Έξωση της Κόκκινης Σημαίας από τις εκδηλώσεις της 9ης Μάη επιχειρείται στη Ρωσία

Στη Ρωσία, τα τελευταία χρόνια, οι επίσημες αρχές προσπάθησαν αρχικά να υποβαθμίσουν έως και να εξαλείψουν τη σημαία της Νίκης κατά του φασισμού, την Κόκκινη Σημαία με το σφυροδρέπανο. Ετσι, άρχισαν να προωθούν παντού τις μαυρο-πορτοκαλί κορδέλες του Αγίου Γεωργίου, ως αντικατάσταση του κόκκινου χρώματος.

Για την Ιστορία, οι μαυρο-πορτοκαλί κορδέλες, ως συνοδευτικές των παρασήμων, χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από το τσαρικό καθεστώς το 1769 (Ρωσο-τουρκικός Πόλεμος) και συμβόλιζαν τις επιτυχίες του τσαρικού στρατού. Μέχρι το 1913 αυτή ήταν κιτρινόμαυρη και στα τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας το κίτρινο αντικαταστάθηκε από το πορτοκαλί χρώμα. Ως σύμβολο – όπως και όλα τα τσαρικά σύμβολα – απαγορεύτηκε μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και βέβαια συνέχιζε να συνοδεύει τα παράσημα που έδιναν οι δυνάμεις των «Λευκών», που πολεμούσαν τον Κόκκινο Στρατό.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, διάφορα φιλοναζιστικά ένοπλα σώματα, που συγκροτήθηκαν από Ρώσους, επίσης έδιναν παράσημα με αγκυλωτούς σταυρούς, συνοδευόμενα με την κορδέλα του Αγίου Γεωργίου. Την ίδια περίοδο, η ΕΣΣΔ καθιέρωσε την «κορδέλα της Φρουράς», που συνόδευε διάφορα παράσημα και η οποία είχε τα ίδια χρώματα (πορτοκαλί και μαύρο).

Από το 2005 η κορδέλα με αυτά τα χρώματα επιλέχτηκε από τις ρωσικές αρχές ως «κοινό σύμβολο», με την ονομασία «κορδέλα του Αγίου Γεωργίου», και μοιράζεται μαζικά στις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα στις 9 Μάη. Πίσω από την επιδίωξη αντικατάστασης της Κόκκινης Σημαίας από τη συγκεκριμένη κορδέλα βρίσκεται η αποσιώπηση του ρόλου του σοβιετικού κράτους και της ηγεσίας του, του ΚΚΣΕ, στην Αντιφασιστική Νίκη. Επιπλέον, βρίσκεται η προσπάθεια να «συγχωνευτεί» σε αυτό το σύμβολο η κληρονομιά της τσαρικής αυτοκρατορίας και της ΕΣΣΔ, με «κληρονόμο» τη σημερινή Ρωσική Ομοσπονδία.

Μέχρι τώρα αυτή η προσπάθεια προωθούνταν στη βάση του «εθελοντισμού», με την έννοια πως κανείς τυπικά δεν ήταν υποχρεωτικό να φέρει στο πέτο του αυτήν την κορδέλα. Ηταν μια πράξη που στηριζόταν στη δυνατότητα του αστικού κράτους να προωθήσει με διάφορα μέσα τους δικούς του συμβολισμούς. Ιδιαίτερα μαζικά χαρακτηριστικά αυτή λάμβανε στις διαδηλώσεις του «Αθάνατου Συντάγματος», που είναι οι μαζικές, λαϊκές εκδηλώσεις και στις οποίες εκατομμύρια ανθρώπων βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας τα πορτρέτα των γονιών και των παππούδων τους ως ένδειξη τιμής στους νεκρούς, σε όσους πάλεψαν για τη Νίκη κατά του φασισμού. Στις εκδηλώσεις αυτές, μαζικά μοιράζονται οι «κορδέλες του Αγίου Γεωργίου».

