Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα, μια φωτογραφία σου απ’ τα ξένα…

Από αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές.
Από αυτές που κάνουν τους αστούς να λυσσάνε.
Να χάνουν τον ύπνο τους, καθώς στοιχειώνει την τάξη τους.
Από αυτές που η ΕΕ προσπαθεί να σβήσει από τη συλλογική μνήμη.
Από αυτές που βαφτίζονται “ημέρα της ΕΕ” για να χάσουν το νόημά τους.

Και εσχάτως, από αυτές που ποδοπατά χαιρέκακα η “κυβερνώσα αριστερά”, μαζί με δεξιούς και νεοφασίστες, με τους οποίους μοιράζεται κοινές αξίες για το “ευρωπαϊκό όραμα”. Αυτό που είχε πάει να υλοποιήσει πρώτος ο Χίτλερ, με μια ήπειρο κάτω από τη ναζιστική μπότα.

Από αυτές που κάνουν τους σοσιαλδημοκράτες να πετάνε τις μάσκες τους, να αφρίζουν μαζί με τους δεξιούς “αντιπάλους” τους και να ψηφίζουν μαζί κείμενα ενάντια στο “σιδηρούν παραπέτασμα”, που λένε πως στήθηκε στην ίδια πόλη, το Βερολίνο.

Από αυτές κρεμάνε οι λαοί στην καρδιά τους.