Ας κάνουμε λίγη μετεκλογική αριθμητική…

Κατ’ αρχήν με τις υγείες μας και επιτέλους καλό καλοκαίρι και καλή ξεκούραση σε όλους!

Και πάμε στο προκείμενο. Στις προχθεσινές εκλογές το ΚΚΕ έλαβε 299.592 ψήφους, μειωμένες κατά 2.092 από τις ψήφους που έλαβε το Μάρτιο του 2015, οι οποίες τότε ήταν 301.684 ψήφοι. Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν εδώ είναι το εξής: Τουλάχιστον 2.092 άνθρωποι που ψήφισαν ΚΚΕ το Μάρτιο του 2015 επέλεξαν είτε να μην ψηφίσουν ξανά ΚΚΕ, είτε δεν προσήλθαν καθόλου στις κάλπες. Σαφώς πρέπει να λάβουμε υπόψη πως κάποιοι από τους 2.092 αυτούς ανθρώπους δεν είναι πια ανάμεσά μας και κάποιοι άλλοι (εγώ προσωπικά ξέρω αρκετούς) την ημέρα των εκλογών βρίσκονταν εκτός του τόπου κατοικίας τους, εργαζόμενοι αλλού, είτε κάπου ανά την Ελλάδα στα πλαίσια της τουριστικής σεζόν, είτε κάπου ανά τον κόσμο στα πλαίσια του περίφημου brain drain. Αυτό κατέστη σαφές και από τα υψηλά ποσοστά που έλαβε το ΚΚΕ στο εξωτερικό, στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Και όσο πεισμένοι και συσπειρωμένοι και αν είναι οι ψηφοφόροι του Κόμματος, είναι εξαιρετικά δύσκολο έως ακατόρθωτο να εγκαταλείψεις μεσούσης της full-season την εργασία σου και μάλιστα ένα Σαββατοκύριακο, για να επιστρέψεις στο εκλογικό σου διαμέρισμα. Εμένα προσωπικά μου κόστισε αυτό το ταξίδι περί τα 200 ευρώ, ένα οκτάωρο σε πλοία και ΜΜΕ και όλα αυτά σε ένα ταξίδι – αστραπή 17 ωρών. Εκτός λοιπόν από τη δυσκολία του να πάρεις ρεπό, σε έναν κλάδο που ας μη γελιόμαστε δεν υπάρχει καν αυτή η έννοια, υπάρχει και η ταλαιπωρία αλλά κυρίως το κόστος! Πόσοι όμως ψηφοφόροι ήταν πραγματικά αυτοί που έλλειπαν εντός και εκτός χώρας για δουλειά και δεν κατάφεραν να πάνε στις θερινές κάλπες της πιο γελοίας και άχρωμης εκλογικής διαδικασίας που γνώρισε η χώρα;

Η δεύτερη σκέψη κοιτώντας πάντα τους αριθμούς είναι η εξής απλή. Στην προχθεσινή διαδικασία συμμετείχαν είκοσι υποψήφια κόμματα μεταξύ των οποίων υπήρχαν έξι που δηλώνουν αμιγώς αριστερά και δη κομμουνιστικά. Αναφέρω επιγραμματικά τα ΟΚΔΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΚΚΕ(μ-λ), ΜΛ-ΚΚΕ και σε ένδειξη καλής θέλησης εντάσσω μέσα και τη ΛΑΕ. Σαφώς καμία καλή θέληση δεν μπορεί να εντάξει μέσα το ΜΕΡΑ-25 του Γιάνη και την ‘ούτε αριστερά, ούτε δεξιά’ Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής που τελικά δε θα υπάρχει στη νέα βουλή. Και πάμε τώρα στα μαθηματικά: ΟΚΔΕ (1.675 ψήφοι), ΑΝΤΑΡΣΥΑ (23.191 ψήφοι), ΕΕΚ (1.993 ψήφοι), ΚΚΕ-μλ (7.778 ψήφοι), ΜΛ-ΚΚΕ (2.791 ψήφοι), ΛΑΕ (15.930 ψήφοι). Σύνολο: 53.358 ψήφοι χωρίς άμεσο πολιτικό αντίκτυπο, καθώς κανένα εκ των παραπάνω κομμάτων δεν κατάφερε να εισέλθει στη βουλή και σαφώς όχι κατ’ επιλογή τους, όπως συνηθίζουν να υποστηρίζουν τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, διότι αν ήταν κατ’ επιλογήν τότε σαφώς (μαθηματικά πάντα) δεν θα κατέβαιναν στις εκλογές εξ’ αρχής.

