14ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή: To Φεστιβάλ που κράτησε 9 μέρες!
Ξεχώρισε η μεγάλη συναυλία των «Ten Years After», την Τετάρτη 14 Σεπτέμβρη, η οποία αποτέλεσε και αυτή ένα ακόμη ορόσημο στην συναυλιακή ιστορία της Ελλάδας
Το 1988 το Φεστιβάλ κορυφώνεται με ένα γεμάτο, χορταστικό εννιαήμερο στο Πάρκο Βεΐκου, που πρέπει να ήταν πολύ κουραστικό για όσους το έστησαν, αλλά απολαυστικό για όσους στενοχωριούνται σήμερα που κρατάει μόνο τρεις μέρες. Στα “παραλειπόμενα” ήταν και μια εκδήλωση-συζήτηση με πολιτικούς αντιπάλους-εκπροσώπους του δικομματισμού, με τη συμμετοχή του Κοτζιά (από το ΚΚΕ τότε) και του Ανδριανόπουλου από τη ΝΔ -που αργότερα κυκλοφόρησαν και σε βιβλίο. Ας δούμε όμως την αναφορά του 902, συνεχίζοντας το ταξίδι στην πλούσια ιστορία του θεσμού.
Νέος χώρος, μεγαλύτερη διάρκεια και πλούσιο περιεχόμενο τα βασικά χαρακτηριστικά του 14ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή», του οποίου οι εκδηλώσεις κορυφώνονται στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι για εννιά ημέρες, 10 – 18 Σεπτέμβρη 1988.
Το 14ο Φεστιβάλ γιορτάζει τα 70 χρόνια του ΚΚΕ και τα 20 χρόνια της ΚΝΕ (έχει προηγηθεί το 4ο Συνέδριο της Οργάνωσης) και έχει σύνθημα «Η νεολαία αντιστέκεται, δημιουργεί, αγωνίζεται για τη ζωή και το μέλλον της».
Η αλλαγή του χώρου έρχεται να επιβεβαιώσει ότι «όπου πάει το Φεστιβάλ, αλλάζει το τοπίο»: Ο σκουπιδότοπος, πρώην νταμάρι, καθαρίστηκε, μετατράπηκε σε μια ακόμη όαση πρασίνου και διαμορφώθηκε στον χώρο που γνωρίζουμε σήμερα.
Το στήσιμο του Φεστιβάλ αλλάζει λογική και προσανατολίζεται σε λίγους και μεγάλους χώρους αντί για πολλούς και μικρούς, με δύο μεγάλες εξέδρες δηλαδή, θέατρο, κινηματογράφο, ταβέρνα και την εξέδρα «Νεολαία και Δημιουργία», όπου φιλοξενούνται 20 ερασιτεχνικά συγκροτήματα, ποιήματα από εργαζόμενους μαθητές κ.ά. Οι μαρξιστικοί όμιλοι, που λειτουργούν ήδη τρία χρόνια στις σχολές, έχουν ετοιμάσει και παρουσιάζουν στο Φεστιβάλ τρεις μελέτες για: Τη λογοτεχνία των δεκαετιών ’70-’80, το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα μέχρι το 1929 και την κατάσταση στον κλάδο του μετάλλου. Το μουσικό πρόγραμμα δομείται σε ενότητες, «μουσική των λαών της Μεσογείου», «μουσική αμφισβήτηση της Δυτικής Ευρώπης», «μουσική διαμαρτυρία των μαύρων της Β. Αμερικής», και είναι διανθισμένο με μεγάλο πλήθος ξένων συγκροτημάτων, ενώ κάθε μέρα υπάρχει και μια μεγάλη συναυλία ελληνικού τραγουδιού.
Τις θεματικές ενότητες, που συγκέντρωσαν ποικίλες εκδηλώσεις, όπως συζητήσεις, προβολές ταινιών, αφιερώματα, συνόδευσε ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ξεχώρισε η μεγάλη συναυλία των «Ten Years After», την Τετάρτη 14 Σεπτέμβρη, η οποία αποτέλεσε και αυτή ένα ακόμη ορόσημο στην συναυλιακή ιστορία της Ελλάδας, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και το αφιέρωμα στο νέο αγγλικό κινηματογράφο.
