8o Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή – Όταν “έφυγε” ο Λοΐζος
Η ανακοίνωση του θανάτου του Μάνου Λοΐζου τη δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ συγκλόνισε τους χιλιάδες νέους και νέες, το λαό της Αθήνας. Σε όλους τους χώρους του Φεστιβάλ ακούστηκαν τραγούδια του και διαβάστηκε ανακοίνωση του ΚΣ της ΚΝΕ ενώ την επόμενη μέρα έγινε μεγάλη συναυλία στη μνήμη του.
Οι φωτογραφίες είναι έγχρωμες αλλά θολές. Αλλά οι αναμνήσεις δυνατές για όσους έζησαν εκείνα τα χρόνια και ήταν παρόντες. Πώς γίνεται να ξεχάσουν το Φεστιβάλ, όπου ανακοινώθηκε ο θάνατος του Μάνου Λοΐζου στη Μόσχα και η συναυλία που στήθηκε για να τιμηθεί η μνήμη του μεγάλου συνθέτη; Συνεχίζουμε με το αφιέρωμα του 902 και την αναφορά στο 8ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, που κορυφώθηκε το Σεπτέμβρη του 1982 στο Περιστέρι.
Το 8ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» πραγματοποιήθηκε στις 16 – 19 Σεπτέμβρη 1982 στο Άλσος Περιστερίου.
Για πρώτη φορά η Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ προκήρυξε τρεις διαγωνισμούς: έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, ποιήματος – διηγήματος και θεατρικού έργου. Η ανταπόκριση ήταν σημαντική, πήραν μέρος 56 δημιουργοί με 140 τραγούδια, ανάμεσά τους γνωστοί και καταξιωμένοι καλλιτέχνες της εποχής. Eπιλέχτηκαν 38 τραγούδια που παρουσιάστηκαν στο κεντρικό τετραήμερο.
Την Κριτική Επιτροπή του διαγωνισμού αποτελούσαν οι: Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης, Φοίβος Ανωγειανάκης (μουσικολόγος), Γιαννης Κακουλίδης (στιχουργός), Γ. Μανιάτης (φιλόλογος), Α. Αλαβάνου (αρχισυντάκτρια του «Οδηγητή»), Θ. Μπαλωμένος (εκπρόσωπος εργατικού σωματείου). Ο διαγωνισμός τραγουδιού θα συντροφέψει το Φεστιβάλ και τα επόμενα χρόνια. Αντίστοιχα οργανώθηκε διαγωνισμός ποιήματος – διηγήματος όπου πήραν μέρος 86 δημιουργοί με 217 έργα, αλλά και διαγωνισμός θεατρικού έργου.
Επίσης στο Πρόγραμμα περιλαμβανόταν εκδήλωση παρουσίασης ανέκδοτων δημοτικών αντάρτικων τραγουδιών της Θεσσαλίας. Τα τραγούδια κατέγραψαν ΚNίτες της περιοχής οργώνοντας τα χωριά της Θεσσαλίας, καταγράφοντας τις ζωντανές μνήμες των αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης.
Ο χώρος της εργαζόμενης νεολαίας ονομάζεται «το σωματείο» και ο χώρος του πολιτισμού ονομάζεται «πολιτιστικός σύλλογος» και μέσα από τη λειτουργία τους και το πρόγραμμά τους αυτοί οι χώροι αναδεικνύουν την πρόταση της ΚΝΕ για το πώς πρέπει να λειτουργεί ένα σωματείο κι ένας πολιτιστικός σύλλογος.
