Οι θρυλικοί Slayer για μια τελευταία φορά στη χώρα μας

23 χρόνια πριν και ενώ το ημερολόγιο έγραφε 12 Ιουλίου 1996 οι Slayer κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στη χώρα μας στο Rock Of Gods Festival στην προβλήτα της Δραπετσώνας. Από τα πρώτα μεγάλα festival επί ελληνικού εδάφους το οποίο συγκέντρωσε τους απανταχού μεταλλάδες της χώρας. Ήταν το γεγονός της χρονιάς. Εκατοντάδες κόσμος από κάθε μεριά της Ελλάδας βρέθηκε εκείνο το καυτό απόγευμα στον Πειραιά, χοροπήδηξε, ίδρωσε και έκανε headbanging μέχρι αυχενικού, ενώ ο κόσμος της διοργάνωσης κατέβρεχε με μάνικες τον κόσμο για να δροσιστεί.

23 χρόνια και μια μέρα μετά, στις 13 Ιουλίου οι Slayer θα βρεθούν και πάλι εδώ για να μας αποχαιρετήσουν για πάντα. Αυτή την φορά στο γήπεδο της λεωφόρου στα πλαίσια του AthensRock Festival. Η συγκίνηση μας μεγάλη μπροστά σε μια μπάντα ογκόλιθο του thrash metal, της οποίας ήρθε η σειρά να κρεμάσει στον τοίχο τις κιθάρες και λογικό θα μου πεις έπειτα από 37 συνεχόμενα έτη παρουσίας. 37 χρόνια που πρόκειται να αποτυπωθούν σε ένα live. Θα θυμηθούμε τις κασέτες που αγοράζαμε με το χαρτζιλίκι μας από το Rock City. Τις μπλούζες και τις κονκάρδες που φοράγαμε ενώ οι τριγύρω μας κοίταζαν σαν εξωγήινους. Θα θυμηθούμε την πρώτη φορά που ακούσαμε τον ακατέργαστο και ωμό ήχο του “Show No Mercy”, την φορά που ακούσαμε τις πρώτες νότες του “South Of Heaven”, τη μάνα μας που φώναζε διαρκώς να χαμηλώσουμε το πικάπ όταν έπαιζε στα τέρματα το “Angel Of Death” και φυσικά την punk εκδοχή των Slayer στο “Undisputed Attitude” με αφορμή το οποίο μερικοί από μας διεύρυναν τους μουσικούς τους ορίζοντες και έμαθαν μπάντες όπως είναι οι T.S.O.L, οι Minor Threat και οι Verbal Abuse.

Θα είναι μια γιορτή για τους φίλους του metal και όχι μόνο. Όλοι μας λοιπόν θα είμαστε εκεί να αποχαιρετήσουμε τον Tom Araya και την παρέα του και για άλλη μια φορά την αθωότητα, τον ρομαντισμό και την λαχτάρα της εφηβείας μας. Ή μήπως όχι;

Υ.Γ. : Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι σειρές, αποφασιζόταν η μεταφορά του live στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ του ΟΑΚΑ.