Games of Thrones: Μια σειρά και μια μουσική που ένωσε ολόκληρο τον κόσμο

Ας αρχίσουμε από το αυθεντικό, το ορθόδοξο, όπως πρέπει, γιατί και εμείς είμαστε ορθόδοξοι άλλωστε (δεν εννοώ απαραίτητα στο θρήσκευμα ενώ στην δόξα =γνώμη):

Νομίζω πως ό,τι ήταν ο ήχος της ”Αθλητικης Κυριακής” για τα πιτσιρίκια του ’80 θα ‘ναι για μας αυτή η μουσική.

Η σειρά αγαπήθηκε από άκρη σε άκρη αυτού του πλανήτη. Άνθρωποι από διαφορετικές κουλτούρες έβλεπαν για 8 χρόνια τις περιπέτειες της οικογένειας Σταρκ, την πανθομολογουμένη αργοπορία της Νταινέρυς και την ειδεχθή σχέση μεταξύ των δύο αδερφών Σέρσεϊ και Τζέιμι.

Αν και το τέλος της σειράς απογοήτευσε πολλούς, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως το GOT δεν υπήρξε μια επική σειρά. Έχει αφήσει ήδη το σημάδι της στα τηλεοπτικά δρώμενα και μου μυρίζει συνέχεια και αντιγραφή που θα πέσει σύννεφο τα επόμενα χρόνια.

Παρακάτω, θα δούμε πώς αυτή η σειρά πέρα από θαυμαστές από όλο τον κόσμο προερχόμενους από διαφορετικούς πολιτισμούς και κουλτούρες ένωσε και διαφορετικά είδη μουσικής. Θα δούμε και θα ακούσουμε την μουσική της σειράς παιγμένη από διάφορα μουσικά όργανα ανά τον κόσμο και εμβόλιμα, στο ενδιάμεσο, θα έχουμε και μια μικρή κουβέντα για το GOT και για όλα όσα συνέβησαν σε αυτό τα τελευταία χρόνια.

Μια σειρά που τα είχε όλα σε σωστές δόσεις  & the cello cover.

Η σειρά ξεκίνησε πολλά υποσχόμενη. Είχε άλλωστε όλα τα εφόδια να μας καθηλώσει στις οθόνες μας. Ωραία φωτογραφία, κουστούμια εποχής, ως επί το πλείστον φρέσκα ενδιαφέροντα πρόσωπα, δεν τσιγκουνεύτηκαν τα λεφτά σε σκηνικά και εφέ.

Ιντριγκαδόρικη ιστορία, με πολλούς χαρακτήρες που δεν ξέπεφταν στην εύκολη μανιέρα καλοί/κακοί αλλά ήταν πολυεπίπεδοι και διάολε! όπως θα αναφωνούσε ο Καμπαμαρού, είχε αιμομικτική σχέση δύο αδερφών! Οι οποίοι δεν δίσταζαν να ρίξουν ένα μικρό παιδί από τον πύργο προκειμένου να την κρατήσουν κρυφή.

Ο θάνατος  ήταν παντού και δεν έκανε χάρες σε κανέναν & the metal cover 

Ο θάνατος στο GOT έχει γίνει πολλές φορές αντικείμενο συζήτησης. Όπως και στην πραγματική ζωή έτσι και στο σύμπαν του GOT δεν έχει καμία σημασία πόσο καλός ή κακός είσαι, πόσο σημαντικός ή όχι φαινόσουν για την εξέλιξη της ιστορίας. Αν ήταν να τινάξεις τα πέταλα, τα τίναζες και γεια σου. Απέναντι στο θάνατο ήταν όλοι ίσοι…Όλοι; Χμμ, κάποιοι ήταν πιο ίσοι από τους ίσους. Ας πούμε οι Whitewalkers ή Αδελφότητα Χωρίς Λάβαρα ή ο Τζον Σνόου, αλλά ήταν και πολλοί εκείνοι που δεν στάθηκαν τυχεροί.. Οπότε η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα. Είτε βασιλιάς είτε φτωχός, αν ήταν η ώρα σου να πας, μπορεί να πήγαινες για τον πιο ηλίθιο λόγο.. Όπως ο μεγάλος Ντρόγκο των Ντοθράκις που αρρώστησε δύο μέτρα άνδρας και τον έχασε η Καλίσι πριν καλά καλά τον χαρεί..