Και πριν αρχίσω να κάνω θεωρητικές αναλύσεις για τις δήθεν ιδεολογικές διαφωνίες που έχουν μεταξύ τους αλλά και με το ΚΚΕ, για τις καρέκλες που είναι και η πραγματική αιτία του κακού, για τον αριστερό οπορτουνισμό που είναι κατά το Λένιν η παιδική ασθένεια του Κομμουνισμού και λοιπά, προτιμώ να σταθώ και πάλι στους αριθμούς. Οι αριθμοί εδώ μας λένε πως υπάρχουν 53.358 ψηφοφόροι που επιθυμούν ένα άλλο σύστημα ανάπτυξης της κοινωνίας, πέραν του καπιταλιστικού πλαισίου (το οποίο αντιθέτως επιθυμεί ο κύριος Βαρουφάκης), ψηφοφόροι που είναι ή δηλώνουν Μαρξιστές, Λενινιστές, Κομμουνιστές, Διεθνιστές, Επαναστάτες και βέβαια αντιλαμβάνονται πως ανήκουν στην Εργατική Τάξη. Εξαιρετικά ως εδώ και μάλιστα αυτό ως γεγονός είναι πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο καθώς αργά ή γρήγορα και αυτοί θα αποτελέσουν τους προλετάριους που θα σπάσουν τις αλυσίδες τους και θα επαναστατήσουν ενάντια στο κεφάλαιο, πλάι στους συντρόφους τους που στηρίζουν το πρωτοπόρο στους λαϊκούς ταξικούς αγώνες ΚΚΕ. Το ζήτημα όμως που τίθεται είναι για ποιο λόγο αυτοί οι 53.358 ψηφοφόροι όταν έρχεται η ώρα να αγωνιστούν στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας και των εργαλείων που μας δίνει, επιλέγουν επί της ουσίας να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα αντί να ενώσουν τη φωνή τους με το μεγάλο λαϊκό εργατικό κίνημα και να την ενισχύσουν ακόμη περισσότερο. Διότι και πάλι τα μαθηματικά εδώ είναι σαφή. Έστω λοιπόν πως αυτοί οι 53.358 κομμουνιστές επέλεγαν να ακούσουν το ενωτικό κάλεσμα του ΚΚΕ και ασχέτως των πιθανών διαφωνιών τους, ψήφιζαν ΚΚΕ σε αυτές τις εκλογές. Τα αποτελέσματα θα είχαν ως εξής: Οι ψήφοι που θα είχε λάβει το ΚΚΕ θα ήταν 352.950 και θα αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 6,24% το οποίο θα του έδινε περί τις 17 έδρες. Δηλαδή πιο δυνατή φωνή και πιο ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στη βουλή. Το μόνο ευχάριστο συμπέρασμα που εξάγεται από αυτό το άθροισμα είναι πως σε αυτή τη χώρα υπάρχουν 352.950 συνειδητοποιημένοι κομμουνιστές, που όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα συμμαχήσουν για να εδραιωθεί η λαϊκή εξουσία.

