Υποψήφια ευρωβουλευτής με τη γαλλική ακροδεξιά η νεαρή διαδηλώτρια των Κίτρινων Γιλέκων που έχασε το μάτι της

Μπορεί οι δυνάμεις καταστολής να της στέρησαν το ένα μάτι στη διάρκεια διαδήλωσης των κίτρινων γιλέκαν τον περασμένο Δεκέμβρη, η νεαρή Φιορίνα Λινιέ ωστόσο, φοιτήτρια φιλοσοφίας από την Αμιένη, παραμένει πιστά στο πλευρό του νόμου και της τάξης. Κάτι που απέδειξε πέρα από κάθε αμφιβολία, ανακοινώνοντας μέσω τουίτερ το Σάββατο την υποψηφιότητά της στη δεύτερη θέση του ευρωψηφοδελτίου του ακροδεξιού κόμματος “Καθαρή γραμμή”. Όπως σημειώνει και η Μαρία Δεναξά στο τουίτερ, πολλοί ψηφοφόροι τους θα είναι από αυτούς που βγάζουν μάτια διαδηλωτών:

Η νεαρή Φιορίνα, η οποία έχασε το μάτι της σε διαδήλωση των Κίτρινων Γιλέκων θα είναι υποψήφια ευρωβουλευτής με την ακροδεξιά. Το παράδοξο είναι πως ίσως πολλοί από εκείνους που βγάζουν μάτια, θα ψηφίσουν για εκείνη… pic.twitter.com/1hVwOYAjoC

— Maria Denaxa (@mdenaxa) May 5, 2019

Επικεφαλής του κόμματος, με τον οποίο φωτογραφήθηκε η υποψήφια, είναι ο Ρενώ Καμί, γνωστός για τις ακροδεξιές του απόψεις, με κυριότερη εκείνη του “Grand remplacement” (Μεγάλη αντικατάσταση), σύμφωνα με την οποία οι πληθυσμοί της Ευρώπης και η δυτική κουλτούρα απειλούνται από τη μετανάστευση που προέρχεται από την Αφρική. Οπαδός της συγκεκριμένης θεωρίας είναι μεταξύ άλλον και ο Μπρέντον Τάραντ, ο φασίστας μακελάρης του Christchurch στη Νέα Ζηλανδία.

Όπως και ορισμένα άλλα σύγχρονα ακροδεξιά μορφώματα στην Ευρώπη, η “Καθαρή γραμμή” εμφανίζεται με θέσεις υπέρ των δικαιωμάτων των γκέι, με τον ίδιο τον Καμύ να είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος, ενώ συνιδρυτής της είναι ο Καρίμ Ουσίκ, Αλγερινής καταγωγής δικηγόρος και πρώην μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που το 1997 προσηλυτίστηκε στον καθολικισμό.

Στο πρόγραμμα του κόμματος για τις ευρωεκλογές φιγουράρουν αντιμεταναστευτικά αιτήματα, αναμεμειγμένα με “οικολογικές ευαισθησίες”. Κύριο πρόταγμα όμως ο αγώνας έναντι στον υποτιθέμενο “αποικισμό” Αφρικανών μεταναστών στη Γαλλία και την Ευρώπη.

Αγώνα τον οποία ασπάζεται απολύτως η Λινιέ, όπως φαίνεται από τις υπόλοιπες αναρτήσεις της στο τουίτερ. Εκεί μεταξύ άλλων, δε διστάζει να συγκρίνει τα ρατσιστικά οράματα του κόμματός της με τον αντιαποικιοκρατικό αγώνα στην Αφρική (Οι Αφρικανοί που αγωνίστηκαν για την αποαποικιοποίηση ήταν λοιπόν κι αυτοί ακροδεξιοί), ενώ παράλληλα, όπως οι περισσότεροι ομοϊδεάτες της, αρνείται πως είναι ακροδεξιά, δίνοντας και νότες σεξισμού στο όλο σκεπτικό περί αγνού πατριωτισμού: “Το να θες να σώσεις το λαό σου, να τον προστατεύσεις και να τον κάνεις να αντέξει στο χρόνο δεν είναι “ακροδεξιά”, είναι καθήκον (του άντρα κανονικά, αλλά μια και δεν μπορεί κανείς να βασίζεται πάνω σας..)”. Σε άλλη ανάρτηση πάλι, ωραιοποιεί τη γαλλική αποικιοκρατία, χαρακτηρίζοντας ως τέτοια την έλευση μεταναστών από τις πρώην αποικίες στη Γαλλία: “Ξέρετε εσείς κάποια γαλλική αποικία όπου το 40% των γεννήσεων είναι από απογόνους των αποίκων; Όχι. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη Γαλλία”.

Oui en effet, c'est vrai je me suis emballée pour la comparaison.

La France est bien plus colonisée qu'elle n'a elle même jamais colonisé. Connaissez-vous une colonie française où 40 % des naissances étaient des descendants de colons ?
Non.
Aujourd'hui en France c'est le cas.

— Lignier Fiorina (@FiorinaLignier) May 4, 2019

Προφανώς η επιλογή της Λινιέ δεν είναι ενδεικτική για τη διάθεση και τις ιδέες των εκατοντάδων χιλιάδων, ίσως εκατομμυρίων ανθρώπων που κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει και εξακολουθούν να συμμετέχουν στις διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων. Πολλά από αυτά έχουν έμπρακτα εξάλλου διαχωρίσει τη θέση τους ή καταπολεμήσει έμπρακτα ακροδεξιές εκφάνσεις στους κόλπους τους, ενώ είναι χαρακτηριστική και η στάση της κύριας συνιστώσας της γαλλικής ακροδεξιάς, του Συναγερμού της Λεπέν, που, αφού δεν κατάφερε σε ικανοποιητικό για εκείνη βαθμό να χειραγωγήσει άμεσα το κίνημα, προέβη σε δηλώσεις καταδίκης της “βίας”.  Είναι όμως μια ακόμα απόδειξη για το βαθιά ετερόκλητο χαρακτήρα τους και διάψευση για όσους διέβλεψαν μια συνολική ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος, πολλώ δε μάλλον μια τέτοια επίδραση στη γαλλική κοινωνία συνολικά, τουλάχιστον αν κρίνει κανείς από τα δημοσκοπικά ποσοστά της Λεπέν, αλλά και ακόμα και του ίδιου του Μακρόν ενόψει ευρωεκλογών.