Τόσα δίνω… πόσα θες;

Η Ρεάλ Μαδρίτης έρχεται σε συμφωνία με τη Μονακό, για να κάνει δικό της τον Μπαπέ, το παιδί-θαύμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, με 180 εκατομμύρια ευρώ. Η Παρί Σεν Ζερμέν είναι έτοιμη να πληρώσει τα 222 (επί 3 μας κάνουν 666, που θα έλεγε κι ο μεθυσμένος Ψαριανός) εκατομμύρια ευρώ της ρήτρας του Νεϊμάρ για να τον αποδεσμεύσει από την Μπαρτσελόνα και να τον κάνει δικό της. Ενώ η Ρεάλ ήταν έτοιμη να ζητήσει άλλα τόσα, σε περίπτωση που ο Κριστιάνο Ρονάλντο επέλεγε να φύγει από τη Μαδρίτη, για νέες προκλήσεις.

Κάποτε το Καμπιονάτο ήταν το επίκεντρο, το καλύτερο κι ακριβότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης, κι ένας νεαρός Ιταλός είχε αυτοκτονήσει, γιατί δεν άντεχε να βλέπει τη ζωή του να ευτελίζεται για πενταροδεκάρες και γύρω του να στήνουν χορό τα εκατομμύρια, για μεταγραφές ποδοσφαιριστών. Σήμερα, τα ποσά που δαπανούνταν τότε, ίσως να έφταναν -το πολύ- για την πρώτη δόση των σημερινών πανάκριβων μεταγραφών.

Εν μέσω κρίσης, οι μετακινήσεις ποδοσφαιριστών σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω του ποδοσφαιρικού πλυντηρίου είναι στα ντουζένια του, και τα ποσά για μετακινήσεις ποδοσφαιριστών αυξάνονται συνεχώς, αποτελώντας κοινωνική πρόκληση. Κι αυτό που ζαλίζει, δεν είναι τα ποσά αυτά καθαυτά, αλλά ο σκοπός για τον οποίο ξοδεύονται.