Αθλητισμός – Πολιτική, σημειώσατε 2
Ο Πανιώνιος, το Ιράν, το Ισραήλ. Η φράση που λέει πως η πολιτική δεν έχει θέση στο ποδόσφαιρο είναι κενή περιεχομένου. Όχι απλά έχει, αλλά δεσπόζει και τείνει να πηγαίνει με τους ισχυρούς, που δεσπόζουν τον πλανήτη…
Πανιώνιος, Ιράν, Ισραήλ… Πώς εμπλέκεται μια ποδοσφαιρική ομάδα στις διεθνείς σχέσεις και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα δύο κρατών μιας άλλης ηπείρου; Η ιστορία έχει ως εξής.
Τις προάλλες, ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης αντιμετώπισε σε διπλούς αγώνες τη Μακάμπι Τελ Αβίβ από το Ισραήλ, γνωρίζοντας δύο ήττες με 1-0 και τον αποκλεισμό από την προκριματική φάση του Europa League. Ως εδώ τίποτα το ασυνήθιστο, πέραν ίσως της συμμετοχής μιας ισραηλινής ομάδας σε ευρωπαϊκή συλλογική διοργάνωση, η οποία έχει μάλλον γεωπολιτικές ρίζες. Φανταστείτε πχ την ένταση που θα πυροδοτούσαν οι αναμετρήσεις ομάδων του Ισραήλ (όπου υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική σημειολογία για κάθε όνομα, Μακάμπι, Χάποελ, κτλ, αλλά αυτό θα ξέφευγε πολύ από το θέμα μας) με αντιπάλους από τις αραβικές χώρες.
Αυτή η σύγκρουση οδήγησε την ιρανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία στην απόφαση να απαγορέψει στους Ιρανούς παίκτες να ταξιδεύουν στα παλαιστινιακά εδάφη (όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά στα διαβατήριά τους, αφού το Ιράν δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ ως κράτος), όπως και να αγωνίζονται με τους συλλόγους τους ενάντια σε ισραηλινές ομάδες, αφού κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με έμμεση αναγνώριση του κράτους τους. Επειδή μάλιστα η ΟΥΕΦΑ δεν αποδέχεται -θεωρητικά- τέτοιες πολιτικές πράξεις, οι ιρανοί παίκτες που βρέθηκαν σε αντίστοιχη θέση δήλωναν ότι ήταν τραυματίες, για να αποφύγουν τις κυρώσεις!
Ο Πανιώνιος σεβάστηκε αυτόν τον κανόνα στον πρώτο αγώνα που έγινε στο Ισραήλ και αγωνίστηκε χωρίς τους δύο Ιρανούς διεθνείς του άσους, τον Σοτζέι Μασούντ και τον Εχσάν Χατζισαφί. Μετά την ήττα στο Τελ Αβίβ όμως και εν όψει του κρίσιμου αγώνα-ρεβάνς, άσκησε πίεση στους παίκτες του να σεβαστούν τα συμβόλαιά που υπέγραψαν και τις επαγγελματικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτά, για να παίξουν κανονικά στη Νέα Σμύρνη. Όπως κι έγινε τελικά, χωρίς πάντως αυτό να βοηθήσει τους κυανέρυθρους να φτάσουν στην πρόκριση.
Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα εκτός αγωνιστικού χώρου;
Το υπουργείο εξωτερικών του Ισραήλ έπιασε στον αέρα την παράπλευρη πολιτική σημασία της κίνησης και με μήνυμά του στο twitter έστειλε συγχαρητήρια στο Μασούντ και το Χατζισαφί, επειδή “έσπασαν το ταμπού κατά των ισραηλινών αθλητών”…
Την ίδια ώρα, η ιρανική ομοσπονδία συνεχάρη τους αθλητές της, γιατί δεν υπέκυψαν στις πιέσεις του συλλόγου τους στον πρώτο αγώνα, που έγινε στο Ισραήλ, αλλά δεσμεύτηκε να εξετάσει αναλυτικά την υπόθεση της συμμετοχής τους στο δεύτερο αγώνα, και κάλεσε τους δύο παίκτες σε απολογία. Σήμερα ανακοινώθηκε η τιμωρία τους και ο επ’ αόριστον -μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον- αποκλεισμός τους από την εθνική ομάδα, και φυσικά από το Μουντιάλ της Ρωσίας -όπου το Ιράν έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στην τελική φάση.
“Οι δύο ποδοσφαιριστές μας αποδείχτηκε ότι είναι αδιάφοροι για αυτό το θέμα και δείχνουν αφοσίωση μόνο στο κλαμπ τους. Πού είναι η αφοσίωσή τους στο έντιμο έθνος του Ιράν; Κανείς δεν επιτρέπεται να περνάει την κόκκινη γραμμή που ορίζει το Ισλαμικό Κράτος του Ιράν”, λέει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας.
Τι μας δείχνει τελικά αυτό το κουβάρι;
Καταρχάς πως η σκοπιμότητα του αποτελέσματος έχει απόλυτη προτεραιότητα για τους συλλόγους, που δεν υπολογίζουν τα προσωπικά κωλύματα των παικτών, τους ιδεολογικούς λόγους που μπορεί να προβάλουν για μια απόφασή τους, κτλ.
Και προπαντός ότι η φράση που θέλει την πολιτική να μην έχει θέση στο ποδόσφαιρο, είναι κούφια και εντελώς κενή περιεχομένου. Όχι απλά έχει, αλλά δεσπόζει και τείνει να πηγαίνει στο πλευρό των ισχυρών, που δεσπόζουν στον πλανήτη…