Ένα καινούργιος κόσμος & the western cover 

Αν για κάτι ακόμα γουστάραμε αυτή την σειρά ήταν που ο δημιουργός της έφτιαξε ένα ολόκληρο σύμπαν και θα μας πείτε σιγά τα ωά! Όλοι οι συγγραφείς φανταστικών βιβλίων λίγο πολύ έχουν φτιάξει. Ναι αλλά εδώ μιλάμε για κάτι διαφορετικό από αυτό. Ο Τζωρτζ Μάρτιν, δημιούργησε στην κυριολεξία, πολλές χώρες με όλους τους πρωταγωνιστές που συναντούσαμε εκεί να μας είναι ενδιαφέροντες, τόσο ενδιαφέροντες που πολλοί από εμάς τρέξαμε σε διάφορα applications για να μας μάθουν Ντοθράκι ή Βαλυρριανα που πουθενά δεν θα μας είναι χρήσιμα εκτός φυσικά για να αναγνωριστούμε μεταξύ μας τα geeks.

Δύσκολο πράγμα ο έρωτας & the flute cover 

Μας έδειξε με σκληρό τρόπο τις περισσότερες φορές πως ο έρωτας δεν έχει καλή κατάληξη και πως όλα λίγο πολύ καταλήγουν σε ένα πικρό τέλος. Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά κανένα έρωτας στο GOT  δεν είχε αίσιο τέλος..

Τα αντίθετα έλκονται & the violin cover

Οι αντίθετοι χαρακτήρες έκαναν την καλύτερη παρέα. Πολλές φιλίες διαμορφώθηκαν από ανθρώπους που κανείς δεν θα περίμενε πως θα τα κατάφερναν να συνεννοηθούν. Ο Μπρον με τον Τυριον, η Άρυα με το Κυνηγόσκυλο, η Μπριέν με τον Τζέιμι, η Μπριεν και ο Πόντρικ… H φίλια εξυμνείται σε όλη την διάρκεια της σειράς και ο μεγαλύτερος πόνος που βιώνει ένας χαρακτήρας είναι πάντα όταν υφίσταται προδοσία από εκείνους που θεωρούσε φίλους ως τότε.

 Οι μητέρες του GOT πέρασαν δύσκολα & the guitar cover 

Η μητρότητα στο GOT είναι σημαντικό θέμα και ας φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Σε μια σκληρή εποχή που θυμίζει τον δικό μας Μεσαίωνα, φαίνεται πως οι γυναίκες δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία. Παρά την ύπαρξη δυναμικών γυναικών η κοινωνία παραμένει βαθιά ανδροκρατούμενη με τους άνδρες συνήθως να παίρνουν με σκληρό τρόπο αυτά τα οποία επιθυμούν. Οι μητέρες στο GOT χάνουν τα παιδιά τους με αμείλικτο τρόπο. Η Κάτλυν βλέπει να σφάζουν το γιο της μπροστά στα μάτια της, η Σέρσεϊ να χάνει και τα 3 της παιδιά (και το ένα πραγματικά το καταχαρήκαμε σόρρυ) και η Ελλάρια Σάντ είναι καταδικασμένη να βλέπει την κόρη της να σαπίζει από το δηλητήριο που της έδωσε η Σέρσεϊ. Ας μην ξεχάσουμε εδώ την Ντάινερυς που έχασε 2 από τα τρία της παιδιά δράκους..

