Lucille Ball: Η αστεία κυρία της Αμερικής
Υπήρξε η γυναίκα με τις περισσότερες πρωτιές στην ιστορία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Στα 40 της χρόνια κατάφερε να αναγνωριστεί ως ηθοποιός και να γίνει μητέρα σε ένα στερεοτυπικό Χόλυγουντ που κυνηγά τη νεότητα. Σήμερα θεωρείται cultural icon στην Αμερική σε σημείο ο Neil Gaiman να την έχει περάσει στο βιβλίο του ”American Gods” σαν Νέα Θεά των media.
Γεννημένη στην Jamestown της Νέας Υόρκης, έχασε τον πατέρα της από τύφο σε ηλικία 3 ετών. Η ίδια περιέγραφε τη σκηνή του θανάτου του πολύ μελοδραματικά: ένα πουλί έκρωζε την ώρα που ξεψυχούσε. Αυτό οδήγησε την μικρή Lucille να φοβάται τα πουλιά σε όλη την ζωή. Δεν μπορούσε ούτε να τα βλέπει σε κάδρα γι’ αυτό ρωτούσε κάθε φορά τους υπεύθυνους των ξενοδοχείων αν στα δωμάτια υπήρχαν εικόνες πουλιών ώστε να τα απομακρύνουν.
Η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε έπειτα από 4 χρόνια. Η οικογένεια της ήταν πάμφτωχη. Ο αδερφός της και εκείνη δεν είχαν χρήματα για να αγοράσουν ούτε μολύβια για να παρακολουθήσουν το σχολείο τους. Η μητέρα τους μαζί με το νέο της σύζυγο αναγκάστηκε να τα αποχωριστεί για να βρουν δουλειά σε άλλη αμερικανική πολιτεία.Τα άφησε με την πουριτανική οικογένεια του δεύτερου συζύγου της. Μεγάλωσαν με αυστηρή πειθαρχία χωρίς ίχνος στοργής.
Η Λούσι ονειρευόταν από παιδί να βρεθεί μπροστά από τα φώτα της σκηνής. Όπως κάθε στερημένο συναισθηματικά άτομο, η γοητεία να σε λατρεύει το πλήθος την τραβούσε όπως την πεταλούδα το φως. Γυρίζοντας οι γονείς της λίγα χρόνια αργότερα την βρήκαν ερωτευμένη στα 12 της με ένα γειτονόπουλό της. Ο πατριός της, επιθυμώντας να την αποτρέψει από τους έρωτες, της κάνει το χατήρι και τη γράφει σε καλλιτεχνικό σχολείο.
Υπήρξε συμμαθήτρια με ένα μελλοντικό ιερό τέρας του αμερικανικού κινηματογράφου, την υπερ-ταλαντούχα Bette Davis. Οι καθηγητές της δεν πίστευαν στο ταλέντο της. Την θεωρούσαν στην καλύτερη περίπτωση μέτριο ταλέντο. Εκείνη δεν το έβαζε κάτω.
Δούλευε σε δουλειές του ποδαριού, κάνοντας συνεχώς γκάφες που της στοίχιζαν την θέση της. Όπως το να φτιάχνει ένα γνωστό αμερικάνικο γλυκό μπανάνας χωρίς να βάλει μέσα μπανάνα..
Τελικά κατάφερε να κλείσει δουλειές ως μοντέλο. Μέσα από αυτό το χώρο κατάφερε να κάνει διασυνδέσεις και να βρεθεί στα κινηματογραφικά πλατό. Για πολλά χρόνια έπαιζε σε b-movies ταινίες, κερδίζοντας επάξια τον τίτλο της βασίλισσας. Σε μια από αυτές γνωρίζει τον κατά 6 χρόνια νεότερο σύντροφο και μετέπειτα σύζυγο της Desi Arnaz, Κουβανικής καταγωγής μουσικό, διάσημο για τις περιοδείες τους σε όλη την Αμερική.