Και πάμε το υποθετικό αυτό σενάριο ένα βήμα παρακάτω. Έστω πως γινόταν αυτή η εκλογική -μόνο- συνεργασία της αριστεράς υπό τη σκέπη του ΚΚΕ, αυτό θα συμπαρέσυρε αυτομάτως και έναν μεγάλο αριθμό μη συνειδητοποιημένων κομμουνιστών, ωστόσο προοδευτικών, αριστερών ψηφοφόρων που και αυτή τη φορά είτε πιάστηκαν στα δίχτυα της πόλωσης και ψήφισαν τον καθόλου αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, είτε θαμπώθηκαν από τα χρώματα των βεγγαλικών και ψήφισαν Μέρα25. Γιατί από το 3,44% του Μέρα25, υπάρχει σαφώς ένα ελάχιστο 0,45% που δε θα το ψήφιζε, όπως άλλωστε δεν το ψήφισε στις ευρωεκλογές, τότε που έλαβε 2,99%. Αυτό το κατ’ ελάχιστο 0,45% θα ανέβαζε το ποσοστό της ενωμένης, υπό του ΚΚΕ, Κομμουνιστικής Αριστεράς στο 6,7% και σίγουρα στις 18 έδρες. Και όλα αυτά κατ’ ελάχιστο… Και γιατί λέω υπό τη σκέπη του ΚΚΕ; Γιατί αφενός το ΚΚΕ έχει τη μάζα και τη δύναμη, την πείρα των 100 και πλέον ετών, την εμπιστοσύνη του λαού και το σεβασμό ακόμη και των πολιτικών του αντιπάλων. Σε τελική ανάλυση οι υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις και κόμματα διασπάστηκαν κατά καιρούς από τον κορμό του Κόμματος. Έτσι, αν είναι κάτι να ενωθεί με τα υπόλοιπα, αυτά θα είναι τα κλαδιά με τον κορμό και όχι το αντίθετο. Ειδάλλως θα αρχίσουμε να παίζουμε την κολοκυθιά σε επτά εκδοχές, γιατί όχι κάτω από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί όχι κάτω από το ΟΚΔΕ, γιατί όχι κάτω από το ΕΕΚ, τα ΜΛ κλπ. Εξάλλου εν αντιθέσει με τα μαθηματικά που λένε πάντα την αλήθεια, ανεξαρτήτως χρόνου και χώρου στο σύμπαν, οι θρησκείες λένε παραμύθια που έχουν αποχρώσεις χρόνου και χώρου, έτσι λοιπόν κατά το ρηθέν, μην περιμένετε το βουνό να πάει στο Μωάμεθ, επειδή ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό…

Αυτές οι ολίγες σκέψεις περί της αριστεράς και κλείνοντας το θέμα αυτό, συμπεραίνουμε πως το ΚΚΕ για μία ακόμη φορά κατάφερε να διατηρήσει τη δύναμή του, το ποσοστό και τις έδρες του, τη μαχητική φωνή του μέσα στο κοινοβούλιο, ανεπηρέαστο από καλοκαίρια, κομματικά δίπολα, ακραία πόλωση, εκβιασμούς και βρώμικη προπαγάνδα. Αυτό είναι ευχάριστο και ελπιδοφόρο! Σχολιάζοντας περαιτέρω το εκλογικό αποτέλεσμα, καταρχήν εγώ δε σκοπεύω να συγχαρώ τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την εκλογική του νίκη. Δε σκοπεύω να συγχαρώ κανέναν που αύριο από οποιαδήποτε θέση μέσα στη βουλή θα στηρίξει αντιλαϊκές πολιτικές και θα σταθεί στο πλάι των ευρωπαϊκών και νατοϊκών αφεντικών και στο πλάι της πλουτοκρατίας. Το μόνο που πραγματικά αξίζει συγχαρητήρια είναι το ΚΚΕ και ο κόσμος του, που από κάθε μετερίζι συνέβαλλε τα μέγιστα σε αυτή την πολύμηνη και κουραστική εκλογική περίοδο των πέντε καλπών. Όσον αφορά το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως η ελπίδα “πρασίνισε” από το κακό της και επιστρέφει λαβωμένη στην Κουμουνδούρου. Δε μένει παρά να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι με το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ-ΕΛΙΑ ή όπως αλλιώς θέλουν να το πουν και με το λεβέντικο βεγγαλικό που ακούει στο όνομα Ένωση Κεντρώων και όλοι μαζί να φτιάξουν το νέο σοσιαλδημοκρατικό πράσινο κέντρο, το ΠΑΣΟΚ το παλιό, το ορθόδοξο…