Είναι κάτι χαρακτήρες, τελειωμένοι αναπτήρες & the acappella cover

Η πολυπλοκότητα των χαρακτήρων είναι κάτι που δεν μας άφησε αδιάφορους. Από την αρχή μέχρι το τέλος, οι πρωταγωνιστές δεν ήταν ούτε απόλυτα καλοί, ούτε απόλυτα κακοί. Όλοι είχαν τα προσωπικά τους κίνητρα. Να επιβιώσουν, να εξουσιάσουν, να εκδικηθούν, να βρουν έναν τρόπο να είναι χρήσιμοι σε ανθρώπους που αγαπούν.. Ε,Τζόρα; Κάτι σου θυμίζει το τελευταίο έτσι;

Για το θρόνο τα έκαναν όλα & the Oud cover

Η εξουσία διαφθείρει.. Κάτι σας είπα τώρα.. Λες και δεν το ξέρατε αυτό.. Ωστόσο αυτό που διαφθείρει περισσότερο από όλα είναι το να νιώθεις πως είσαι κοντά στην απόκτηση της εξουσίας. Μετά το θάνατο του Μπαράθιον, όλοι έσπευσαν να διεκδικήσουν το θρόνο.Έκαναν τα πάντα για να το καταφέρουν. Πρόδωσαν  (Θίον ε;), σκότωσαν (θα ήταν μια μεγάλη παρένθεση αυτή αν την έγραφα αλλά αξίζει να αναφέρουμε το κάψιμο της κόρης του Στάννις) και κατέστρεψαν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό για ένα θρόνο στο τέλος, ε γλυκιά Νταϊνέρυς; Πώς από απελευθερώτρια των σκλάβων κατάντησε τρελή βασίλισσα ούτε που το είδαμε να έρχεται..  ήταν πολύ σύντομη αλλαγή και κακογραμμένο σενάριο στην 8η σεζόν.

Γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα & the Bagpipe cover

Η ζωή μπορεί να σε προσπεράσει και ούτε να το καταλάβεις. Ας πούμε ο Γιάννης ο Χιόνης ο αγνώμων θα συμπληρώσω εγώ.. Του πέρασε ξυστά ο θρόνος προς τα μάτια του. Και κληρονόμος ήταν και αναστημένος ήταν και ηγέτης ήταν αλλά τελικά ”αν δεν γεννηθείς αστέρι η ζωή πως περιμένεις να στα φέρει” που έλεγε και η Κούκα.. Έμεινε τελικά αμανάτι στα τείχη ή ό,τι είχε απομείνει από τα τείχη χωρίς γυναίκα και χωρίς κληρονόμους.. Γιατί στη ζωή μπορεί να έχεις τα προσόντα αλλά δεν σημαίνει πως θα πετύχεις κιόλας.. Ενώ ο Μπραν άραξε την πέτσα του τόσες σεζόν και στο τέλος πήρε και την βασιλεία.. Πασόκ φίλε..

Για να μην θυμηθούμε πόσο άδικη ήταν η ζωή με τους Ρομπ Σταρκ και τον Ντρόγκο των Ντοθράκυ..

 Δυναμική γυναίκα και μοναξιά & the Low brass cover 

Η σειρά προσέφερε στις οθόνες μας πολλές δυναμικές γυναίκες. Η Μπριέν, η Άρυα, η Ελλάρια, η Ντάινερυς, η Σέρσεϊ ακόμα και η Σάνσα προς το τέλος. Ωστόσο στο τέλος βλέπουμε πως οι περισσότερες γυναίκες που καταφέρνουν να σηκώσουν ανάστημα απέναντι στην εποχή και στα γεγονότα δεν καταλήγουν με καλό τέλος. Για την ακρίβεια όσες μέσα τους δείχνουν ψήγματα ευαισθησίας και αγάπης απέναντι στους άνδρες που αγαπούν καταλήγουν νεκρές, ενώ όσες καταφέρνουν να παραμείνουν ζωντανές αναγκαστικά επιλέγουν το ”μοναχικό δρόμο” λες πως μια δυναμική γυναίκα δεν έχει ανάγκη το ρομάντζο της. Πρέπει να μείνει μπακούρι.. Λάθος αναστραμμένο φεμινιστικό   στερεότυπο.

Ο θάνατος σου πάει πολύ & the throat singing cover 

Αν για δύο θανάτους χαρήκαμε σε όλη τη σειρά αυτή ήταν σίγουρα για τον Τζόφρευ και τον μπάσταρδο Μπόλτον… Νομίζω πως τόση ικανοποίηση δεν θα νιώσω ποτέ ξανά στην ζωή μου..

