Όλα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι – Ισότητα ή ελευθερία;

Το βίντεο που έδωσε την αφορμή είναι παλιότερο, από το 2016, αλλά το θυμηθήκαμε από το προφίλ ενός φίλου της Κατιούσα, και το θεωρήσαμε χρήσιμο να μπει, για να μάθουν περισσότεροι τι μπορεί να σημαίνει μια διακυβέρνηση Μητσοτάκη.

Κάποτε η αστική τάξη βγήκε στο προσκήνιο μιλώντας για ελευθερία κι ισότητα. Ήταν ο καιρός της γαλλικής Επανάστασης, που θεωρούσε πως οι άνθρωποι ήταν αδελφωμένοι (το τρίτο μέρος του βασικού της συνθήματος) και όχι λύκος ο ένας απέναντι στον άλλον.

Όταν η αστική τάξη εδραίωσε την εξουσία της, τα ωραία συνθήματα περίσσευαν και η ιδέα της ισότητας έγινε εμπόδιο. Όλα τα δάχτυλα ίσα δεν είναι κι αλίμονο σε αυτά που θα τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι. Αλλά για να το περάσουν στον κόσμο κάτι τόσο αντιδραστικό ως κάτι που τον συμφέρει, αρχίζουν να αντιπαραθέτουν την ισότητα με την ελευθερία. Όλοι έχουμε ίσες ευκαιρίες, πχ να περάσουμε στη σχολή που θέλουμε -και το πλουσιόπαιδο της πόλης και το παιδί του βοσκού- αλλά δεν μπορούμε να είμαστε όλοι ίσοι, γιατί καταδικάζουμε τον άριστο, τον καλό στη μετριότητα. Και αφού πείσουμε τις μάζες για αυτό, ρίχνουμε και την ιδέα πως δεν είμαστε όλοι ικανοί και άξιοι για να πάμε στο Πανεπιστήμιο…

https://www.facebook.com/nanopoulosdion/videos/319840702280011/

Το πόσο πολύ εδραιωμένη είναι αυτή η πεποίθηση φαίνεται ακόμα και σε κάποια παρακλάδια της αναρχικής σκέψης, που αντιπαραθέτει την ελευθερία με την ισότητα, θεωρώντας πχ πως ο καπιταλισμός εξασφαλίζει το πρώτο (;!) προκαλώντας όμως μεγάλες ανισότητες, ενώ ο υπαρκτός σοσιαλισμός μείωνε τις ανισότητες αλλά ήταν “ανελεύθερο καθεστώς”…

Το πιο βασικό όμως είναι άλλο.

Οι αστοί δεν αναγνωρίζουν την ισότητα μες στη διαφορά, γιατί θέλουν να διαιωνίσουν την ανισότητα και την εκμετάλλευση που την γεννά. Και όταν βγαίνουν τόσο επιθετικά να διαφημίσουν την ουσία της πολιτικής τους, χωρίς τα φτιασίδια και σοσιαλδημοκρατικά προσχήματα (η σοσιαλδημοκρατία πάντα “ανησυχεί” για τις ανισότητες, χωρίς να χτυπά ποτέ την ουσία τους), φαίνεται πόσο αρνητικός είναι ο συσχετισμός -σε αντίθεση με τα φληναφήματα περί “ιδεολογικής ηγεμονίας” της αριστεράς.