Ο Ραφαηλίδης για την Οχτωβριανή Επανάσταση

Τιμώντας τη σημερινή επέτειο -παράλληλα με τα 100χρονα της Οχτωβριανής Επανάστασης, που είναι το θέμα του αφιερώματός μας- αντιγράφουμε μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη “η μεγάλη περιπέτεια του Μαρξισμού”, όπου αναφέρεται στη Σοβιετική Ένωση και την Οχτωβριανή Επανάσταση, με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Πάντα εύστοχος, παρά τις επιμέρους αστοχίες του, και πάντα με λεπτή ευαισθησία, παρά τις χοντροκομμένες διατυπώσεις, που μπορεί να χτυπήσουν άσχημα στον απαιτητικό αναγνώστη.

Σκοτώστε τη μάνα σας όσο είναι ακόμα νέα, λέει ο σουρεαλιστής και κομουνιστής Πωλ Ελυάρ, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του αιώνα που τελειώνει με το θάνατο της Σοβιετικής Ένωσης. Αιωνία της η μνήμη.

Ήταν μια καλή μητέρα για όλους εμάς τους κομουνιστές του κόσμου όλου, που την αγαπήσαμε, άλλοι από κομματικό καθήκον, άλλοι από ηθική υποχρέωση και άλλοι από κεκτημένη ταχύτητα εξαιτίας της αγάπης μας για το Μαρξ.

Έπρεπε να σκοτώσουμε τη μάνα μας όσο ήταν ακόμα νέα και αναμάρτητη. Είναι καλό να θυμάσαι αναμάρτητους τους πεθαμένους. Δυστυχώς, τη σκοτώσαμε όταν έγινε 74 ετών και είχε πολύ αμαρτήσει.

Η μητέρα μας γεννήθηκε με καισαρική τομή το 1917 στην Πετρούπολη, γνωστή περισσότερο σε μας σαν Λένινγκραντ, και το 1991 παρέδωσε το πνεύμα στη Μόσχα. Συγκεκριμένα στους γκάνγκστερ της Μόσχας, που είχαν επικεφαλής το Γέλτσιν. Ο Λένιν, ο πατέρας της και παππούς μας, πέθανε πολύ νέος, μόλις 54 ετών, ίνα πληρωθεί το ρηθέν, οι καλοί πεθαίνουν νέοι.

Η μητέρα λυπήθηκε πολύ για το χαμό του πατέρα της. Και για να το δείχνει και να τη βλέπει ο κόσμος και να λέει “να η κόρη του Λένιν”, από το 1924 που πέθανε ο πατέρας της, πήγαινε κάθε μέρα στον τάφο του, στην Κόκκινη Πλατεία, για να δει μια μούμια. Κάποιοι είχαν βαλσαμώσει την Επανάσταση.

-.-

Η Οκτωβριανή Επανάσταση χαρακτηρίστηκε από πολλούς αστούς ιστορικούς γεγονός παράδοξο, αφύσικο, τερατώδες, ανήθικο, σκανδαλώδες. Αυτά και άλλα ανάλογα επίθετα ανασύρθηκαν βιαστικά από τα λεξικά προκειμένουν να καλυφθεί πρόχειρα η αμηχανία που δημιούργησε η απίστευτα εύκολη επικράτηση των Μπολσεβίκων του Λένιν τον Οκτώβρη του 1917.

Αμέσως μετά το πρώτο σοκ που προκάλεσε η επανάσταση των προλετάριων και στην ντόπια και στην ευρωπαϊκή αστική τάξη, όλοι, ακόμα και οι Μπολσεβίκοι, προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη και η αναμενόμενη αστική επανάσταση κατέληξε τόσο εύκολα σε μια μη αναμενόμενη προλεταριακή επανάσταση. Αστική επανάσταση περίμεναν οι αστοί και και προλεταριακή τους προέκυψε στα καλά καθούμενα. Από τότε οι αστοί όλου του κόσμου θα τρέμουν τους κομμουνιστές. Κανείς δεν ξέρει τι μπορούν να σκαρώσουν στα γρήγορα αυτοί οι “εξωγήινοι”.

