Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Το παιδί με τη σάλπιγγα» του Νικηφόρου Βρεττάκου

Γεννημένος την 1^η του Γενάρη 1912 στις Κροκεές της Λακωνίας, ο Νικηφόρος Βρεττάκος πήρε μέρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και στην Εθνική Αντίσταση.

Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1929 και μέχρι το 1940 εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές ως το 1940. Από το 1947 μέχρι το 1949 εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στο περιοδικό “Ελεύθερα Γράμματα”, ενώ το 1949 απολύθηκε για πολιτικούς λόγους από το υφυπουργείο Εργασίας.

Το 1955, εκδίδει τη συγκεντρωτική του συλλογή “Τα ποιήματα 1929 – 1951”. Η ποίησή του είναι επηρεασμένη από τη στράτευσή του και από τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση. Αργότερα στο “Ρόμπερτ Οπενχάιμερ”,”συνθέτει” πιο καθαρά το δραματικό με το λυρικό στοιχείο.

Έφυγε από τη ζωή στις 4 του Αυγούστου 1991.

Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος εκτός απ’ το ποιητικό και πεζογραφικό του έργο ξεχώρισε για την ανθρωπιά και την έγνοια του για τον άνθρωπο. Σε όλη του τη ζωή αγωνίστηκε για να έρθουν στον κόσμο καλύτερες μέρες.

Το παιδί με τη σάλπιγγα

Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου.
Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγεννα – στο τζάκι του Νέγρου
ή του Έλληνα χωρικού.
Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων.
Εγώ μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.

Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.
Να την κάνεις αγάπη.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.