Η νέα προσπάθεια διείσδυσης του κράτους και της εργοδοσίας στη λειτουργία των σωματείων και ο σχεδιασμός για ακόμα πιο ασφυκτικές προϋποθέσεις στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων και απεργιών επαναφέρουν, κάτω από το πρίσμα της περισσότερης «δημοκρατίας», το δόγμα «νόμος και τάξη», που είναι η γραμμή των επιχειρηματικών ομίλων και των κυβερνήσεών τους για να επιβάλουν «γενικό σιωπητήριο» στο εργατικό κίνημα.
Με τις νέες αλλαγές που προωθεί στον συνδικαλιστικό νόμο, η κυβέρνηση της ΝΔ πατάει πάνω στον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, συμπληρώνοντας το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση. Αξιοποιεί τα φαινόμενα υποχώρησης του κινήματος για να περάσει νέα αντεργατικά μέτρα, να λερώσει και να υπονομεύσει τη λειτουργία των συνδικάτων. Αναφέρονται υποκριτικά σε δημοκρατικές διαδικασίες αυτοί που αισθάνονται μίσος για την ενεργή και άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στις μαζικές συλλογικές διαδικασίες και στις μορφές πάλης που οι ίδιοι επιλέγουν.
Με αφορμή τις εργατικές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν κυρίως στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίσης, εξαπολύθηκε άγρια επίθεση ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας, αποκαλύπτοντας τα ταξικά όρια που έχουν η δημοκρατία και οι ελευθερίες, για τις οποίες τάχα ενδιαφέρονται οι εκπρόσωποι των επιχειρηματικών ομίλων. Τα στοιχεία είναι χαρακτηριστικά: 9 στις 10 απεργίες κηρύχθηκαν από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές, εκατοντάδες συνδικαλιστές αντιμετώπισαν διώξεις και απολύσεις.
Σήμερα αυτό δεν τους αρκεί! Θέλουν την πλήρη παράδοση του εργατικού κινήματος, θέλουν να τελειώνουν μια και καλή με την απεργία ως δικαίωμα και μορφή πάλης στους χώρους δουλειάς, θέλουν την πλήρη χειραγώγηση των σωματείων.
Ο νέος υπουργός Εργασίας φρόντισε να πάρει ήδη θέση πλάι στη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ. Αλλωστε η συμβολή της συνδικαλιστικής μαφίας στην προσπάθεια κρατικής – εργοδοτικής παρέμβασης στα σωματεία έχει καταγραφεί με την ηχηρή απουσία της και την απεργοσπασία στις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στον συνδικαλιστικό νόμο, αλλά και με τις δηλώσεις του προέδρου της πως η απεργία «έχει φάει τα ψωμιά της». Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, που ακούγονται για μια ακόμα φορά ως «επιτομή της δημοκρατίας», δεν θα βελτιώσουν τη διεκδικητική δράση των εργαζομένων, δεν θα αποτρέψουν τη μέχρι σήμερα προκλητική συμμετοχή εργοδοτών και νόθων αντιπροσώπων στις εργατικές διαδικασίες.
Το δικαίωμα στην απεργία και η ελευθερία της συνδικαλιστικής δράσης κατακτήθηκαν με σκληρούς, αιματηρούς αγώνες. Σήμερα η μάχη για τις συνδικαλιστικές και λαϊκές ελευθερίες περνάει μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, από την ίδια τη συμμετοχή του εργαζόμενου λαού στις εξελίξεις και στο κίνημα. Το ΠΑΜΕ έχει ήδη καλέσει όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να προετοιμαστούν καλά και σχεδιασμένα απέναντι στη νέα επίθεση κυβέρνησης – επιχειρηματικών ομίλων.
Θανάσης Γκώγκος
Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ
Σημείωση: Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Τα Νέα»