Αχ, τα καλύτερα παιδιά & the Baglama cover

Πόσο εύκολα κρίνουμε τους ανθρώπους το νιώσαμε όταν είδαμε πως εξελίχτηκε ο χαρακτήρας του Κυνηγόσκυλου μέσα στην σειρά. Μην κρίνεις για να μην κριθείς  και ένας ευαίσθητος τυπάκος με παραμορφωμένο παρουσιαστικό τελικά μας άλλαξε τα μυαλά.. Έπειτα ήρθε και η μεταστροφή της Ντάινερυς και στρώσαμε..

 Όλοι αξίζουμε αγάπη & the tabla cover 

Η σειρά έφερε και κάτι διαφορετικό μέσα της.. Την διαφορετικότητα.. Είδαμε έναν πρωταγωνιστή νάνο, πανέξυπνο μέχρι την 7η σεζόν, μια μεγαλόσωμη γυναίκα, ομοφυλοφιλικούς έρωτες, έρωτες  ανάμεσα σε Αγριανθρώπους και ”πολιτισμένους”, ένα γλυκό Χόντορ ε, είδαμε πολλά που άλλες σειρές δεν μας έδειχναν.. Ας πούμε μόνο στο youporn βλέπαμε νάνους να πηδάνε και όχι σε mainstream προγράμματα.. Επιτέλους κάποιος τόλμησε και το έδειξε.. Γιατί και αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην σεξουαλική επαφή.

 Κανείς δεν έχασε ποτέ δείχνοντας γυμνό & the harmonica cover 

Έλεγαν – έλεγαν για το γυμνό στις προηγούμενες σεζόν και τι καταλάβατε τελικά; Στις τελευταίες οι περισσότεροι ήταν ντυμένοι.. Ανέραστοι άνθρωποι που δεν εκτιμάτε το γυμνό λέω εγώ..

Άδικο τέλος & the piano cover

Χαρακτήρες που αγαπούσαμε να μισούμε υπήρξαν πολλοί στην σειρά… Με τίποτα δεν συγκρίνονται με τον Μικροδάκτυλο και τον Βάρυς.. Τους αγαπήσαμε και τους μισήσαμε.. Για την εξυπνάδα και τον τρόπο που κινούσαν τα νήματα.. Δεν τους άξιζαν οι συνοπτικοί θάνατοι αν με ρωτάτε αλλά είπαμε ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις..

Ντροπή σου & the indian version cover

Θρησκεία εναντίον επιστήμη… ή λέμε τώρα επιστήμη.. Αν δεν ήταν ο Σάμουελ να μας πει ό,τι ήξερε και δεν ήξερε ως Μέιστερ θα είχαν ψοφήσει όλοι τους.. Από την άλλη, σε ορισμένες περιπτώσεις και η θρησκεία βγαίνει  ασπροπρόσωπη κάποιες φορές.. Ας πούμε καλή δουλίτσα έκανε η Μελισσάνθη πού και πού.. ενώ αν ο Μεγάλος Σπουργίτης δεν μεγαλοπιανόταν μπορεί να είχε πετύχει προσωπική βασιλεία επί της γης με τις ευλογίες του ”θεού του” ας πούμε..Κακό πράγμα η έπαρση γενικά.. Ειδικά το άξιζε το μπουμ ο Μεγάλος Σπουργίτης.

 Ματαιοδοξία & the Mariachi version cover

Και μια που μιλήσαμε για έπαρση..Αν Μάργαριτ και η Σάι δεν είχαν διψάσει τόσο για εξουσία και υποσκελισμό των ανθρώπων που τους αγαπούσαν, τώρα θα ήταν ζωντανές.. μάλλον θα ήταν ζωντανές μέχρι η Ντάινερυς να τις έκαιγε ζωντανές.. αλλά οκ..