Ο έρωτας με τον Desi και η αλλαγή της τύχης
”Δεν είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Χρειάστηκαν 5 ολόκληρα λεπτά για να τον ερωτευτώ”
Η ταινία στην οποία συναντιούνται λέγεται ”Dance, girl dance” και στο τέλος του γυρίσματος εκείνης της ημέρας η Lucille βρίσκεται με μαυρισμένο μάτι και σκισμένο φόρεμα έπειτα από την σκηνή ενός ”ψεύτικου καυγά”. Ακολουθεί μια ταινία με τους δυο τους ως πρωταγωνιστικό δίδυμο, με τίτλο ”Too many girls” και αργότερα ο πρώτος τους γάμος. Παντρεύτηκαν ξαφνικά με πολιτικό ξεχνώντας πως έπρεπε να αγοράσουν βέρες. Ο Desi αγόρασε από τον αυτόματο πωλητή με τις τσιχλόφουσκες ψεύτικα δακτυλίδια. Η Lucille ήταν πάντα περήφανη για εκείνες τις βέρες και δεν τις έβγαλε ποτέ από το χέρι της ακόμα και όταν 6 χρόνια αργότερα, έπειτα από πίεση της πεθεράς της, ξαναπαντρεύτηκαν σε εκκλησία με κανονικές.
Έχοντας παππού κομμουνιστή δεν την ένοιαζε ιδιαίτερα αν θα ευλογηθεί ο γάμος της ή όχι. Υπήρξε εγγεγραμμένη στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Αμερικής μαζί με όλη την υπόλοιπη οικογένεια της από το 1936. Αυτή η εγγραφή της στο Κομμουνιστικό Κόμμα θα την έφερνε την εποχή του Μακαρθισμού την δεκαετία του ’50 αντιμέτωπη με την Αμερικάνικη επιτροπή, αλλά λόγω της μεγάλης της τηλεοπτικής επιτυχίας ξεμπέρδεψε λέγοντας πως ”Το έκανα για χάρη τον παππού μου που ήταν πιστός κομμουνιστής”. Το σόου της ήταν ήδη τόσο γνωστό που ανάμεσα στους θαυμαστές της ήταν και πολλοί ισχυροί άνδρες, όπως ο διευθυντής του FBI.
Το 1942 για μια ταινία της βάφει τα μαλλιά της από ξανθά σε κόκκινα και από τότε γίνεται το χρώμα που την χαρακτήρισε μέχρι το τέλος της ζωής της. Πριν ξεκινήσει το σόου της στην τηλεόραση, είχε υποδυθεί στο ραδιόφωνο τον ρόλο της Liz Cugat η οποία αργότερα θα μετονομαστεί σε Lucy όπως εκείνη. Η επιτυχία στο ραδιόφωνο ήταν τεράστια και της προτάθηκε να υποδυθεί το ίδιο ρόλο τις μικρές οθόνες. Εκείνη έθεσε ως όρο πως θα έπαιζε μόνο δίπλα στον σύζυγό της. Οι Αμερικάνοι παραγωγοί ήταν ανένδοτοι.. Σε καμία περίπτωση το αμερικανικό κοινό δεν θα δεχόταν έναν ”ξένο” άνδρα να υποδυθεί στις τηλεοράσεις τον σύζυγο μιας Αμερικανίδας την δεκαετία του ’50. Εκείνη επέμενε και τελικά βγήκε κερδισμένη.
Μαζί με τον σύζυγό της ιδρύουν την εταιρία παραγωγής ταινιών Desilu και γίνονται παραγωγοί της σειράς I love Lucy. Η Lucille μετά το διαζύγιο της με τον Desi διοικεί μόνη της την εταιρία και γίνεται η πρώτη γυναίκα ιδιοκτήτρια εταιρία παραγωγής σειρών στην αμερικανική ιστορία και μια από τις πιο πετυχημένες. Η οξυδέρκεια της την οδηγεί να γυρίσει σειρές όπως το Star Trek και το Mission Impossible.
Το I love Lucy βρίσκεται στον αέρα για 6 σεζόν και εκτοξεύει την καριέρα των δύο συζύγων. Από το 1951 έως το 1957, η 40χρονη Lucille διασκεδάζει με τα καμώματα της το τηλεοπτικό κοινό. Η επιτυχία της έγκειται στο ότι αν και καλλονή δεν την νοιάζει ”να τσαλακωθεί”. Ένα χρόνο μόλις πριν είχε γίνει σε μεγάλη, για την εποχή, ηλικία μητέρα στην αγαπημένη της κόρη Lucille όπως την ονόμασε άπω την ίδια ενώ στο γιο της, ο οποίος πήρε το όνομα του συζύγου της, έμεινε έγκυος κατά την διάρκεια του σόου. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα έγκυος στην ιστορία της τηλεόρασης και το σενάριο προσαρμόστηκε στην ανάγκες της εγκυμοσύνης της. Μόνο που ο πουριτανισμός της εποχής δεν επέτρεπε την χρήση της λέξης ”έγκυος” και έτσι εκείνη απλά ”περίμενε”…
Το διαζύγιο και η αιώνια αγάπη για τον Desi.
