Θέατρο τη Δευτέρα: «Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» της Μπέτι Σμιθ (διασκευή: Γιώργος Γιαννίσης)
Το «Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» γράφτηκε από την Μπέτι Σμιθ το 1943 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Μεταφέρθηκε από τον Ελία Καζάν στη μεγάλη οθόνη (1945), έγινε μιούζικαλ στο φημισμένο Μπρόντγουεϊ, και διασκευάστηκε για το θέατρο.
Το «Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» γράφτηκε από την Μπέτι Σμιθ το 1943 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Μεταφέρθηκε από τον Ελία Καζάν στη μεγάλη οθόνη (1945), έγινε μιούζικαλ στο φημισμένο Μπρόντγουεϊ, και διασκευάστηκε για το θέατρο.
Το έργο αναφέρεται στη μικρή, ορφανή Φράνσι Νόλαν, που σε εποχή άγριων κοινωνικών συνθηκών για την εργατιά του Μπρούκλιν, κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, καταφέρνει να επιβιώσει, με την έφεσή της για μόρφωση και την πίστη της στον άνθρωπο.
Το βιβλίο διασκευάστηκε για το θέατρο από τον Γιώργο Γιαννίση που σκηνοθέτησε την παράσταση που θα παρακολουθήσουμε σήμερα. Σκηνικά – κοστούμια: Γιάννης Καρύδης. Μουσική επιμέλεια: Ζακ Μεναχέμ. Τη μουσική της «Μόλυ» έγραψε ο Αργύρης Κουνάδης. Τηλεσκηνοθεσία: Ελίνα Τανιμανίδη. Η παράσταση προβλήθηκε από την εκπομπή της ΕΡΤ «Το θέατρο της Δευτέρας» το 1977.
Παίζουν: Ματίνα Καρρά, Χρήστος Δακτυλίδης, Εύα Κοταμανίδου, Αγνή Βλάχου, Νίκος Δενδρινός, Πέτρος Ζαρκάδης, Νάσος Κεδράκας, Αργύρης Παυλίδης.
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.
Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6
1 Trackback