Σε ποιους δήμους μπορεί να μπει στο β’ γύρο η Λαϊκή Συσπείρωση

Όπως έλεγε ο Χαρίλαος, η κάλπη είναι γκαστρωμένη και δεν μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις για το αποτέλεσμα που θα βγάλουν. Ούτε είναι δικός μας σκοπός να κάνουμε προγνωστικά και να ντυθούμε εκλογολόγοι. Μπορούμε όμως να κάνουμε κάποιες εκτιμήσεις -που είναι πιθανό να πέσουν έξω- με βάση τα αποτελέσματα των προηγούμενων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών.

Καταρχάς, θα αναφερθούμε στους πέντε δήμους, όπου οι διοικήσεις είναι ήδη κόκκινες: Πάτρα, Ικαρία, Πετρούπολη, Χαϊδάρι, Καισαριανή. Ένας από τους μεγαλύτερους δήμους της Ελλάδας, ένας νησιώτικος δήμος και τρεις στο λεκανοπέδιο.

Στην Πάτρα, η πρωτιά μοιάζει σχεδόν βέβαια και το ζήτημα είναι απλώς η διαφορά και το ποσοστό. Ή μάλλον σε πόσους συμβούλους και πόσο άνετη πλειοψηφία θα μεταφραστεί η νίκη στο νέο δημοτικό συμβούλιο. Δεν είναι τυχαίο πως δε γίνονται ουσιαστικά δημοσκοπήσεις εδώ και πολλά χρόνια για το δήμο -γιατί ο δήμαρχος δεν ενδιαφέρεται να πληρώσει και αυτοί που μπορούν να το κάνουν ξέρουν πως είναι από χέρι χαμένοι.

Στην Ικαρία το ποσοστό μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερο, υπάρχει όμως και ισχυρότερος ανταγωνισμός, αφού όλη η αντιπολίτευση ξεχνάει τις “διαφορές” της και ενώνεται ενάντια στους κομμουνιστές. Η λάσπη είναι στην ημερήσια διάταξη εδώ και χρόνια -με το γραφικό Αϊβαλιώτη του ΛΑΟΣ να σέρνει το χορό- ενώ ένας ακόμα παράγοντας είναι η αλλαγή φρουράς στο νέο υποψήφιο Νίκο Λαρδά.

Στους υπόλοιπους δήμους υπάρχει σαφώς μεγαλύτερη διασπορά ψήφων και ποσοστών, ιδίως στην Καισαριανή και στο Χαϊδάρι, όπου οι διαφορές μεταξύ πρώτου και τρίτου το 14′ ήταν αρκετά μικρές. Εφόσον πάντως δε γίνει κάποια αρνητική έκπληξη και βρεθούν στο δεύτερο γύρο οι κομμουνιστές δήμαρχοι, όλα παραμένουν ανοιχτά, ενώ οι πιθανότητες αρχίζουν να κλίνουν προς το μέρος τους -ανάλογα και με τον αντίπαλο βέβαια.

Η Λαϊκή Συσπείρωση είχε κάνει την τελευταία φορά το 5 στα 5 στο β’ γύρο -με την ιδιαιτερότητα της Καισαριανής, όπου το αποτέλεσμα κρίθηκε σε δεύτερο χρόνο. Δεν υπάρχει λοιπόν κάποιος συνδυασμός της που να είχε βρεθεί στο δεύτερο γύρο και να ηττήθηκε, έχοντας φέτος βλέψεις για κάτι καλύτερο. Υπάρχουν ωστόσο αρκετές περιπτώσεις όπου βρέθηκε κοντά, είτε που είχε καλά ποσοστά στον πρώτο γύρο και ήταν πολύ κοντά στο να πάρει τη διοίκηση του δήμου από την πρώτη Κυριακή.

Σημειώνουμε ως τέτοιες περιπτώσεις τη Σέριφο -όπου το 14′ είχε χάσει το δήμο μόλις για 12 ψήφους σε σύνολο 1.000 περίπου, τη Σκόπελο και τον Τύρναβο, όπου η ΛΑΣΥ έχει παραδοσιακά μεγάλα ποσοστά.

Κι αν είναι καθαρό πως στον καπιταλισμό δεν μπορούν να υπάρξουν σοσιαλιστικές νησίδες, υπάρχουν ωστόσο αρκετά κόκκινα νησιά, που μπορεί να δώσουν ευχάριστες εκπλήξεις.

