Του φεγγαριού αναγνώσματα

Είσαι από του Προμηθέα τη γενιά

Όταν σε ξεχάσουν όλοι
Θα δεις μια άλλη πόλη
Πόνο μιζέρια όλη
Υποκρισία χαμόγελα πολλά
Χτυπήματα στην πλάτη πολλοστά
Άναψε τσιγάρο και γέλα σ’ όλα αυτά
Κάτσε χτύπα εσύ τ’ αφεντικά
Την ζημιά θα σου την κάνουνε τα δουλικά
Το χαμόγελο εκείνης μοναδική παρηγοριά
Μια αγκαλιά μια θάλασσα πλατιά
Να ταξιδέψεις θα βοηθήσει μακριά απ’ όλα αυτά
Μιζέρια πρόσεχε μη σε κολλήσουνε μικρόπνοα μυαλά
Κράτησε μέσα ζωντανά, τα όνειρα τα παιδικά
Μην φοράς μαύρα πια γυαλιά
Κοίτα τους άλλους στα μάτια σταθερά
Είσαι από του Προμηθέα την γενιά
Φέρνεις μαζί σου την φωτιά
Χτυπήματα συντριπτικά
Αγάπη, όνειρα, ανθρωπιά
Ταχιά θα τα γκρεμίσουνε τα σάπια τα οχυρά

***

Για του Κερατσινιού τον στερνό τον μάγκα

Αίφνης έχασε το Κερατσίνι τον στερνό του μάγκα
Οι παλαιοί τονε ζητήσανε στης Παναγιάς την μάντρα
Ζάφτη τους διαβόλους τώρα θα τους κάνουνε
Με κόλπα όμορφα θα τους ξεκάνουνε
Με το πενάκι του σε μια αρμαθιά επάνω
“Τον Βελζεβουλ εγώ θα τον πεθάνω”
Πα στου μουστακιού του το τσιγκέλι
Θε να χαθούνε και οι αγγέλοι
Ήταν του Θερβάντες γιος
Γνήσιος ιππότης ταπεινός
Με τις γυναίκες Πάνας μα και αγνός
Μα πάντα μα πάντα μοναχός….
Ήσουνα ρε Άκι μας μοναδικός
Μύστης μέγας μελαγχολικός
Ήσουνα και θα σαι της πένας ο μάγος ο καλός
Από όλους ο πιό διορατικός
Γι αυτό και σε τιμώραγε της κλίκας τους ο κουρνιαχτός
Ο κώλος τους ο πολιτικά ορθώς
Βίβα μας Άκι μου καλέ
Ταχιά όλους θα τους κεράσουμε
Μαζί τους πάλι θα “γελάσουμε”
Εβίβα!

***

Αυτοί που ήταν περιττοί

Ήρθαν και μας είπαν είστε περιττοί
Ήρθαν και μας είπαν δεν είστε πλέον παραγωγικοί
Persona non grata έκραξαν λατινιστί
Να ναι καλά μας οδήγησαν στο δρόμο του αγωνιστή
Του αγωνιστή για την ζωή
Εκείνου που αρνείται την υποταγή
Που λέει όχι απλά στην επιβίωση
Εκείνου που δύναμη αντλεί από την ανθρωπότητα ολάκερη
Ο διπλανός του και η ζωή, μπαταρία σταθερή
Την άβυσσο δεν την φοβάται
Με αυτή πέφτει και κοιμάται
Το μυαλό του συγκεντρώνει
Την απάντησή του οργανώνει
Ταχιά εκείνοι θα είναι πλέον περιττοί
Απ’ τον λαό μη επιθυμητοί
Με αγάπη…θα τους δείξει, τον δρόμο χωρίς επιστροφή…

***

Με όπλο την γραφή

Tο ανώνυμο το πλήθος στην Αγίου Κωνσταντίνου κανείς δεν το παρατηρεί.
Τα πρότυπα Κολωνακίου και Διονύσου ασφαλώς δεν τα πληρεί.
Μέσα στην ένδεια ξαγρυπνεί.
Ελβετικούς λογαριασμούς στα σίγουρα δεν διατηρεί.
Μέσα στην Βαλκανική του “μπόχα” το αφήνουν να πνιγεί.
Μεταξύ Μεταξουργείου και Κεραμικού αναλώνεται την διαστροφή.
Πίστεψε και αυτό σε νεοφιλελευθερη και κάθε είδους “δημοκρατική” στροφή.
Καταδικάζει μετά βδελυγμίας οποιαδήποτε κομμουνιστική ανατροπή.
“Αρέσκεται” βλέπεις στων αφεντικών την μακριά ψωλή.
Με “ευκαιρίες” για μεγαλεία κατά μόνας του γεμίσανε την κεφαλή.
Πάλεψε εσύ να τον ξυπνήσεις με όπλο την γραφή.
Φίλε μου ο κόσμος τούτος δεν σώζεται ούτε με “Θεϊκή” εντολή.

Ο Μαρίνος Γκασιάμης είναι ένας άνθρωπος που ελπίζει στους ανθρώπους ακόμα κι όταν δεν το αξίζουν. Δημοσιογράφος στο επάγγελμα κάνει ό,τι μπορεί μήπως και ρίξει λίγο φως στην αλήθεια