Ποσοστό 6,8% για τους συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης στις Περιφέρειες

Ένα από τα χαρακτηριστικά της τετραπλής κάλπης, σε ό,τι αφορά το ποσοστό που συγκέντρωσαν οι κομμουνιστές, είναι η απόκλιση μεταξύ του ποσοστού των ευρωεκλογών από τη μια και των περιφερειακών από την άλλη. Δε θα υπολογίσουμε εδώ τους ψήφους σε δήμους και κοινότητες, αφού εκεί τα κριτήρια ως γνωστών εκ των πραγμάτων είναι τα λιγότερα πολιτικά, καθώς εμπλέκονται παράγοντες όπως γνωριμίες, δημοφιλία προσώπων (παράγων που, σε αντίθεση με τον κανόνα, φαίνεται να λειτουργεί υπέρ της ΛΑΣΥ,  στους δήμους που ήδη ασκεί διοίκηση, με χαρακτηριστικότερο, αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα την Πάτρα, χωρίς απαραίτητα να συνοδεύεται από αντίστοιχη κόκκινη ψήφο στις άλλες κάλπες), φιλίες και συγγένειες κλπ. Είναι όμως αρκετά θεμιτό να συγκρίνει κανείς τις περιφερειακές με τις ευρωεκλογές, καθώς εκεί η ψήφος είναι πιο “απρόσωπη” και σαφώς πιο πολιτική. Διακρίνει κανείς μια σημαντική διαφορά μεταξύ του ποσοστού και του αριθμού ψήφων του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, όπου αγγίζει τις 300.000  (297.598 βάσει ενσωμάτωσης την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), με ποσοστό και απόλυτο αριθμό σχεδόν ταυτόσημα με εκείνα των βουλευτικών του Σεπτέμβρη του 2015, και των 369.846 (6,8% επί των εγκύρων στις περιφερειακές με σχεδόν πλήρη ενσωμάτωση) που έλαβαν οι συνδυασμοί της ΛΑΣΥ στις Περιφέρειες. Σε ποσοστό και κυρίως σε ψήφους, πρόκειται μεν για σαφή υποχώρηση σε σχέση με τις περιφερειακές του 2014, (γεγονός που λογικά θα αναλυθεί ξεχωριστά το προσεχές διάστημα μέσα στο κόμμα), ξεπερνά όμως καθαρά τόσο το ποσοστό (6,1%), όσο και τις ψήφους των ευρωεκλογών (349.342)  του 2014.

Διακρίνεται λοιπόν ότι για άλλη μια φορά, ο χαρακτήρας “εθνικών εκλογών” και αντίστοιχης πόλωσης εκφράστηκε πιο έντονα στην ευρωκάλπη, απ΄ό,τι στην περιφέρεια, παρά το συναφή πολιτικό τους χαρακτήρα. Είναι επίσης φανερό πως ναι μεν η πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΚΚΕ ενστερνίζεται την ενιαία προσέγγισή του σε όλες τις κάλπες, ιδιαίτερα αν εξαιρεθούν οι δημοτικές, ένα σημαντικό μέρος του κόσμου όμως εξακολουθεί να μην έχει πειστεί συνολικά από την αναγκαιότητα αυτής της επιλογής, ανάλογα με το πόσο σοβαρό κρίνει το διακύβευμα στην κεντρική πολιτική σκηνή. Προφανώς, κάθε ψήφος στο ΚΚΕ ή/και τη ΛΑΣΥ είναι εξίσου σημαντική, και προφανώς δεν μπορεί ούτε πρέπει να περάσει από “ιδεολογικό ISO”. Η διαφοροποιημένη εκλογική συμπεριφορά ενός κόσμου που είναι κοντά, αλλά όχι δίπλα – ή μέσα – στο κόμμα είναι όμως σίγουρα ένα ακόμα στοιχείο προβληματισμού για τη βελτίωση της δουλειάς των κομμουνιστών στο άμεσο – προεκλογικό – αλλά και το απώτερο μέλλον, όχι μόνο στις κάλπες φυσικά, αλλά κυρίως στο κίνημα, που είναι εξάλλου – για να χρησιμοποιήσουμε μια αγαπημένη “παλαιοκομμουνιστική” έκφραση – νύχι-κρέας με την όποια εκλογική άνοδο του κόμματος.

Αναλυτικά τα ποσοστά και οι ψήφοι της ΛΑΣΥ ανά περιφέρεια διαμορφώνονται ως εξής:

Αττικής 8,28% 131.037
Κεντρικής Μακεδονίας 5,67% 51.912
Ανατολικής Μακεδονίας 5,16% 16.425
Δυτικής Μακεδονίας 4,81% 8685
Ιονίων νήσων 11,93% 13.080
Ηπείρου 6,03% 12567
Θεσσαλίας 7,01% 29245
Δυτικής Ελλάδας 8,05% 31314
Στερεάς Ελλάδας 5,59% 17770
Πελοποννήσου 4,64% 16298
Βορείου Αιγαίου 10,54% 10596
Νοτίου Αιγαίου 5,8% 9717
Κρήτης 6,35% 21200