Ωστόσο, φαίνεται πως αυτή η προσπάθεια αρχίζει να παίρνει και κάποια σημάδια επιβολής. Ετσι πρόσφατα κυκλοφόρησε στην ιστοσελίδα της κίνησης «Αθάνατο Σύνταγμα» ένα κείμενο «οδηγιών», για το πώς θα πρέπει να γίνονται οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις στις 9 Μάη.

Στο κείμενο αυτό δηλώνεται με σαφήνεια ότι η Κόκκινη Σημαία καθώς και πορτρέτα του Στάλιν ή των στρατηγών της ΕΣΣΔ δεν θα πρέπει να εμφανίζονται. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η εμφάνιση της Κόκκινης Σημαίας είναι επιδίωξη «ιδιοποίησης» της εκδήλωσης από «συγκεκριμένο κόμμα ή πολιτικό ρεύμα». Ετσι, επιτρέπονται μόνο σημαίες της Ρωσίας και πορτρέτα των συγγενών αυτών που διαδηλώνουν.

Η συγκεκριμένη κίνηση δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, μιας και ήδη πέρσι στην πόλη Περμ έγινε προσπάθεια μιας τέτοιας «αποκομμουνιστικοποίησης» της εκδήλωσης, όταν η αστυνομία εμπόδιζε διαδηλωτές με κόκκινες σημαίες να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις.

Το γεγονός καυτηριάζει με δήλωσή του ο Πρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, ο οποίος μεταξύ άλλων σημειώνει: «Η Νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο δεν κερδήθηκε από έναν άγνωστο λαό και ένα άγνωστο κράτος. Ηταν μια χώρα στην οποία ο ρωσικός λαός ένωσε πάνω από εκατό έθνη και εθνότητες. Υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο πολυεθνικός σοβιετικός μας λαός συνέτριψε τις φασιστικές γερμανικές ορδές. Και η Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ήταν μια χώρα με τα δικά της κρατικά σύμβολα. Και το πιο σημαντικό από αυτά είναι η Κόκκινη Σημαία με το σφυροδρέπανο. Κάτω από αυτήν τη σημαία οι Σοβιετικοί στρατιώτες πήγαιναν στη μάχη. Κάτω από αυτήν έγιναν αθάνατα κατορθώματα. Είναι αυτή η σημαία που ανυψώθηκε πάνω στο Ράιχσταγκ τον νικηφόρο Μάη του 1945.

Εμφανίζεται μια δίκαιη ερώτηση: Και για ποιο λόγο θα μπορούσε να γεννηθεί μια τέτοια τερατώδης ιδέα – να απαγορευτεί να διαδηλώσεις στις 9 Μάη με τα πορτρέτα των στρατηγών και ηγετών της Σοβιετικής Ενωσης, των νικητών του φασισμού; Γιατί ήταν δυνατό αυτό; Πώς μπορείτε να αρνηθείτε τη συμβολή των Ι. Β. Στάλιν, Β. M. Μολότοφ, Μ. Ι. Καλίνιν, Γ. K. Ζούκοφ, Κ. Κ. Ροκοσόφσκι, Α. Μ. Βασιλέφσκι, I. Σ. Κόνεφ, Ρ. Γ. Μαλινόφσκι, Ι. Ν. Τσερνιαχόφσκι και των άλλων στρατιωτικών διοικητών στη μεγάλη Νίκη; Και αυτό δεν είναι δείγμα μιας κυνικής παραποίησης, μιας προσπάθειας διαστρέβλωσης της Ιστορίας μας; (…).

