Απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς της δικτατορίας τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ κράτησαν ψηλά τη σημαία της πάλης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας

Η ΚΝΕ γεννήθηκε και ατσαλώθηκε στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Η αγωνιστική προοπτική που χάραξε για τη νεολαία, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ, της εξασφάλισε την απήχηση που είχε μέσα στη νέα γενιά. Συνδυάζοντας όλες τις μορφές δράσης, παλεύει από την αρχή, για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα αντίστασης, απορρίπτοντας τις μεθόδους της ατομικής αντίστασης.

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της δικτατορίας στράφηκαν πρώτα απ’ όλα ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Εκατοντάδες νεολαίοι στις φυλακές, στα στρατοδικεία, στην εξορία. Τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ κράτησαν ψηλά τη σημαία της πάλης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τίμησαν τον τίτλο του μέλους της ΚΝΕ. Η ΚΝΕ ούτε στιγμή δε σταμάτησε τη δράση της.

Η πολιτική και ιδεολογική της δράση, οι μορφές δουλειάς της δεν απέβλεπαν μόνο στην πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας, αλλά και στην αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, στην απαίτηση για ριζικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, σε αντιιμπεριαλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Γι’ αυτό και συσπείρωσε τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία της νεολαίας. Γι’ αυτό και οι φυλακές, οι εξορίες, τα βασανιστήρια δεν μπόρεσαν να λυγίσουν την ΚΝΕ και πολύ περισσότερο βέβαια το ΚΚΕ.

Με πρωτοβουλία της KNE ιδρύονται αντιδικτατορικές πολιτικές ενιαιομετωπικές οργανώσεις της νεολαίας. Το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Μέτωπο Νέων (ΠΑΜ-Νέων), πολιτική οργάνωση που συσπείρωσε στις γραμμές του εργατική και εργαζόμενη νεολαία. Η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας (Αντι-ΕΦΕΕ), που βοήθησε αποφασιστικά στο ποιοτικό ανέβασμα της συσπείρωσης και ενότητας δράσης του αντιδικτατορικού κινήματος στο χώρο των φοιτητών. Η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας (ΜΟΔΝΕ) που ήταν η μόνη τέτοια οργάνωση μέσα στους μαθητές.

Από τα τέλη του 1971 το αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της νεολαίας σημειώνει σημαντική άνοδο. Αρχίζει να ανεβαίνει η πάλη των εργαζομένων για τα άμεσα προβλήματά τους. Δυναμώνουν οι αντιδικτατορικές διαθέσεις και διαμαρτυρίες στα Πανεπιστήμια. Η παλλαϊκή αντίθεση προς την αμερικανόπνευστη χούντα αποτελεί τον κύριο παράγοντα που συντελεί στο ξέσπασμα της κρίσης του καθεστώτος.

Το 1973 οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων από τις πρώτες στοιχειώδεις μορφές τους, περνάνε σ’ ανώτερες. Αποκορύφωμα αυτών των αγώνων στάθηκαν οι δύο καταλήψεις της Νομικής το Φλεβάρη και το Μάρτη του 1973. Η λαϊκή αλληλεγγύη είναι μαζική, ενώ οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων αλλά και των φοιτητών παίρνουν πια καθαρά πολιτικό χαρακτήρα.

Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ, με την ολοκληρωμένη και χωρίς ταλαντεύσεις θέση του, παίζουν πρωτοπόρο και καθοριστικό ρόλο στο κίνημα.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα εκδηλώνονται τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

«Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου υπήρξε αποτέλεσμα της ανάπτυξης της αντιδικτατορικής πάλης όλου του λαού, της ανάπτυξης των αγώνων για τη λύση των ζωτικών προβλημάτων του, που είχε οξύνει στο έπακρο η δικτατορία, της ανάπτυξης ειδικά του φοιτητικού κινήματος. Ήταν συνέπεια της ανόδου του επιπέδου οργάνωσης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και ολόκληρου του λαϊκού αντιδικτατορικού κινήματος.» Η αποφασιστική έγκαιρη παρέμβαση των πρωτοπόρων δυνάμεων του λαϊκού κινήματος, πρώτα απ’ όλα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, επέδρασε στο χαρακτήρα και την εξέλιξη της κατάληψης του Πολυτεχνείου…

Όλες οι εκδηλώσεις στο αγωνιστικό πενθήμερο του Νοέμβρη του ’73, όχι μόνο δεν ήταν γενικά αυθόρμητες, ανεύθυνες και καταδικασμένες ενέργειες, όπως έσπευσαν με δηλώσεις τους να διακηρύξουν οι αναθεωρητές, αλλά αντίθετα αποτέλεσαν μεγάλη νίκη στον αγώνα του λαού μας και της νεολαίας του ενάντια στη φασιστική χούντα, σταθμό στους ηρωικούς αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας του, την τελευταία 25ετία, σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας, που εξακολουθεί να ασκεί σοβαρή επίδραση στο κίνημα της νεολαίας, στην πολιτική και αγωνιστική της διαπαιδαγώγηση.» (Αποσπάσματα από την Έκθεση Δράσης του ΚΣ της ΚΝΕ στο 1ο Συνέδριο).

Ο Νοέμβρης ήρθε να δώσει απάντηση σε όλους αυτούς που μιλούσαν για το ανίκητο της χούντας, που θεωρούσαν τους αγώνες ενάντια στη δικτατορία αναποτελεσματικούς και άσκοπους, που καλούσαν σε συμβιβασμό και υποταγή. Ήρθε να αποδείξει περίτρανα ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, αντίθετα αποτελεί παρακαταθήκη στην πάλη του λαού, επένδυση που πάντα δίνει αποτελέσματα.

«(…)45 χρόνια μετά διδασκόμαστε και συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη!

(…)Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος! Ο λαός, όταν παλεύει, μπορεί να τα καταφέρει όλα! Το ΚΚΕ βρίσκεται και θα βρεθεί μπροστά σε κάθε τέτοιο αγώνα. Και τότε κάποιοι έλεγαν «η Χούντα είναι πανίσχυρη». Η Ιστορία τους διέψευσε. Ο λαός, οι αγώνες του και οι θυσίες του, απέδειξε ότι η δύναμη είναι στην οργάνωση, στη συμπόρευση της νεολαίας με το εργατικό κίνημα. Αυτά τρόμαξαν τη Χούντα. Αυτά τρομάζουν πάντα τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις, όσους θέλουν τη νεολαία θεατή των εξελίξεων και όχι πρωταγωνιστή στην πάλη για τη ζωή που έχει ανάγκη. Αυτός είναι ο δρόμος και σήμερα. Να δυναμώσουμε παντού την οργάνωση, τη συλλογική διεκδίκηση, την αλληλεγγύη, τις μάχες μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων ενάντια στον κοινό αντίπαλο: το κεφάλαιο και την εξουσία του, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που αποτελειώνει ό,τι δικαίωμα άφησαν όρθιο οι προηγούμενες, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.» 

—Υλικό από το λεύκωμα του ΚΣ της ΚΝΕ “Στην πρώτη γραμμή των νεανικών αγώνων – 30 χρόνια ΚΝΕ” (1998) – Το τελευταίο απόσπασμα, από την ανακοίνωση της ΚΝΕ για τα 45 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου (Νοέμβρης 2018).

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