Και ας κλείσουμε αυτό το κείμενο με λίγες σκέψεις για το φασισμό. Σαφώς είναι μια καλή αρχή και ένα αρκετά ευτυχές γεγονός πως οι ναζί έμειναν εκτός βουλής και χωρίς κοινοβουλευτική ασυλία. Ωστόσο δεν είναι παρά μόνο μια καλή αρχή. Η πραγματική χαρά και νίκη θα είναι όταν γυρίσουν πίσω στους υπονόμους τους και όταν κάποιος πλέον θα ντρέπεται όχι να δηλώσει αλλά και να σκεφτεί καν τη λέξη ναζί, να κυκλοφορεί με σβάστικες και μαιάνδρους, να αρνείται ολοκαυτώματα και ναζιστικές θηριωδίες κ.ο.κ. Ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η χαρά και η νίκη όταν ακόμη και αυτός ο κάποιος που θα τολμήσει να προφέρει τη λέξη ναζισμός θα απομονώνεται από την κοινωνία και θα στιγματίζεται ως κάτι που δεν έχει θέση ανάμεσά μας. Διότι ακόμη και σε αυτές τις εκλογές υπήρξαν 165.709 ψηφοφόροι που ψήφισαν τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση. Αυτό είναι θλιβερό και ανησυχητικό! Είναι άσχημο συναίσθημα το να ξέρεις ότι ζεις ανάμεσα σε 165.709 φασίστες, νεοναζί, ρατσιστές και ότι άλλο παλιό, μαύρο και σάπιο έχει βγάλει κατά καιρούς η κοινωνία.

Η ερώτηση που τίθεται είναι η εξής: Που πήγε το 9,6% της Χρυσής Αυγής; Εξαϋλώθηκε; Σαφώς όχι! Τα δημογραφικά εκλογικά αποτελέσματα έδειξαν πως υπήρξε διαρροή όπως και στις ευρωεκλογές προς την κέντρο-άκρο-δεξιά Νέα Δημοκρατία και την ακροδεξιά Ελληνική Λύση του Βελόπουλου. Η Ελληνική Λύση μάλιστα έλαβε 208.805 ψήφους που αντιστοιχεί σε ποσοστό 3,70% των ψηφοφόρων, διόλου ευκαταφρόνητο καθώς κατάφερε να κερδίσει 10 έδρες στο κοινοβούλιο και σίγουρα όχι με τις επιστολές του Χριστού και την προστασία της ελληνικότητας της φέτας. Πίσω από το “ιερό μανδήλιο” κρύβονται ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός, ο ψευτοπατριωτισμός, ο φονταμενταλισμός, οι φιλοχουντικοί, οι φιλοβασιλικοί, οι θρησκόληπτοι και κάθε άλλη οπισθοδρομική απόχρωση που ξέμεινε στην ιστορία από το μεσαίωνα. Αυτό είναι επίσης ένα θλιβερό και ανησυχητικό συμπέρασμα. Το χειρότερο όλων όμως και το πλέον ανησυχητικό είναι πως μέρος αυτών από χθες κυβερνούν, ενώ προχθές κρύφτηκαν στα διευρυμένα φτερά της Νέας Δημοκρατίας του Αδώνιδος, του Βορίδιδος, του Δένδιδος και λοιπών άλλων όχι και τόσο προοδευτικών και δημοκρατικών ανθρώπων…

Το ΚΚΕ όπως κάνει πάντα, έτσι και αυτή τη φορά, έχει ήδη καταθέσει από χθες τις ψήφους που έλαβε στο λαό, στους ταξικούς αγώνες, στην οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού, στην προσπάθεια να έρθει το αύριο!  Και όπως είπα και στις ευρώ-δημοτικό-περιφερειακό-κοινοτικές εκλογές τα ξαναλέμε σε μια τετραετία…