Τους παίρνουν με τις πέτρες

Τέσσερις και μία αύριο μείνανε ως την Κυριακή της κάλπης, και σε μια δίμηνη εξοντωτική προεκλογική εκστρατεία, το ΚΚΕ άνοιξε μάτια κι αυτιά, που τσίμπλιασαν και βούλωσαν στη μνημονιακή μπίχλα που βαφτίστηκε κρίση, και μένει ως την τελευταία στιγμή να το παλεύει πόρτα-πόρτα, αλλά και ανάρτηση- ανάρτηση για να φανεί στις κάλπες.

Όλο αυτό το διάστημα και ειδικά τις τελευταίες τρεις βδομάδες που ξεσάλωσε ο συριζέικος αντικομμουνισμός και το παιχνίδι παίζεται χωρίς κανόνες, έγινα αποδέκτης επιστολών – ηλεκτρονικών και χειρόγραφων- συζητήσεων και ξεσπασμάτων ανθρώπων της ουσιαστικής αριστεράς κυρίως, που ντρέπονται και πικραίνονται όχι γιατί πλανήθηκαν, αλλά γιατί άργησαν να δηλώσουν ότι δε συμπεριλαμβάνονται στο μόρφωμα που “επαναστατεί” με αρπαχτή στον ΣΚΑΙ κι εμπάργκο στη νοημοσύνη των πολιτών.

Διάλεξα μια αποκαλυπτική, πικρή και τόσο συμπυκνωμένη επιστολή και την παραθέτω αυτούσια εδώ, ως την καλύτερη προειδοποίηση για τα συριζέικα χτυπήματα των τελευταίων ημερών και ωρών προς το ΚΚΕ, το μεγάλο φόβο και τρόμο του κάθε οπορτουνιστή.

Μοιάζει σαν τις πέτρες που εκτινάχθηκαν απ’ το φαιό μπλέντερ των συριζέικων αντιφάσεων  και τους παίρνουν πια τους συριζαίους, όχι με τις πέτρες αλλά με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ που αποφάσισαν να ρίξουν συνειδητά στην κάλπη.

Ξέθαψε τ’ άρματα του Βελουχιώτη για … να χτυπήσει το ΚΚΕ, ο πιο ασυνάρτητος νεοφιλελεύθερος  κυνικός πρωθυπουργός της Ευρώπης στον αγώνα του για την εξουσία.

Λίγες μέρες πριν τις Εκλογές , και μετά την εκλογική συντριβή τόσο στις αυτοδιοικητικές εκλογές όσο και στις ευρωεκλογές προσπαθεί να διασώσει το ρόλο του με συκοφαντίες και τυχοδιωκτική τακτική. Υπάρχει περίσσια θράσους να εγκαλούνται σήμερα τα μέλη του Κομμουνιστικού κόμματος, που τόσο μισαλλόδοξα επιχειρεί να αφανίσει (μην τυχόν και συνδράμει …τον «ακροδεξιό» Μητσοτάκη) και να τα καλεί να συστρατευθούν με τις «προοδευτικές δυνάμεις» του Καμμένου, της Παπακώστα , της Κουντουρά και του Παπαγγελόπουλου.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, όπως και οι αδιευκρίνιστης ιδεολογίας υποψήφιοί του ( κάτι σε «ακροδεξιοακροαριστεροί» ) δεν δηλώνουν τι πιστεύουν με ποια πολιτική πρόταση κατεβαίνουν στις Εκλογές. Αρνούνται. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ παρά μόνο Τσίπρας και ο Τσίπρας έχει ως ιδεολογία την εξουσία –απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ως μεγάλος πολιτικός και υποδειγματικός δημοκράτης θα τοποθετηθεί ανάλογα με τα αποτελέσματα, γιατί πάνω από όλα είναι … ιδεολόγος!

