Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Το σπίτι» του Νάνου Βαλαωρίτη

Ο Νάνος (Ιωάννης) Βαλαωρίτης, γεννήθηκε το 1921 στην Ελβετία και έφυγε από τη ζωή στις 13 του Σεπτέμβρη 2019, σε ηλικία 98 ετών.

Ποιητής, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού υπερρεαλισμού στην Ελλάδα, κριτικός, μελετητής, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και μυθιστοριογράφος, ήταν δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές «Η Τιμωρία των Μάγων» 1947, «Κεντρική Στοά» 1958, «Εστίες μικροβίων» 1977, «Ο διαμαντένιος γαληνευτής» 1981, «Η πουπουλένια εξομολόγηση» 1982, «Μερικές γυναίκες» 1982, «Στο κάτω κάτω της γραφής» 1984, «Τον έγχρωμο στυλογράφο» κ.ά. Έγραψε επίσης θεατρικά έργα, πεζά («Από τα κόκαλα βγαλμένη», 1982), δοκίμια, κριτικές και μελέτες. Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά και στα γαλλικά και δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά.

Το 1983 τιμήθηκε με το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Τιμήθηκε, επίσης, για το έργο του το Δεκέμβρη του 2004 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και στις αρχές του 2005 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής. Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Νάνος Βαλαωρίτης (1921-2019)

Το ποίημα «Το σπίτι» βρίσκεται στην ποιητική ανθολογία του Πάπυρου (εκδ. 1995).

Το σπίτι

Το σπίτι αυτό εμείς το χτίσαμε – άλλοι θα κατοικήσουν!
Άλλοι θ’ ανέβουν τα σκαλιά να στρώσουν τα κρεββάτια!
Άλλοι θ’ ανάψουν τα κεριά στα βορεινά δωμάτια!
Ποιες δυσκολίες, ποια δάχτυλα, ποια μάτια!
Και από μας, ποιος θα τολμήσει να μιλήσει
με τα πρόσωπα που ζούνε αποκλεισμένα
πίσω από χιλιάδες πόρτες, παράθυρα και κάστρα,
που τα χτυπούν οι θάλασσες, τα όνειρα και τ’ άστρα;
Το σπίτι αυτό εμείς το χτίσαμε – άλλος θα κατοικήση!

Νάνος Βαλαωρίτης

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.