Ένα τέτοιο νησί όπου υπάρχει ενθουσιασμός και καλό “προαίσθημα” με βάση την προεκλογική καμπάνια, είναι η Πάρος. Μπορείτε να δείτε το κλίμα που επικρατούσε σε μια συγκέντρωση του Απριλίου -που είναι εντυπωσιακή για τα δεδομένα του νησιού- πριν καλά-καλά μπούμε σε προεκλογικό κλίμα.

Αντίστοιχα υψηλές αποδόσεις είναι πιθανό να δούμε σε παραδοσιακά κόκκινα κάστρα του ΚΚΕ, μεγάλα νησιά του Βορείου Αιγαίου και του Ιονίου, όπου δημιουργήθηκαν νέοι δήμοι στη θέση των παλιών, καθώς το σχήμα ένας δήμος για κάθε νησί κρίθηκε δυσλειτουργικό λόγω του μεγέθους τους.

Έτσι λοιπόν έχουμε ανοιχτές κεραίες για τα αποτελέσματα σε Κέρκυρα, Σάμο, Λέσβο και Κεφαλλονιά, όπου είναι βέβαιο πως τα ποσοστά θα είναι αρκετά υψηλά -σίγουρα διψήφια. Και δεν υπάρχει άμεσα συγκρίσιμο αποτέλεσμα από τις κάλπες του 14′ για να γίνουν συγκεκριμένες εκτιμήσεις.

Πέρα από τις παραδοσιακές έδρες, εκπλήξεις μπορεί να έρθουν από κάποιους δήμους στην Αθήνα ή άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, με διψήφια ποσοστά για τη Λαϊκή Συσπείρωση ή την παρουσία κομμουνιστών υποψηφίων στο δεύτερο γύρο, είτε έχουν συσχετισμό και αξιώσεις να τον διεκδικήσουν στα ίσια, είτε όχι.

Τέτοιες περιοχές μπορεί να είναι η Νέα Ιωνία, ο Ταύρος (που έχει ενωθεί όμως με το Μοσχάτο), η Νίκαια (που είναι μαζί με το Ρέντη), ακόμα και το Περιστέρι, μολονότι στις δύο τελευταίες περιπτώσεις υπάρχει το κατεστημένο δημοτικών αρχών που εξασφαλίζουν υψηλά ποσοστά και την άνετη επανεκλογή τους. Σημειώνουμε στην ίδια κατηγορία το Χαλάνδρι, το Καματερό-Άγιοι Ανάργυροι, ο Βύρωνας, το Κερατσίνι-Δραπετσώνα κτλ. Ακόμα κι αν δεν προκριθούν στο δεύτερο γύρο, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα έχουν καλά, διψήφια ποσοστά.

Αντίστοιχα ποσοστά περιμένουμε σε κάποιους δήμους της Θεσσαλονίκης -κυρίως στο δυτικό κομμάτι της πόλης- και άλλες πόλεις-περιοχές σε όλη την Ελλάδα, (Θάσος, Πρέβεζα ίσως, Αγιά, Ιθάκη, Λειβαδιά), χωρίς να ριψοκινδυνεύσουμε συγκεκριμένες προβλέψεις.

Ανεξάρτητα πάντως από τους δήμους που θα βαφτούν κόκκινοι, η θέση της ΛΑΣΥ είναι ως λαϊκή αντιπολίτευση που οργανώνει τη λαϊκή αντίσταση. Η τάση που διαφαίνεται είναι πως θα έχει καλύτερα αποτελέσματα σε πολλές περιφέρειες και δήμους της Ελλάδας, σε σχέση με το 14′. Ενώ το αναλογικό σύστημα είναι βέβαιο πως θα αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης.

Μεγάλη σημασία έχουν επίσης οι ψήφοι και το ποσοστό που θα συγκεντρώσει η Λαϊκή Συσπείρωση στις Περιφέρειες και αθροιστικά στην Επικράτεια. Παραθέτουμε έναν πίνακα από μετεκλογικό φύλλο του Ριζοσπάστη το 14′ καθώς και το σύνδεσμο για να δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα εκείνων των εκλογών σε Δήμους και Περιφέρειες.

Ο πίνακας κάνει τη σύγκριση με τα ποσοστά που πήρε το ΚΚΕ στις δεύτερες εκλογές του 12. Το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών στην Τοπική Διοίκηση το 2010 ήταν το καλύτερο που έχει συγκεντρώσει το ΚΚΕ, φτάνοντας σε διψήφια νούμερα στην Επικράτεια. Τελικά το ποσοστό του 14′ ήταν κάπου στο ενδιάμεσο και προσέγγισε το ποσοστό του ΚΚΕ στις πρώτες εκλογές του 12′, στις 6 Μάη.