Η αναβίωση του ναζισμού έχει γίνει μια πραγματικότητα της εποχής μας. Οι παρελάσεις των λεγεωνάριων “Waffen SS” έχουν γίνει μια κοινή πρακτική στις χώρες της Βαλτικής. Ο εκθειασμός των συνεργατών του Χίτλερ στην Ουκρανία. Τα μνημεία των Σοβιετικών στρατιωτών – απελευθερωτών καταστρέφονται ανελέητα στην Πολωνία και σε πολλά άλλα κράτη. Στις δυτικές χώρες, η συμβολή της ΕΣΣΔ στη νίκη επί της φασιστικής Γερμανίας αμφισβητείται όλο και περισσότερο. (…) Το δηλητήριο του αντισοβιετισμού δηλητηριάζει σήμερα και την εξαιρετική ιδέα του “Αθάνατου Συντάγματος”. (…) Οι προσπάθειες να στερηθεί η Μέρα της Νίκης το ιδεολογικό της περιεχόμενο και να καταστραφεί η μνήμη των ανθρώπων είναι εγκληματικές (…) Δεν θα αφήσουμε να περάσει το δηλητήριο της “αποκομμουνιστικοποίησης” των ναζιστών της Βαλτικής και των οπαδών του Μπαντέρα της Ουκρανίας στη Ρωσία! (…) Η Μεγάλη Νίκη ήταν και θα παραμείνει για πάντα ένας θρίαμβος του σοσιαλισμού και του σοβιετικού συστήματος. Η Μέρα της Νίκης ήταν η Νίκη της Κόκκινης Σημαίας. Καλούμε τους πολίτες της Ρωσίας να το υπενθυμίσουν έντονα σε όλους αυτό στις 9 Μάη! Η νίκη επί του φασισμού είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Και αυτή ήταν κατάκτηση ολόκληρου του σοβιετικού λαού: Στρατιωτικών διοικητών και απλών φαντάρων, εργαζομένων στο μέτωπο και στα μετόπισθεν, βετεράνων μαχών της Επανάστασης και των παιδιών του πολέμου. Το να το αγνοήσουμε αυτό είναι ανάξιο και άδικο. Εκείνοι που ξεκινούν αυτό το μονοπάτι, θα λάβουν την περιφρόνηση του λαού και την άξια σκληρή μας απάντηση. Η μνήμη της νίκης επί του φασισμού είναι ιερή! Κάτω τα χέρια από τη Σημαία της Νίκης και των Ηρώων Ελευθερωτών!».

Στην ιστοσελίδα της μετωπικής οργάνωσης του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ) καυτηριάζεται η προσπάθεια «αποκομμουνιστικοποίησης» και σημειώνεται σχετικά: «Ο πόλεμος κατά του φασισμού διεξήχθη από τον σοβιετικό λαό υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, με ΓΓ τον Στάλιν. Στα μέτωπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σκοτώθηκαν 4 εκατομμύρια κομμουνιστές, που είναι το ήμισυ όλων των ανεπανόρθωτων απωλειών του Κόκκινου Στρατού. Ο σοβιετικός λαός σε αυτόν τον πόλεμο υπερασπίστηκε τις κατακτήσεις της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Επανάστασης του Οκτώβρη. Οι Σοβιετικοί στρατιώτες, με τα πορτρέτα των οποίων διαδηλώνουν οι απόγονοί τους, έμπαιναν στη μάχη κάτω από την Κόκκινη Σημαία. Διέφευγαν από τον κλοιό της περικύκλωσης με την Κόκκινη Σημαία. Η Κόκκινη Σημαία ήταν αυτή που ανύψωναν στις απελευθερωμένες πόλεις. Τον Μάη του 1945, οι Σοβιετικοί στρατιώτες ύψωσαν τη σημαία της εργατικής τάξης στο νικημένο Ράιχσταγκ. Εάν οι ίδιοι οι μαχητές του Κόκκινου Στρατού μπορούσαν και πάλι σήμερα να πορευτούν, είναι προφανές ότι θα βάδιζαν κάτω από την Κόκκινη Σημαία. Και παραμένει μόνο να μαντέψουμε το τι θα έκαναν με όσους προσπαθούν σήμερα να απαγορεύσουν την Κόκκινη Σημαία».

Ο.Ρ.

Πηγη: Ριζοσπάστης