Ο Βορίδης πάει Άσυλο;

Και πού δεν πήγε και πού δε γύρισε χθες ο Μάκης Βορίδης. Από πάνελ σε πάνελ να διαλαλεί πως ”τώρα ο ελληνικός λαός ξέρει και συμφώνησε στο πρόγραμμα της Ν.Δ”. Ωσάν Ισπανός κονκισταδόρ είχε ανα χείρας, σχεδόν, το αναλυτικό πρόγραμμα της Ν.Δ, το οποίο υποτίθεται κάθε ψηφοφόρος που άνηκε στο 40% έχει διαβάσει, κατανοήσει και συναινέσει σε αυτό, και ορυόμενος τα είχε βάλει με το πανεπιστημιακό άσυλο. Σωστός ο Μάκης. Κάθε χουνταίος ακροδεξιός με αυτό που τον πονάει θα τα βάλει, εκ προκειμένου, το πανεπιστημιακό άσυλο τους ξήλωσε την Χούντα του ’73.. Λίγο το έχετε αυτό; Να τους πονά εδώ και δεκαετίες το άσυλο..

Και τι δεν έκαμαν για να καταφέρουν να το καταργήσουν τα θρασίμια. Τι υποβάθμιση των σχολών, τι τολμούν να εμφανίζουν την ΔΑΠ σαν πολιτική παράταξη, ενώ ξέρουμε πως είναι ταξιδιωτικό γραφείο για ταξίδια σε Μύκονο και Μπάνσκο και να κλείνει κανένα τραπεζάκι πίστα σε μαγαζιά με μπασοτύμπανο, τι να αφήνουν οι ίδιοι, που υποτίθεται το κυνηγούν, το λαθρεμπόριο και την ανομία να συμβαίνει γύρω και μέσα στις σχολές… Αυτοί είναι  οι πρώτοι που προσπαθούν,  εδώ και χρόνια, ”να βρωμίσουν” τις σχολές για να έρθουν μετά ως ”καθαροί ” και ”αμόλυντοι”  να τα καθαρίσουν τάχα μου.

Η Ν.Δ δεν είναι ένα κόμμα ιδεολογικό. Είναι ένα κόμμα μαζικό και πολυσυλλεκτικό. Μπορεί ο πυρήνας της να ντύνεται με το μανδύα αξιών που ανήκουν παραδοσιακά σε συντηρητικά κόμματα, στην πραγματικότητα όμως η ίδια έχει επιδιώξει μέσα στην πολιτική της πορεία να εντάξει εντός της όλο το πολιτικό φάσμα της Δεξιάς, από τους ακροδεξιούς ως τους κεντροδεξιούς αλλά παράλληλα να αποδέχεται και την εισροή ψηφοφόρων που δεν ανήκουν στο πολιτικό φάσμα της Δεξιάς και πηγαίνουν πρόσκαιρα προς αυτήν.

Το να θεωρήσουμε πως όλοι οι χθεσινοί ψηφοφόροι, διάβασαν, κατανόησαν και συμφώνησαν πάνω στο προγραμματικό σχέδιο της Ν.Δ είναι αναληθές και πολύ καλό αστείο ανάμεσα σε πολιτικούς επιστήμονες. Ένα μαζικό κόμμα επιθυμώντας να ικανοποιήσει τα πολλά ετερόκλητα συμφέροντα των ψηφοφόρων του, μέσα στις προγραμματικές του δηλώσεις, αναγκάζεται να ενσωματώσει και θέσεις οι οποίες μεταξύ τους να αλληλοσυγκρούονται ή και να παραμείνουν ανεφάρμοστες στην πράξη.

Ένας ακροδεξιός μπορεί να ονειρεύεται όσο βούρδουλα θέλει, εντός και εκτός πανεπιστημίου, όμως ο κεντροδεξιός ή ο πρόσκαιρος ψηφοφόρος δεν σημαίνει πως συναινεί a priori με την ονείρωξη του ακροδεξιού. Το να θεωρείς πως όλοι οι ψηφοφόροι είναι σύμφωνοι να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο, πρέπει να σκεφτείς πρωτίστως αν τους αφορά και έχουν πραγματικό λόγο γι’ αυτό.

Ο παππούς των 75 ετών μπορεί να φωνασκεί για ανομία στο Πανεπιστήμιο ή η Τούλα ετών 47 που δεν πέρασε ποτέ πανεπιστήμιο, αλλά ξέρει από αυτά … αλλά δεν είναι οι εταίροι που θα συνομιλήσει κάποιος ώστε να καταργηθεί το άσυλο. Οι φοιτητές έχουν το λόγο, οι καθηγητές έχουν το λόγο, οι εργαζόμενοι εντός Πανεπιστημίων έχουν το λόγο, οι επιστήμονες έχουν το λόγο. Δεν αποφασίζει μόνη της μια κυβέρνηση για το τι θα πράξει. Δεν έχουμε δικτατορία αλλά δημοκρατία. Μπορεί κάποιος να θεωρεί πως μεγάλη μερίδα φοιτητών, μετά τις ”επιτυχίες ” της ΔΑΠ ως φοιτητικής παράταξης συναίνει στην κατάργηση αλλά δεν είναι έτσι. Αν δεν ανοίξει διάλογος τίποτα δεν έχει αρχίσει ή τελειώσει.

Μπορεί ένας φοιτητής να μην πηγαίνει, κακώς, να ψηφίσει στην σχολή του και αυτό φαίνεται από τα ποσοστά αποχής, αλλά δε σημαίνει πως όταν κληθεί να αποφασίσει για το Πανεπιστημιακό άσυλο δεν θα κινητοποιηθεί και μάλιστα με τρόπο που, πιστεύω, θα ξαφνιάσει δυσάρεστα τον κύριο Βορίδη και κάθε κύριο Βορίδη που ονειρεύεται λοβοτομημένους φοιτητές έξω από τις διεκδικήσεις του ελληνικού λαού.

