17 χρόνια από τη δολοφονία του Κάρλο Τζουλιάνι

Η Σύνοδος των G8 στη Γένοβα έδωσε την αφορμή σε χιλιάδες αγωνιστές από την Ιταλία, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο να διαδηλώσουν και να μετατρέψουν την πόλη σε κέντρο αγώνα, ενάντια στους σχεδιασμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που συνεδρίαζαν. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ επιχείρησαν να το βαφτίσουν “κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης”, για να αποκρύψουν την ουσία του. Αλλά η διαδήλωση στη Γένοβα ήταν εμβληματική κι ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς για το λαϊκό μαζικό κίνημα διεθνώς.

Οι μαζικότατες διαδηλώσεις αντιμετωπίστηκαν με πρωτοφανή αστυνομική βία, κι επισκιάστηκαν από τη στυγερή δολοφονία του 23χρονου Κάρλο Τζουλιάνι από Ιταλούς καραμπινιέρους, που τον πυροβόλησαν, ενώ στη συνέχεια τον αποτελείωσαν, περνώντας σκόπιμα με το αστυνομικό τζιπ τους πάνω από το σώμα του. Η δικαστική τους αθώωση θυμίζει αρκετά “ελληνική δικαιοσύνη”, καθώς στηρίχτηκε στο σκεπτικό ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε τυχαία και το πιστόλι δε στόχευε ευθέως τον Τζουλιάνι, ενώ ο οδηγός του οχήματος απαλλάχτηκε, γιατί θεωρήθηκε πως όταν τσαλαπάτησε τον Κάρλο, αυτός ήταν ήδη νεκρός (κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από την ιατροδικαστική έκθεση). Παράλληλα, θεωρήθηκε πως οι καραμπινιέρι βρέθηκαν σε νόμιμη αυτοάμυνα…

Μετά από πολλές αντίστοιχες μαζικές κινητοποιήσεις -όπως στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη και το Μαρμαρά, το 2003- οι ισχυροί έβγαλαν τα απαραίτητα συμπεράσματα κι αποφάσισαν να συνεδριάζουν μονάχα σε “προστατευμένες πόλεις” που μετατρέπονται σε φρούρια κι υγειονομικές ζώνες. Αυτό που παραμένει σταθερό όμως είναι η αστυνομική καταστολή ενάντια στο κίνημα, που την έχουν ανάγκη, όσο συνεχίζουν (και δεν μπορούν παρά) να κινούνται σε αντιδραστική κατεύθυνση και να επιτίθενται στους λαούς και τα δικαιώματά τους.