Μπαμπάδες με ρούμι & the rock version cover 

Αν εξαιρέσουμε τον Νεντ Σταρκ όλοι οι πατέρες στο GOT ήταν άνθρωποι που θα έστελναν τα παιδιά τους φουλ στο ψυχολόγο.. Όλοι οι μπαμπάδες του GOT  ήταν κωλοχαρακτήρες.. Ποιο να θυμηθώ τον πατέρα του Τύριον; Τον πατέρα του Σάμουελ; Τον πατέρα του Μπολτον; Τον πατέρα του Θίον;

 Πες τα κοπελιά και για μάς & the opera version cover

Χάρης την Ίγκριτ έχουμε όλες ατακάρα να πούμε σε κάθε Γιάννη εκεί έξω (και όχι μόνο σε αυτόν) ”You know nothing John Snow”. Επίσης τον Γιαννάκη τον λες και άτυχο στον έρωτα.. Ο Γιάννης ο Χιόνης, ο αγνώμων, ο φαρμακο.., άντε να μην πω.. Γιατί και ο Νέντ Σταρκ με το ”Winter is coming ”; Πού το πας;

Νομίζω πως θα πάω να τον βρω & the Dohl Tasha cover 

Ας πούμε και μια αλήθεια.. Ποιος θα δεν θα ΄θελε για δάσκαλο του τον τυπά  της Άρυας που σκότωνε αλλάζοντας πρόσωπα Jaqen H’ghar ξερό ψωμάκι.. Εγώ θα τον ήθελα και χωρίς δηλαδή να μου μάθει να σκοτώνω.. Τι μάτια ρε αγόρι είναι αυτά;;

Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα  & the Kaboom cover

Θυμάστε όλοι αυτούς τους σπουδαίους στρατούς της Ντάινερυς; Έχετε νιώσει περισσότεροι ακυρωμένοι  από όταν τελικά τους είδατε στην τελική μάχη;

 Αποτελείωσε τον και μας τα λες μετά & the metrognome cover 

Ένας από τους πιο επικούς θανάτους που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.. Ηθικό δίδαγμα: ποτέ μα ποτέ μα ποτέ πριν ο άλλος πεθάνει εντελώς δεν βγάζουμε λογύδριο νίκης.

Αυτές ήταν μερικές από τις σκέψεις που σε κάποιους από μας πέρασαν όλα αυτές τις σεζόν από το μυαλό. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έτσι η σειρά που ένωσε τους τηλεθεατές από άκρη σε άκρη χθες έριξε αυλαία. Σε πολλούς ξένισε το γεγονός πόσο γρήγορα και πρόχειρα έκλεισε μια σειρά που όταν ξεκίνησε όλοι πιστεύαμε πως η τελική μάχη θα ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναζήσει ποτέ. Είχαν ανεβάσει τον πήχη και την αδημονία στα ύψη.. Δυστυχώς όμως πρέπει να καταλάβουμε πως στον καπιταλισμό όλα είναι προϊόντα και ως τέτοια αντιμετωπίζονται.. Μια σειρά με πολλούς πρωταγωνιστές, με πανάκριβη παραγωγή, θα ‘χε και συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης.. Το ψωμί πουλιέται όσο είναι ακόμα ζεστό και ουσιαστικά αυτό έκαναν. Μετά από πολλές σεζόν που η δράση ήταν αργή, αποφάσισαν με γρήγορο και πρόχειρο τρόπο, ομολογουμένως, να μεταφέρουν όλους τους πρωταγωνιστές σε ένα μέρος και να επισπεύσουν τα γεγονότα.. Θα μπορούσαν να το είχαν κάνει καλύτερα; Πιθανόν ναι, αν τους ενδιέφερε κάτι τέτοιο, αλλά δεν φαίνεται να τους απασχόλησε και πολύ εδώ που τα λέμε. Ήξεραν πως μόνο με το γεγονός πως ήταν η τελευταία χρονιά μιας επιτυχημένης σειράς, θα προσέλκυαν τηλεθεατές μέχρι το τέλος ακόμα και αν ήταν μάπα.. Και ανάλογα έπραξαν.. C’ est la vie που λένε και οι Γάλλοι..

Πάμε για άλλα θα πουν οι πιο κυνικοί.. Όσο για μένα, όσο είναι ο Μάρτιν ζωντανός πάντα θα ελπίζω σε ένα καλύτερο τέλος..