Μορφές του ΚΚΕ και των ταξικών αγώνων – Παντελής Λάσκας (Πελοπίδας)
Αποτελούσε παράδειγμα για όλα τα στελέχη του ΔΣΕ. Ήταν υπόδειγμα Κομμουνιστή, υπόδειγμα σεμνότητας -για αυτό και είναι λιγότερο γνωστός σε σχέση με άλλα στελέχη του ΔΣΕ. Ακολουθούσε πάντα την ίδια τακτική, να προχωράει πάντα μπροστά για να δίνει το παράδειγμα σε όλα τα μέλη της μονάδας του. Αυτό του στοίχισε την ζωή καθώς τον Οκτώβρη του 1948, εισερχόμενος στο χωριό Δαυλεία Βιωτίας σκοτώθηκε σε ενέδρα.
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα σε λιγότερο γνωστές μορφές της εκατόχρονης ιστορίας του ΚΚΕ. Ο 5ος είναι ο Παντελής Λάσκας . Ο Πελοπίδας του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Ένας Πελοποννήσιος που δοξάστηκε στην Ρούμελη…
Γεννήθηκε το 1915 στο Λουτράκι Κορινθίας. Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Τα μεγαλύτερα αδέλφια του, ο Βασίλης, ο Πέτρος και η Μαρίνα, ήταν στελέχη και μέλη του ΚΚΕ στην Κορινθία με σπουδαία δράση.
Ο Παντελής Λάσκας πολέμησε στην Αλβανία όπου τιμήθηκε με αριστείο ανδρείας. Με τη συνθηκολόγηση, έφτασε στην πόλη του και προσπάθησε άμεσα να οργανώσει την τοπική αντίσταση. Η προσπάθειά του απέτυχε λόγω αντικειμενικών δυσκολιών (έλλειψη οργάνωσης, εγγύτητα στο Λεκανοπέδιο Αττικής). Επικηρύχθηκε από τις αρχές και διέφυγε προς τη Ρούμελη.
Τον Ιούνιο του 1942, με κομματική εντολή εντάχθηκε στην ομάδα του Άρη Βελουχιώτη ο οποίος αμέσως διέκρινε την αξία του. Έγινε ένας από τους Μαυροσκούφηδες. Συμμετείχε σε όλες τις μάχες του νεοσύστατου ΕΛΑΣ στη Ρεκά, στο Γοργοπόταμο, στο Μικρό Χωριό και αργότερα στην εκστρατεία εναντίον του ΕΔΕΣ.
Ο Πελοπίδας αριστερά του Άρη
Τον Ιούνιο του 1943, με εντολή του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ , περνάει στην Πελοπόννησο για να οργανώσει τον τοπικό ΕΛΑΣ. Η κατάσταση του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου είναι κακή, αφού τοπικισμοί, παραγοντισμοί και διάφορες άλλες μικρότητες (αλλά και αντικειμενικές δυσκολίες) δε βοηθούν στην ανάπτυξη αντάρτικου. Αποτυγχάνει στο εγχείρημα, και το Γενικό Στρατηγείο τον ανακαλεί στην Ρούμελη όπου αναλαμβάνει τη διοίκηση του τάγματος ασφαλείας του Γενικού Στρατηγείου. Θα επιστρέψει στην Πελοπόννησο τον Απρίλη του 1944, μαζί με τον Άρη για το τελικό ξεκαθάρισμα. Γίνεται Καπετάνιος του 8ης Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ και συμβάλλει στην απελευθέρωση της Πελοποννήσου.
Με το τέλος της κατοχής, ο Παντελής Λάσκας θα έρθει αντιμέτωπος με την οικογενειακή τραγωδία, καθώς και τα 3 αδέλφια του έχουν δώσει τη ζωή τους στον Αγώνα. Ο Βασίλης σκοτώθηκε ηρωικά σε μάχη στα Γεράνεια τον Μάιο του 1942, ο Πέτρος εκτελέστηκε στο Κούρνοβο και η Μαρίνα δολοφονήθηκε από ταγματασφαλίτες στο Άργος τον Ιούνιο του 1944.
Μαυροσκούφηδες
Τα Δεκεμβριανά τον βρίσκουν Καπετάνιο του 6ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και με αυτήν τη μονάδα συμμετείχε στις μάχες. Μετά την συμφωνία της Βάρκιζας, συμφώνησε με τη θέση του Άρη και τον ακολούθησε στην πορεία του προς την Μεσούντα. Ξέφυγε τον κλοιό και κατέφυγε διωκόμενος στη Φθιώτιδα και τη Φωκίδα. Οι Κομματικές οργανώσεις τον στήριξαν με όλους τους τρόπους.
Από τον Απρίλη του 1946, με κομματική εντολή, οργανώνει ομάδα ανταρτών και ξεκινά τον αγώνα. Η τετράδα Διαμαντής, Πελοπίδας, Μπελής, Παλαιολόγος αποτέλεσε την ηγετική ομάδα του ΔΣΕ στην Ρούμελη. Αποτελούσαν το φόβο και τον τρόμο του αστικού στρατού.
Αντάρτες του ΕΛΑΣ στον Παρνασσό. Με το μεγάλο μούσι ο Διαμαντής
Ο Πελοπίδας συμμετείχε σε δεκάδες μάχες και επιχειρήσεις. Πάντα ατρόμητος, πάντα μπροστά. Αποτελούσε παράδειγμα για όλα τα στελέχη του ΔΣΕ. Ήταν υπόδειγμα Κομμουνιστή, υπόδειγμα σεμνότητας (για αυτό και είναι λιγότερο γνωστός σε σχέση με άλλα στελέχη του ΔΣΕ). Ακολουθούσε πάντα την ίδια τακτική, να προχωράει πάντα μπροστά για να δίνει το παράδειγμα σε όλα τα μέλη της μονάδας του. Αυτό του στοίχισε την ζωή καθώς τον Οκτώβρη του 1948, εισερχόμενος στο χωριό Δαυλεία Βιωτίας σκοτώθηκε σε ενέδρα. Ήταν διοικητής του 1ου Τάγματος Παρνασσίδας.
Δείτε εδώ όλες τις μορφές που παρουσιάζονται σε αυτήν τη σειρά αναρτήσεων
Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ
