Ο άγνωστος “πολιτικός” Γιώργος Μαρίνος

Το ευρύ κοινό γνώρισε το Γιώργο Μαρίνο στην τηλεόραση, ως αλέγκρο παρουσιαστή του Ciao ANT-1. Θα ήταν εντελώς άδικο όμως να κρίνει κανείς την καλλιτεχνική του πορεία και τη συνολική του διαδρομή από το “λυσσάξτε τσαούσες” και ένα κομμάτι που έκανε προφανώς για να βγάλει τα προς το ζην.

Ακολουθούν μερικές ψηφίδες ενός ιδιαίτερου καλλιτέχνη, που συνδεόταν με φιλία με το Χατζιδάκι, και ως ένα βαθμό ακολούθησε το δικό του στιλ, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα, το 1939, μες στη δικτατορία του Μεταξά.

Ο πατέρας του ήταν κομμουνιστής, κλείστηκε στη Μακρόνησο και ουσιαστικά ο Μαρίνος τον γνώρισε όταν έμπαινε στην εφηβεία του. Στη συνέχεια οι σχέσεις τους ήταν μάλλον ψυχρές, πιθανότατα λόγω και των σεξουαλικών προτιμήσεων του γιου, κάτι που αντανακλούσε μάλλον την κοινωνία και τα ήθη της εποχής.

Ο Γιώργος Μαρίνος δεν έγινε ποτέ κομμουνιστής, ωστόσο ο πολιτικός προβληματισμός δεν έλειπε από τα τραγούδια του. Ίσως το πλέον εμβληματικό είναι το τραγούδι “Μαθήματα δικτατορίας” -που πολλοί το ξέρουν ως “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, μια εύστοχη παρωδία της χούντας, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που ξεκινά με τους εξής στίχους:

Παίρνετε μια ντουζίνα τανκς,
ένα μυστρί και μία πλάκα
κι αφού ξορκίσετε τον Μαρξ,
θεμελιώνετε ατάκα.

Διαλέγετε ένα πτηνό,
ει δυνατόν με δυο κεφάλια,
το στήνετε στον Υμηττό
με τα φτερά του σαν βεντάλια

Εξίσου εύστοχη ήταν και η σάτιρα των αριστερών του σαλονιού, που γίνονται επιχειρηματίες και τα ξεχνάνε όλα, στο τραγούδι “είμαι καλός κομμουνιστής (υπέρ οπορτουνιστού λόγος)”, σε στίχους Γιάννη Κακουλίδη.

Αριστερά και δεξιά
και αριστεροδέξια
χειρίζομαι το μαρξισμό
καλά κι επιδέξια.

Είμαι συναισθηματικά
δεμένος με το κόμμα
μια και δεν ήρθε η ώρα μου
να παντρευτώ ακόμα.

Πλουτίζω όμως μια φορά
και τότε λέω αντίο,
αντίο επανάσταση
διότι επενδύω.

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στο “λαός αγνώμων”, που είναι επίκαιρο και διαχρονικό.

Είμαστε λαός αγνώμων
διαδίδομεν ψευδώς
ότι ζούμε διαρκώς
σ’ένα κράτος αστυνόμων

Έλληνες ντροπή και κρίμα
όλα να πηγαίνουν πρίμα
και να λεμε σε καλό μας
ό, τι βάζει το μυαλό μας

Οθεν από δω και πέρα
τα συλλαλητήρια τέρμα
τέρμα η κάθε φασαρία
να εκλείψει η αναρχία

Ο λαός μας είναι πλέον
έξυπνος και δυνατός
γι’ αυτό έμεινε πιστός
στον χορό των κεφαλαίων

Πολλοί θεωρούν το Γιώργο Μαρίνο πρωτοπόρο, γιατί καθιέρωσε ένα καινούριο, δικό του στιλ -που μοιάζει κάπως με το σημερινό stand-up comedy, αλλά είχε αρκετές σπαρταριστές μιμήσεις και πολλά τραγούδια.

Ήταν όμως και ο πρώτος που παραδέχτηκε ανοιχτά και δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος, κάτι που πιθανότατα στοίχισε αρκετά και στον ίδιο για να το παραδεχτεί, σε μια άλλη εποχή, που τα ήθη ήταν πιο αυστηρά. Παρόλα αυτά είχε σχέση με την ηθοποιό Κατιάνα Μπαλανίκα, στα τέλη της δεκαετίας του 60′ και είναι ζήτημα αν το έκανε απλώς για την καλή έξωθεν μαρτυρία ή προσπαθώντας να απαρνηθεί τις ερωτικές του προτιμήσεις.

Σχετικό με όσα πέρασε είναι και το τραγούδι Ταυτότητα, όπου ακούμε τους εξής στίχους.

Δε θέλω την ταυτότητα που λέει
“επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός”
το πρόβλημα που ίσως να με καίει
κανένας δεν το βλέπει δυστυχώς…

Αφήστε με ανεξάρτητος να νιώθω
με χίλιες δυο πατρίδες στην καρδιά
να βγάλω προς τον ήλιο κάθε πόθο
τραγούδια να σας φτιάξω, αντί παιδιά

ελεύθερος στον κόσμο, όπως θέλω
μακριά απ’ τους κανόνες να σταθώ
το Βούδα να διαλέξω ή τον Οθέλλο,
το Λένιν, το Γκουεβάρα ή το Χριστό

κι όταν θα `ρθεί η δύσκολη η ώρα
να μπούμε όλοι μαζί στη ζυγαριά
θα δούμε ποιος την άντεξε τη μπόρα
και ποιος έπεσε μέσα στη φωτιά

μια αλήθεια δίχως φόβο, αλλά με πάθος
εδώ θέλω να μπω, μπροστά στο φως
καλλίτερα περήφανος και λάθος,
παρά ταπεινωμένος και σωστός

Μια άλλη συνεργασία που σημάδεψε την καριέρα του ήταν με το Σταμάτη Κραουνάκη. Τα τελευταία χρόνια έμεινε συνειδητά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, ενώ φιλοξενήθηκε και στο Σπίτι του Ηθοποιού. Σε κάθε περίπτωση, το χνάρι του στον καλλιτεχνικό χώρο παραμένει ιδιαίτερο και μοναδικό.