Είναι και με τον Αντρέα Παπανδρέου είναι και με τον Βενιζέλο, θέλει και «κοινωνικό συμβόλαιο» και ιδιώνυμο». Είναι και με την Ευρώπη και εναντίον της Ευρώπης. Είναι και με τη δραχμή και με το ευρώ, και με τα μνημόνια και με τα αντιμνημόνια. Είναι και ακροδεξιός και ακροαριστερός. Είναι και με την τάξη και με την αναρχία. Είναι και με τα ΜΑΤ και με τους Ρουβίκωνες. Είναι και με την κυβέρνηση (όταν είναι ο ίδιος) και με τους «αντιεξουσιαστές» (όταν δεν είναι ο ίδιος κυβέρνηση).

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ό,τι θέλει η στιγμή, η συγκυρία, σταθερός μόνο προς το δικό του συμφέρον και ως προς τον  εαυτό του.

Εγκαινιάζει δυο και τρεις φορές το μετρό που δεν υπάρχει, ανασταίνει νεκρούς, περπατά στη θάλασσα, είναι και κομμουνιστής και αναθεωρητής και χριστιανός και άθεος και φίλος και πολέμιος της Εκκλησίας, και με τα κότερα και με τα ελικόπτερα, και με τους εφοπλιστές και με τους εργάτες και τους αγρότες, και θεσμικός και αντιθεσμικός, και με τους Παλαιστινίους και με το Ισραήλ, και με τους Αμερικάνους και με την Βενεζουέλα και τα πηγαινέλα.

Είναι ό,τι θέλει, αρκεί να τον συμφέρει: είναι και με τον Βελουχιώτη και με τον Ισκαριώτη!

Από το 2012 μέχρι και σήμερα, ανέπτυξε όλο τον πολιτικό του σχεδιασμό στην τυφλή σύγκρουση, στον καταγγελτικό λόγο, στον διχασμό. Δεν επεδίωξαν καμιά συναίνεση με την εργατική τάξη, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους φτωχούς και αδύναμους, την κατεστραμμένη μεσαία τάξη, παρά μόνο την τυφλή σύγκρουση με όλα τα μέσα: την κατασυκοφάντηση, τους τραμπουκισμούς, τις καταστροφές, την κατ’ εξακολούθηση εξαπάτηση, τις βίαιες επιθέσεις εναντίον του ΚΚΕ, έργω και λόγω. Το κόμμα του και όλα τα στελέχη του, συνέπλευσαν αρμονικά, με την ίδια τακτική, μαζί με την Χρυσή Αυγή, την άλλη πολιτική συνιστώσα που αυγάτισε λόγω της κρίσης και της ακρισίας, του απολιτικού λαϊκισμού και της τυφλής εκδίκησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε όλη την θητεία του, χρησιμοποίησε ως ιδεολογικά εργαλεία την βία, την καταστροφολογία, την διαστρέβλωση, την ολοκληρωτική εξόντωση των αριστερών αγωνιστών και πολιτικών του αντιπάλων με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Λοιδόρησε, κανιβάλισε, κατασυκοφάντησε, συνωμότησε, διαπόμπευσε, αλλοίωσε κάθε έννοια της Αριστεράς, του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.  Μετά το ακροδεξιό σάλπισμα της συνεργασίας του με την πιο ευτελή ακροδεξιά των ΑΝΕΛ, τώρα αναβαθμίζει σε «προοδευτική συμμαχία» μια πλειάδα ακροδεξιών, βασιλικών και παλαιοπασόκων που κατά τα άλλα ευθύνονταν σε βαθμό κακουργήματος για την καταστροφή της χώρας και … πολεμά το ΚΚΕ!

Ήταν και παραμένει ένα αυταρχικό αντιλαϊκό καθεστωτικό μόρφωμα  που έχει ως αυτοσκοπό την εξουσία. Κινείται σα να κλήθηκε να καθαρίσει την Αριστερά με το ενισχυμένο αμονιαζόλ, ΗΠΑ και συμμάχων.

Μέχρι την Κυριακή 7 Ιουλίου θα επιχειρούν να μειώσουν τη δύναμη του ΚΚΕ , θα υπονομεύουν, θα δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα παραπληροφόρησης, παραλογισμού, κακοποίησης της πραγματικότητας γιατί ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι – πιστεύουν – η εξόντωση μας.