Κατά βάθος ΚΚΕ είμαστε όλοι – Δηλώσεις εκλογικής στήριξης που συζητήθηκαν

Οι δηλώσεις αυτές δείχνουν απλώς μια τάση και τίποτα παραπάνω. Η καθεμιά από μόνη της δε λέει τίποτα, η συμπόρευση μπορεί να αποδειχτεί προσωρινή -κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές και στο παρελθόν. Κανείς δεν μπορεί να κριθεί με βάση μια εκλογική στήριξη ή να χαρακτηρίσει το κόμμα το οποίο στηρίζει, με βάση το δικό του ποιόν-παρελθόν. Κανείς επίσης δεν είναι πιο σημαντικός από τους άλλους, υπάρχουν όμως κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις που για διάφορους λόγους προκάλεσαν μεγαλύτερη εντύπωση με τη μετακίνησή τους.

Παράδειγμα προς μίμηση γίνεσαι με τη δράση σου και τη συνολική στάση ζωής σου κι όχι επειδή θα επηρεάσεις πχ τους θαυμαστές σου.

Ο Στάθης Δρογώσης είναι ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που είχαν συμπορευτεί με το ΣΥΡΙΖΑ και την ελπίδα που δεν ήρθε τελικά ποτέ. Η συνεργασία του είχε διαφανεί από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, όπου είχε ανεξαρτητοποιηθεί. Έχει όμως μια σημασία όχι τόσο για το ρεύμα μετακίνησης από το χώρο του κυβερνώντος κόμματος, αλλά για τη σκληρή αυτοκριτική-αυτομαστίγωμα που έκανε για αυτήν την επιλογή του, χωρίς να του το ζητήσει κανείς. Και δεν ήταν ο μόνος που προχώρησε σε αντίστοιχες δηλώσεις -μόνο που ο ίδιος κέρδισε το μένος των συριζοτρόλ για αυτές.

Στον αντίποδα, βρίσκεται ο Γιάννης Μηλιός. Μπορεί και η δική του συνεργασία να είχε διαφανεί από τη συχνή παρουσία του σε διάφορες εκδηλώσεις του ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα, αλλά και μια συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών όπου αναγνώριζε το ΚΚΕ ως τον πιο σημαντικό πόλο αντίστασης. Δεν υπήρχε όμως ίχνος αυτοκριτικής στις δημόσιες παρεμβάσεις του, μέχρι την επίσημη δήλωση στήριξης που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη της περασμένης βδομάδας. Η οποία πάντως δεν αναιρεί τις υπαρκτές και σημαντικές διαφωνίες, όπως φαίνεται πχ από την κριτική που άσκησε το περιοδικό “Θέσεις” στο ΚΚΕ για το Μακεδονικό ζήτημα.

Μία αντίστοιχη περίπτωση ήταν κι η δήλωση εκλογικής στήριξης ενός άλλου παλιού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ (και αρθρογράφου των Θέσεων) προς το ΚΚΕ, του Δημήτρη Μπελαντή, η οποία πάντως απείχε αρκετά από το να αποτελεί ουσιαστική στήριξη και δεν έγινε καν σε κάποιο κομματικό μέσο.

Ο Γιώργος Κιμούλης, που δάνεισε τη φωνή του και σε ένα προεκλογικό σποτάκι του ΚΚΕ, μπορεί να μην έχει κάποια άμεση σχέση με το Μηλιό, συσχετίζονται όμως κατά κάποιον τρόπο, έχοντας ως συνδετικό κρίκο το Θάνο Μικρούτσικο -με τον οποίο ο Μηλιός είχε γράψει ένα βιβλίο τη δεκαετία του 80′.

Από το χώρο των καλλιτεχνών και των ανθρώπων των γραμμάτων έχουν συγκεντρωθεί εκατοντάδες υπογραφές στήριξης, στις οποίες έχουμε αναφερθεί. Ανάμεσά τους και ο Γιάννης Μακριδάκης εξακολουθεί να έχει σημαντικές διαφωνίες για ζητήματα όπως η οικολογία, θεωρεί όμως πως έκλεισε ο κύκλος όσων δοκίμασαν το ΣΥΡΙΖΑ και ήρθε η ώρα να γυρίσουν δίπλα στους κομμουνιστές.

Η πρώτη φορά που τοποθετείται επίσημα η Νατάσα Μποφίλιου για κάτι που όλοι γνώριζαν λίγο-πολύ, ορισμένοι μάλιστα μην παραλείποντας να την ειρωνευτούν για την …ιδεολογική της καθαρότητα, όταν δήλωνε “τροτσκίστρια”. Στην ίδια προεκλογική περίοδο που το ΚΚΕ χρησιμοποίησε τις νότες από ένα τραγούδι στο σποτάκι της, αναγκάστηκε όμως να το αποσύρει, πιθανότατα γιατί έμπλεξε στα πνευματικά δικαιώματα.

Από το χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας, ήρθαν κάποιες μαζεμένες δηλώσεις στήριξης, πέρα από κάποιες σταθερές αξίες -όπως ο Κώστας Τσίλης και τα τελευταία χρόνια ο Μιχάλης Λεάνης, που προφανώς επηρέασε και το φίλο του, Στ. Τσιτσόπουλο μεταξύ άλλων φέρνοντας τον στα φεστιβάλ της ΚΝΕ.  Ο Γιάννης Καραλής κατεβαίνει υποψήφιος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στο δήμο Παλλήνης. Ο Κώστας Γκόντζος που ήταν στα νιάτα του στην ΚΝΕ, ακολούθησε όμως πολύ διαφορετική πορεία τα επόμενα χρόνια, έκανε δήλωση στήριξης -μέχρι πρόσφατα ήταν μάλιστα στην ίδια εκπομπή, δίνοντας στους υποψιασμένους ακροατές κάποια σημάδια για τη στάση τους.

Ο Μπάμπης Χριστόγλου αντιθέτως, δεν είχε δώσει κανένα δείγμα πέραν της “καθιερωμένης” σχεδόν προεκλογικής φιλοξενίας κάποιου κομμουνιστή στην εκπομπή του στο ΣΠΟΡ ΦΜ, χωρίς πάντως να υπάρχει τίποτα άλλο στη θέση του και τη στάση του που να παραπέμπει σε κομμουνιστικές αξίες.

Από τη δημοσιογραφία, αίσθηση προκάλεσε η δήλωση στήριξης του Στέλιου Μπαμιατζή, ο οποίος, παρά τις διαφωνίες του και το μη αυτοπροσδιορισμό του ως “καθαρός κομμουνιστής”, στηρίζει το ΚΚΕ ως “πρόταση για έναν άλλο κόσμο”.

Η Νίτσα Λουλέ μεγάλωσε στα νεανικά της χρόνια με το Φλωράκη, συγγράφοντας μάλιστα μια ιδιαίτερη κι όχι ιδιαίτερα πολιτική βιογραφία-μαρτυρία του. Το 91′ πήγε με τους αναθεωρητές στο Συνασπισμό και μια δεκαετία αργότερα υπήρξε υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία και τη Ντόρα Μπακογιάννη στο Δήμο της Αθήνας. Κλείνοντας τον κύκλο της φαίνεται να επιστρέφει στην αφετηρία και τις πολιτικές της ρίζες.