Γιατί το άσυλο δεν δημιουργήθηκε για να γίνονται παράνομες πράξεις, ούτε να βρίσκουν καταφύγιο ”υποτιθέμενοι αναρχικοί”. Το άσυλο είναι για να κυκλοφορούν ελεύθερα ιδέες που οι κυβερνήσεις ή διάφοροι θεσμοί, όπως η Εκκλησία κάποτε, δεν επιθυμούσαν να τίθενται ως προβληματισμοί εντός της κοινωνίας. Επειδή όμως οι ιδέες δεν μπορούν να υπάρχουν παρά εντός ανθρώπινων κεφαλιών, είναι καλό αυτά τα κεφάλια να μην σπάνε επειδή δεν σκέφτονται όπως ο κάθε κύριος Βορίδης. Γι’ αυτό έγινε το άσυλο. Το οποίο στην χώρα μας έχει ποτιστεί με αίμα φοιτητών και με δάκρυα μανάδων οι οποίες  είδαν τα παιδιά τους εκείνη την νύχτα νεκρά ή τραυματισμένα από ακροδεξιούς. Είναι καλό να φρεσκάρει κάποιος στην μνήμη των ακραίων πως εκείνη την νύχτα στις 17η Νοέμβρη δεν χύθηκε μόνο αίμα ”βρωμιάρηδων αριστερών και κομμουνιστών”, αλλά χτυπήθηκαν και πολίτες που άνηκαν στην δεξιά δημοκρατική παράταξη η οποία δεν συμφωνούσε με τους ακραίους.

Τον άκουγα να μιλά χθες και δεν μπορώ να πιστέψω πώς δεν τα ξέρει σοβαρός νομικός άνθρωπος αυτά. Συνάδελφος ντε.. Ακόμα και ένα πρωτοετό της Πολιτικής Επιστήμης ξέρει από μαζικά κόμματα, προγραμματικές δηλώσεις, συναινέσεις, αντιδράσεις. Τα ξέρει, αλλά προσπαθεί να ψαρώσει τάχα εκείνους που δεν ξέρουν..Όχι μόνο για το πανεπιστημιακό άσυλο, αλλά για κάθε λέξη του προγράμματος της Ν.Δ. Οι προγραμματικές δηλώσεις των μαζικών αστικών κομμάτων είναι μια βάση διαλόγου που καταλήγει σε συναινέσεις ή διαφωνίες.Σε καμία περίπτωση ο λαός δεν μένει ανίσχυρος απέναντι στα θέλω μιας κυβέρνησης επειδή απλά και μόνο ψήφισε. Είναι τυπικό κριτήριο για την έκφραση της βούλησης και όχι ουσιαστικό.Νομικά είμαστε καλυμμένοι αν αυτό είναι που μας αφορά..Είναι ωραίο τρικ να βουλώνεις στόματα αλλά είναι ψέμα πως υπάρχει πραγματική συναίνεση σε όλα.

Οι Ισπανοί κονκισταδόροι, όταν άρχισαν να εξερευνούν την Αμερικανική Ήπειρο, επειδή ήταν εποχές που δεν τις διέκρινε ο ανθρωπισμός έσφαζαν τους ιθαγενείς  και τους έπαιρναν τη γη στο τσάμπα. Κάποια στιγμή η Εκκλησία, ένα τάγμα της μην φανταστείτε, οι Ιησουίτες κυρίως, αντέδρασαν σε αυτή την σκληρή μεταχείριση και ζήτησαν από την επίσημη Εκκλησία να πιέσει τους κονκισταδόρους σε μια πιο ανθρώπινη μεταχείριση. Τι έγινε τότε; Σύνταξαν  ένα κείμενο οι κονκισταδόροι και πήγαιναν στους ιθαγενείς, τους το διάβαζαν σε άπταιστα ισπανικά, που δε γνώριζαν φυσικά οι ιθαγενείς και τους ρωτούσαν μετά ”ναι ή ναι;” και λέγανε αυτοί ναι. Σαμπώς και ήξεραν; Μετά τους έπαιρναν την γη τους και όταν οι ιθαγενείς αντιδρούσαν έλεγαν ”Α, μα συναινέσατε. Να εδώ έχουμε το ναι σας.” και τους έσφαζαν μετά με ήσυχο το κεφαλάκι τους, πως αφού υπάρχει χαρτί ο λευκός Θεός θα τους συγχωρέσει για τον φριχτό θάνατο των ερυθρόδερμων.

Τυπικά άψογοι, ηθικά ανήθικοι.

Έτσι, ωραία και νοικοκυρεμένα πάει να μας τη φέρει ο κύριος Βορίδης αγαπητοί μου. Πιστεύει πως είμαστε ιθαγενείς.. Πως δεν γνωρίζουμε από ιστορία και πολιτική. Πως είναι πιο έξυπνος από μας και θα μας πει ”Μα συναινέσατε!”  και πως δε θα μας βρει μπροστά του, όχι μόνο εμάς, που έτσι και αλλιώς θα μας έβρισκε, αλλά και ένα ποσοστό από το 40%. Γιατί, όταν απαξιώνεις την πολιτική και προσπαθείς να την αποδεσμεύσεις από την ιδεολογία προσπαθώντας να καρπωθείς ψηφοφόρους και αυτοδυναμία, γυρνάει σαν κατάρα στα μούτρα σου.