Ηρεμήστε, κύριοι, τίποτα δε θα μπορούσαν να πετύχουν οι ρώσοι κομουνιστές το 1917 αν δεν τους ευνοούσε η ιστορική συγκυρία, που δημιούργησαν οι φεουδάρχες με τις βρωμιές τους και οι αστοί με τις πονηριές τους. Οι κομουνιστές είναι επαναστάτες, δεν είναι μάγοι. Η μαρξιστικής καταγωγής επανάσταση δεν προκύπτει βάζοντας το Μαρξ να χτυπήσει το μαγικό ραβδί στο βράχο, όπως ο Μωυσής. Ηρεμήστε, κύριοι, κανείς δεν μπορεί να βγει έξω απ’ την ιστορία και να την ελέγχει από πάνω, για τον απλό λόγο πως κανείς δεν μπορεί να βγει έξω απ’ το χρόνο. Η ιστορία είναι χρόνος. Επειδή, όμως, το μέλλον εμπεριέχει και τον προσωπικό μας θάνατο, έχουμε την τάση να παριστάνουμε τη στρουθοκάμηλο, χώνοντας το κεφάλι στην κινούμενη άμμο του χρόνου που περνάει και μας προσπερνάει για να φέρει στη θέση μας άλλους, και άλλους… Όλους αυτούς που ονομάζουμε απογόνους.

Είμαστε και τα υποκείμενα και τα αντικείμενα της ιστορίας. Την ιστορία την φτιάχνουμε και την υφιστάμεθα. Την Οκτωβριανή Επανάσταση την έκαναν και οι προλετάριοι και οι αστοί και οι φεουδάρχες. Όλοι μαζί. Την Οκτωβριανή Επανάσταση την έκανε η Ανάγκη.

Η ανατροπή της Αυτοκρατορίας των Τσάρων και η εγκατάσταση στη θέση της του πρώτου κομουνιστικού καθεστώτος στην Ιστορία δεν είναι απλώς ένα γεγονός αναμφισβήτητο, που κανείς ιστορικός σ’ Ανατολή και Δύση δε θα μπορούσε να το παρακάμψει σα να μην υπήρχε, είναι ένα γεγονός που συνεχίζει να επηρεάζει τις τύχες του κόσμου, σ’ ολόκληρο τον κόσμο, είτε αρνητικά είτε θετικά. Ακόμα και η “μαύρη τρύπα” που δημιούργησε η πτώση του υπαρκτου σοσιαλισμού το 1990 και της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 συνεχίζει να επηρεάζει τις τύχες όλου του κόσμου… Να λοιπόν που ζούμε ακόμα υπό την επήρεια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Τότε μας επηρέαζε η ύπαρξή της, σήμερα μας επηρεάζει η ανυπαρξία της.

Αυτό που έγινε στη Σοβιετική Ένωση ήταν μια πρόβα τζενεράλε. Το έργο θα ξαναπαιχτεί, βέβαια όχι με την ίδια διανομή, αλλά ας ελπίσουμε καλύτερη σκηνοθεσία. Η απαίτηση για κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι δυνατό να εκλείψει στην ταξική κοινωνία.

Και, ω του παραδόξου, μια υπαναπτυκτη το 1917 χώρα κατάφερε να γίνει υπερδύναμη. Σκέψου και να ήταν αναπτυγμένη. Τα κατάφερε καλά και με “ολίγο κομουνισμό”, και μάλιστα αυταρχικό. Σκέψου τι μπορούσε να κάνει με πολύ κομουνισμό, και μάλιστα δημοκρατικό. Δεν πειράζει, μια άλλη φορά. Σωστά μετρούν με γύρους τους δικούς μας αγώνες.

Σύντροφοι, η επανάσταση συνεχίζεται! Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού μόλις άρχισε.

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση.