Arbeit macht frei – Η 7ήμερη εργασία απελευθερώνει

Ζούμε σε έναν κόσμο που εξελίσσεται κι αλλάζει, λέει ο Μητσοτάκης κι έχει δίκιο.
Δεν είπε όμως πως όσο είναι στα πράγματα αυτός, ο ροζ αντίζηλός του, και η τάξη που εκπροσωπούν, ο κόσμος θα αλλάζει διαρκώς προς το χειρότερο για εμάς τους υπόλοιπους.

Οι Συριζαίοι λένε πως ο Μητσοτάκης δείχνει το ταξικό του μίσος και έχουν δίκιο.
Μίσος για το “ξεπερασμένο 8ωρο”, για την πενθήμερη εργασία, για την Κυριακάτικη αργία. Δε λένε όμως πως είχαν επικροτήσει την υπογραφή παρόμοιων συμβάσεων, στην “Παπαστράτος” και αλλού. Πως οι ίδιοι προωθούν την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Δίκιο ο ένας, δίκιο ο άλλος, κανείς όμως δε μιλάει για το δίκιο του εργάτη.

Λένε πως αυτές τις συμβάσεις τις συμφωνούν οι εργοδότες με τους εργαζόμενους κι έχουν αμοιβαίο όφελος, υψηλότερες αποδοχές κτλ. Και λένε ψέματα -ή τη μισή αλήθεια που είναι σαν ψέμα.
Δε λένε πως οι συμφωνίες αυτές μοιάζουν με τη διαπραγμάτευση ενός λύκου κι ενός αρνιού για το βραδινό τους δείπνο. Δε λένε πως στην αρχή το βασικό είναι να ξηλωθεί το πουλόβερ, η εργασία με τα σταθερά ωράρια. Δε λένε ότι η λεγόμενη “διευθέτηση χρόνου εργασίας” είναι βασικός άξονας της ΕΕ, τη στρατηγική της οποίας υπηρετούν τυφλά, χωρίς αστερίσκους.

Το 8ωρο, το 5ήμερο, η Κυριακάτικη αργία, είναι “παρωχημένες” έννοιες. Η πρόοδος, το καινούριο, η εξέλιξη, είναι ο εργαζόμενος-λάστιχο, που δουλεύει για ψίχουλα, όταν και όπου του πούνε. Και η πινακίδα πάνω από το κάτεργο μπορεί να αντι-γράφει δημιουργικά το σύνθημα του Άουσβιτς: “Η 7ήμερη εργασία απελευθερώνει…”