Η κακιά η ώρα έρχεται όλο και πιο συχνά

Το πρωί θρηνήσαμε άλλους 2 νεκρούς εργάτες στη Σκάλα Λακωνίας ως συνέπεια ενός ακόμα εργατικού δυστυχήματος. Πολλοί θα πουν ότι έφταιξε η κακιά η ώρα. Αυτή η ρουφιάνα, όμως, τελευταία έρχεται όλο και πιο συχνά. Μια ματιά στα στοιχεία με την αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων τα τελευταία χρόνια αρκεί για να πείσει και τον πλέον άπιστο.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΠΕ, τα εργατικά ατυχήματα: Tο 2010 ήταν 5.721, το 2011 ήταν 5.203, το 2012 ήταν 4.858, το 2013 ήταν 5.126, το 2014 ήταν 5.497, το 2015 ήταν 5.930 και το 2016 ήταν 6.515.

Η απάντηση, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι η κακιά η ώρα. Η απάντηση είναι ότι στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης φθήνυνε το κρέας των εργαζόμενων οι οποίοι έγιναν πιο εύκολα αναλώσιμοι για το κεφάλαιο. Η φτώχεια, η ανεργία και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς έχουν ως συνέπεια οι εργοδότες να μην τηρούν κανένα μέτρο υγείας και ασφάλειας γιατί απλούστατα η τήρησή τους αποτελεί κόστος άρα είναι αντιαναπτυξιακή. Αρωγός, βέβαια, των εργοδοτικών το κράτος, το δικό τους κράτος, το αστικό κράτος που δεν λαμβάνει καμιά μέριμνα για την τήρηση ακόμα και στοιχειωδών κανόνων υγείας και ασφάλειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι στην υπηρεσία Επιθεώρησης Εργασίας του νομού Λακωνίας δεν υπάρχει τμήμα Υγείας και Ασφάλειας Εργασίας που έχει την ευθύνη για τον έλεγχο για τα μέτρα ασφαλείας. Αυτή η ήδη υποστελεχωμένη υπηρεσία εδράζεται στην Καλαμάτα που έχει την ευθύνη για τους Νομούς Μεσσηνίας και Λακωνίας!

Πέρα από την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών σημαντικό παράγοντα στην αύξηση των εργατικών ατυχημάτων παίζει η ραγδαία όξυνση της εντατικοποίησης της εργασίας που αναγκάζει πολλές φορές τους εργαζόμενους να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια τους για να βγει η δουλειά. Σημαντικό ρόλο παίζει, επίσης, το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εργαζόμενων δεν είναι οργανωμένοι στα σωματεία τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλουν ακόμα κι αυτή τη σαθρή εργατική νομοθεσία.

Επειδή, όμως, οι εργαζόμενοι αργά ή γρήγορα θα οργανωθούν στα σωματεία τους κράτος και εργοδοσία ετοιμάζονται να λάβουν τα μετρά τους. Για αυτό το λόγο η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι στα πλαίσια της 3ης αξιολόγησης θα νομοθετήσει αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο που θα επιβάλουν ότι η απόφαση για απεργία θα απαιτεί απόφαση από το 50%+1 των μελών  ενός σωματείου ενώ παράλληλα θα θέτει κι άλλα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση ώστε να περιοριστεί η δυνατότητα των σωματείων να παρεμβαίνουν στους χώρους δουλειάς. Μάλιστα, για αυτά τα μέτρα δεν υπάρχει καμιά αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ, μεταξύ Αυγής και ΣΚΑΙ, μεταξύ Πολάκη και Άδωνι. Συμφωνούν όλοι. Θέλουν τους εργαζόμενους υποταγμένους να αποδέχονται σιωπηροί όχι μόνο τη φτώχεια αλλά ακόμα και το θάνατο. Δεν μπορούμε να δείχνουμε άλλη αναμονή. Η οργάνωση στα σωματεία, η ανατροπή των συσχετισμών και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση είναι η μόνη διέξοδος για τους εργαζόμενους για αυτό αποτελεί και το  φόβο κυβερνώντων και αφεντικών.

(Η φωτό από το lakonialive)