ποιος Κάρι, ποιος Ντουράντ και ποιοι Γουόριορς… Ο Καράμπουλας, ο Ιωνικός Νικαίας και ο μαγικός κόσμος της Α2…
Στον αγώνα του Ιωνικού Νικαίας με τον Εθνικό έγιναν ασύλληπτα πράγματα, με τον πίνακα να καταγράφει ως τελικό σκορ το διαστημικό 197-116, που είναι από άλλον μπασκετικό πλανήτη -και δεν εννοούμε το ΝΒΑ. Στο ημίχρονο οι γηπεδούχοι είχαν ήδη περάσει τους 100, αλλά στο τέλος έχασαν τη 200άρα για ένα τρίποντο.
Ποιος να το έλεγε στους ανθρώπους του Εθνικού πριν το ματς πως θα πετύχουν κατοστάρα (116) εκτός έδρας και θα γνωρίσουν συντριβή με 80 πόντους.
Ο Καράμπουλας, που είναι ο άρχοντας των ανόδων στην Α2 και συνεχίζει απτόητος να ματώνει καλάθια στα 37 του, σταμάτησε μόλις στους 61 πόντους. Άχαστος από τις βολές, αστόχησε σε ένα από τα 14 δίποντα που επιχείρησε κι είχε πάνω από 50% από το τρίποντο, με 10/18!
Η τελευταία φορά που είχε τέτοια καλαθομηχανή στη σύνθεσή του ο Ιωνικός, ήταν όταν φορούσε τη φανέλα του ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Πολλοί θυμήθηκαν την τρομερή μονομαχία του με τον Γκάλη, όταν σταμάτησαν στους 73 και τους 62 πόντους αντίστοιχα, στο δραματικό 113-114 υπέρ του Άρη. Πολύ φτωχό συγκριτικά, αλλά τότε δεν υπήρχαν καν δίποντα.
Οι πιο παλιοί θυμήθηκαν κα το απλησίαστο ρεκόρ του Μούμογλου, που σταμάτησε στους 145 (και κατ’ άλλους 143) πόντους σε έναν αγώνα του Ηρακλή με το ΒΑΟ -επίσης σε μια εποχή χωρίς τρίποντα.
Κι οι κακόπιστοι σκέφτονταν τη χαμηλή δυναμικότητα του ήδη υποβιβασμένου αντιπάλου, τις ανύπαρκτες άμυνες και το χαλαρό ρυθμό του αγώνα που θύμισε All Star Game. Αυτό δεν εμποδίζει όμως τον Ιωνικό να κάνει όνειρα για την επιστροφή του στα μεγάλα σαλόνια, και τον πρόεδρό του να επαναφέρει το χιλιοφορεμένο ιδεολόγημα περί ομάδας “λαϊκής βάσης”…
Την ίδια στιγμή, ο μαγικός κόσμος του ελληνικού μπάσκετ συνεχίζει να εκπλήσσει και τους πλέον αδιάφορους φίλους του, που το είχαν ερωτευτεί κάποτε.
Τα αποτελέσματα της προτελευταίας αγωνιστικής της Basket League είναι μάλλον καταδικαστικά για την Κύμη, παρά τη νίκη που πέτυχε ενάντια στο Λαύριο. Έχει όμως ακόμα κάποιες ελπίδες, αν δείξει τάσεις αυτοκτονίας ο χτεσινός της αντίπαλος στο ένα και κάτι ψιλά ματς που απομένουν για τη λήξη της κανονικής περιόδου.
Τα ψιλά είναι τα 31 δευτερόλεπτα, που απομένουν για την τυπική ολοκλήρωση του αγώνα ενάντια στον Κολοσσό. Ο αγώνας είχε γίνει πριν από κάτι μήνες και ολοκληρώθηκε κανονικά, με νίκη του Λαυρίου, υπήρξε όμως ένσταση για μια σοβαρή διαιτητική παράλειψη (παράβαση οκτώ δευτερολέπτων) σε κρίσιμο χρονικό σημείο κι έτσι θα έχουμε επανάληψη. Όχι του αγώνα, αλλά των τελευταίων 31 δευτερολέπτων, δηλ από το σημείο που έγινε η επίμαχη φάση…
Το κερασάκι στην τούρτα του μπασκετικού σουρεαλισμού έρχεται από τις λεπτομέρειες του κανονισμού, που προβλέπει τη συμμετοχή μόνο όσων ήταν δηλωμένοι τότε στο φύλλο αγώνα. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως οι ομάδες, που έχουν αλλάξει έκτοτε ξένους παίκτες, ενώ μία έχει αντικαταστήσει και τον προπονητή της, θα κατέβουν με σύνθεση ανάγκης να παίξουν για μισό λεπτό (και ό,τι άλλο προκύψει), αφού έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν μόνο τους παίκτες που είχαν δηλώσει τότε, πριν από κάτι μήνες.
Η μαγεία του ελληνικού μπάσκετ θαμπώνει τη λάμψη του ΝΒΑ, που μένει πίσω από τις σουρεαλιστικές εξελίξεις, ασθμαίνοντας. Και πού να φτάσουν και οι τελικοί που πιθανότατα δε θα γίνουν ποτέ…