Σαν συνεργάτες το ζευγάρι ήταν άψογο. Υποστήριζε ο ένας τον άλλον στις επαγγελματικές του φιλοδοξίες. Συχνά ο σύζυγος της γελούσε πίσω από τις κάμερες με τα σκέρτσα της γυναίκας του. Πίστευε πως ήταν η καλύτερη κωμικός.
Σαν σύζυγοι είχαν αρκετά προβλήματα. Ο Desi έπινε και ήταν γυναικάς. Εξαφανιζόταν για μέρες και η Lucille για να αποφύγει τα κουτσομπολιά, αποτραβιόταν από τα φώτα της δημοσιότητας μέχρι να επιστρέψει πίσω. Ανεχόταν για πολλά χρόνια τις απιστίες του μέχρι το 1960, όταν αποφάσισαν να χωρίσουν οριστικά. Κράτησε τα παιδιά, την εταιρία παραγωγής, την καριέρα της και κυρίως κέρδισε πίσω την αξιοπρέπεια της.
Παρά το πικρό χωρισμό τους οι δύο τους παρέμειναν φίλοι, δεν μάλωσαν ποτέ μπροστά στα παιδιά τους ή στον οποιοδήποτε άλλο. Ξαναπαντρεύτηκαν άλλους συντρόφους σχεδόν αμέσως. Εκείνος μια γυναίκα που έμοιαζε εκπληκτικά στην Lucille και εκείνη έναν που δεν έμοιαζε σε τίποτα με τον πρώτο της σύζυγο. Τον stand-up comedian Gary Morton. Έζησαν μαζί 25 ευτυχισμένα χρόνια, ωστόσο ποτέ δεν ξέχασε την αγάπη της για τον πρώτο της σύζυγο.
Η σόλο καριέρα και ”οι τίτλοι τέλους”
Η καριέρα της απογειώνεται στις επόμενες δεκαετίες. Μόνη της στην μικρή οθόνη συνεχίζει με το The Lucy Show (1962-1968) και το Here’s Lucy (1968-1974). Η δεκαετία του ’80 δεν την υποδέχεται καλά. Το τελευταίο της σόου Life with Lucy ακυρώνεται μετά από 8 επεισόδια.
Την ίδια χρονιά, ο αγαπημένος της πρώτος σύζυγος πεθαίνει από καρκίνο στο πνεύμονα. Εκείνη δεν καταφέρνει να συνέλθει ποτέ από το χαμό του. Αποτραβιέται στο σπίτι της και σταματά κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Τον Απρίλιο του 1989 πεθαίνει από ρήξη ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή στα 77 της χρόνια. Ο θάνατος της θεωρήθηκε απόλυτα ”φυσικός” για μια βαριά καπνίστρια όπως εκείνη. Όταν δημιούργησε την εταιρία παραγωγής με τον σύζυγό της, γνωστή μάρκα τσιγάρων δέχτηκε να χρηματοδοτήσει το σόου της με έναν ”ξένο” άνδρα μόνο αν σε κάθε επεισόδιο, σε κάθε ευκαιρία, οι πρωταγωνιστές άναβαν τσιγάρα. Εκείνη ήταν εθισμένη από την εφηβεία στο τσιγάρο, αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να καπνίσει την μάρκα του σπόνσορα γιατί της φαινόταν ”πολύ ελαφριά”. Συχνά άλλαζε τα τσιγάρα του πακέτου με τα δικά της ώστε να μπορεί να καπνίζει με άνεση και να το απολαμβάνει.
H Lucille άνοιξε το δρόμο στις γυναίκες κωμικούς.Έσπασε την εικόνα της ”παγωμένης καλλονής”. Τσαλακώθηκε μπροστά στην οθόνη και στην προσωπική της ζωή. Πήρε στα χέρια της την καριέρα της χωρίς ποτέ να φοβηθεί να ρισκάρει στα επαγγελματικά, έλαβε 13 ΕΜΥ και χάρισε στην Αμερική το μεγαλύτερο σε διάρκεια γέλιο από ζωντανό κοινό. Για ένα λεπτό και 6 δεύτερα η Αμερική γελούσε με την Lucille, ρεκόρ που κανένας κωμικός δεν κατάφερε να σπάσει μέχρι σήμερα.