Οι κομμουνιστές και η αντιφασιστική νίκη των λαών
Ξημερώματα της 9ης Μάη 1945 η ναζιστική Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων, αφού μερικές μέρες νωρίτερα η σοβιετική κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο είχε υψωθεί πάνω στο Ράιχσταγκ.
Ξημερώματα της 9ης Μάη 1945 η ναζιστική Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων, αφού μερικές μέρες νωρίτερα η σοβιετική κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο είχε υψωθεί πάνω στο Ράιχσταγκ. Βέβαια τέσσερις μήνες αργότερα (2-9-45) συνθηκολόγησε κι η Ιαπωνία, αφού είχε εξουδετερωθεί στρατιωτικά και κατόπιν δέχτηκε τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Ήταν μια αχρείαστη στρατιωτικά επίδειξη ισχύος των αμερικάνων, με παραλήπτη τη Σοβιετική Ένωση σ’ έναν κόσμο υπό διαμόρφωση με βάση τις νίκες και το αίμα στα πεδία των μαχών.
Οι απώλειες:
Στις 2.194 μέρες που διάρκεσε ο Β’ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος η Σοβιετική Ένωση είχε πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς-πάνω από 2 εκ. Κομματικά μέλη σκοτώθηκαν-κι αν συμπεριλάβουμε τους ανάπηρους και τους τραυματίες είχαμε περισσότερα από 30 εκατομμύρια θύματα, την στιγμή που οι ΗΠΑ είχαν 405 χιλιάδες κι οι Βρετανοί 375 χιλιάδες νεκρούς. Όταν οι Δυτικοί άνοιξαν στις 6-6-44 το ‘δεύτερο’ μέτωπο είχαν ν’ αντιμετωπίσουν 75 γερμανικές Μεραρχίες, ενώ οι Σοβιετικοί 200. Το ‘δεύτερο’ μέτωπο άνοιξε όταν είχαν ξεμπερδέψει οι σοβιετικοί με το Στάλινγκραντ και το Κουρσκ κι είχε ανοίξει ο δρόμος προς το Βερολίνο.
Τα ‘αίτια’ της Νίκης:
Η Νίκη στηρίχτηκε στην εργατική σοβιετική εξουσία, τα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, καθώς επίσης στον πρωταγωνιστικό ρόλο των μαζών με επικεφαλής την εργατική τάξη, στον καθοριστικό ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος σαν επαναστατική εργατική πρωτοπορία.
Τι είχε προηγηθεί:
Ο Β’ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος γεννήθηκε μέσα από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής, αντιθέσεις που οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο από την καπιταλιστική κρίση του ’29-’33. καταλυτικός υπήρξε και ο λόγος ύπαρξης της Σοβιετικής Ένωσης που αποτελούσε τον στόχο όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Ο Φασισμός, υπήρξε μια εναλλακτική λύση άσκησης της αστικής εξουσίας για να διασωθεί το καπιταλιστικό σύστημα. Δεν υπήρξε αποκλειστικά γερμανικό ή ιταλικό μοντέλο φασισμού, αλλά εμφανίστηκε σε όλες σχεδόν τις καπιταλιστικές χώρες. Στηρίχτηκε οικονομικά και πολιτικά από το μεγάλο κεφάλαιο, που αποκόμισε τεράστια κέρδη από το φασισμό.
Ο βαθύτατος αντικομμουνισμός κι η διακηρυγμένη επιθετικότητά του ενάντια στη Σοβιετική Ένωση προσέλκυσε την αμέριστη οικονομική στήριξη κάθε μιας ‘εθνικής’ αστικής τάξης, αλλά και των διεθνών μονοπωλίων.
Αυτοί στήριξαν τον ναζισμό με σκοπό να τον στρέψουν ενάντια στην ΕΣΣΔ, ενώ πέρα από τους επιχειρηματικούς κύκλους είχε την αμέριστη υποστήριξη της Καθολικής Εκκλησίας και μιας σειράς σοσιαλδημοκρατικών και συντηρητικών αστικών κομμάτων.
Η μαζική λαϊκή υποστήριξη προς τους Χίτλερ και Μουσολίνι αποδείχνει περίτρανα ότι η οικονομική και γενικότερα η καπιταλιστική κρίση από μόνες τους όχι μόνο δεν οδηγούν σε ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, αλλά αντίθετα υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη υποχώρηση και στρέβλωση της ταξικής και πολιτικής συνείδησης.
Οι κομμουνιστές πρωταγωνίστησαν σε όλα τα Μέτωπα κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Στα πεδία των μαχών, στα μεγάλα εθνικοαπελευθερωτικά μέτωπα σ’ όλη την Ευρώπη, στα μετόπισθεν ενάντια στην πείνα κλπ.
Η ευρωπαϊκή ήπειρος σημαδεύτηκε θανάσιμα από τα ναζιστικά και φασιστικά εγκλήματα κατά η διάρκεια του πολέμου, αλλά και νωρίτερα από τον ιταλικό και φρανκικό φασισμό. Γι’ αυτό και μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης στις χώρες του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή η λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου θέλει να ξαναγραφεί η Ιστορία. Με πρόθυμους ‘ιστορικούς’, ‘κοινωνιολόγους’, ‘πανεπιστημιακούς’ με θητεία στη λαθολογία, τον οππορτουνισμό και τον ‘προσοδοφόρο’ αντικομμουνισμό, εν αρχή προσπαθεί να δείξει το ‘δημοκρατικό’ της προσωπείο κι εξισώνει το φασισμό που είναι γέννημα της αστικής οικονομικής ολιγαρχίας, με το σοσιαλισμό που εκπροσωπεί εντελώς αντίθετα συμφέροντα. Στην Ουκρανία δεν κρατήθηκε κι υποστήριξε ανοιχτά κι απροκάλυπτα την παλινόρθωση του νεοναζισμού, ενώ στις Βαλτικές χώρες βρέθηκαν συνεργάτες των ναζί, που ανέλαβαν την βρώμικη δουλειά.
Εδώ, στην Ελλάδα έχουμε την δράση της ναζιστικής Χ.Α, με την οποία επισκέφτηκαν το Καστελόριζο ο Καμμένος των εθνικιστικών ΑΝΕΛ, με τον Βίτσα Υφυπουργό του ΣΥΡΙΖΑ. Χρέος των κομμουνιστών είναι να ενημερώσουμε όλους όσοι ενδιαφέρονται για το μέλλον της Ανθρωπότητας, της Ευρώπης και της Ελλάδας για τον πραγματικό χαρακτήρα τόσο των γεγονότων εκείνης της εποχής, όσο και για τις συνθήκες άσκησης αντιλαϊκών πολιτικών της Ε.Ε, του ΔΝΤ και το ρόλο του ΝΑΤΟ σαν νεκροθάφτη της Ειρήνης σε ολόκληρο τον πλανήτη, όπου νομίζει ότι τα συμφέροντά του βρίσκονται σε κίνδυνο. Η αντιλαϊκή δράση των παραπάνω δεν είναι κάτι τυχαίο, στιγμιαίο, δεν οφείλεται σε λάθος εκτιμήσεις και λάθος στοιχεία, αλλά είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πολιτική του καπιταλισμού, που ενώ γεννάει με την πολιτική του το φασισμό, επικαλείται την άνοδό του για να συσκοτίσει τα πραγματικά αίτια της γέννησής του.
