Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης

Απόσπασμα από την έκδοση της ΤΟ Βιομηχανίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ “Μεταλλεργάτες – Ιστορία και Αγώνες, η συμβολή του ΚΚ στην περιοχή της Αττικής”.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις δεκαετίες 1930-1940, οι ηρωικοί αγώνες των μελών του ΚΚ, κόντρα σε κάθε είδους απαγόρευση, δίωξη, εξορία ή και εκτέλεση, εμπνέονταν και έβρισκαν δύναμη στο παράδειγμα και την προκοπή της Σοβιετικής Ένωσης -του πρώτου σοσιαλιστικού κράτος στην Ιστορία του κόσμου.

Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης έπειθε μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης ότι, όχι μόνο οι εργάτες μπορούν να πάρουν και να κρατήσουν την εξουσία, αλλά και μπορούν να τα καταφέρουν και καλύτερα χωρίς αφεντικά.

Τα οικονομικά επιτεύγματα της Σοβιετικής Ένωσης την εποχή εκείνη δεν επηρέασαν μόνο τους κομμουνιστές και το εργατικό κίνημα, αλλά και τον αστικό κόσμο στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Τα ασφαλιστικά και εργατικά δικαιώματα (άδειες με αποδοχές, μείωση του χρόνου εργασίας κλπ), οι δωρεάν παροχές Υγείας και Παιδείας διευρύνθηκαν σε όλες τις χώρες της δύσης κάτω από την ασφυκτική πίεση που δημιουργούσε “το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης”. Και στον οικονομικό τομέα, η πρωτοφανής επιτυχία των πρώτων Πεντάχρονων Πλάνων ώθησε πολλές αστικές κυβερνήσεις να σχεδιάσουν “πλάνα” για τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας με μοχλό το δημόσιο τομέα.

Από τον κλάδο του Μετάλλου στην ΕΣΣΔ, ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα σοσιαλιστικής οικοδόμησης που θα μπορούσε να αναφέρει κανείς, είναι η πόλη του Μαγκνιτογκόρσκ. Το Μαγκνιτογκόρσκ χτίστηκε σε μια περιοχή όπου είχαν ανακαλυφθεί μεγάλα, υψηλής περιεκτικότητας σιδηρομεταλλεύματα, ανατολικά των Ουραλίων, στη δυτική Σιβηρία. Εκεί σχεδιάστηκε στο Πρώτο Πεντάχρονο Πλάνο η ανοικοδόμηση μεγάλου μεταλλουργικού συγκροτήματος, το οποίο θα χρησιμοποιούσε Ενέργεια από τα πλούσια ανθρακοφόρα κοιτάσματα του Κουζμπάζ στην κεντρική Σιβηρία.

Στην περιοχή γύρω από το Μαγκνιτογκόρσκ ζούσαν, μέχρι τον ερχομό της σοβιετικής εξουσίας, φυλές που δε γνώριζαν καν τι σημαίνει αλφάβητο ή ηλεκτρικό ρεύμα. Τα σχέδια οικοδόμησης υλοποιήθηκαν από τέτοιους νομάδες, από πρώην αγρότες που προέρχονταν από την ευρωπαϊκή Ρωσία και από ένα πολύ μικρό ποσοστό έμπειρου προσωπικού μηχανών, τεχνιτών και εργατών.

Η αρχική επένδυση για τη δημιουργία ενός τέτοιου συμπλέγματος, εκεί που δεν υπήρχε πριν τίποτα, ήταν τεράστια και κανείς καπιταλιστής δε θα μπορούσε καν να διανοηθεί ένα τόσο μεγαλεπήβολο επενδυτικό σχέδιο στην εποχή εκείνη.

Μα όπως αναφέρει ο Αμερικανός μεταλλουργός Τζον Σκοτ, που δούλεψε 5 χρόνια στο Μαγκνιτογκόρσκ:

Η ακατάβλητη θέληση του Στάλιν και η αδίστακτη επιμονή του ευθύνονται για την οικοδόμηση του Μαγκνιτογκόρσκ και της βιομηχανικής ζώνης των Ουραλίων και της Δυτικής Σιβηρίας γενικότερα. Χωρίς το Στάλιν, η δουλειά απλά δε θα είχε γίνει.

Όπως τα περιγράφει ο Σκοτ, τα πρώτα χρόνια ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Δεν υπήρχαν σπίτια, ούτε υποδομές, ούτε επάρκεια σε κανένα καταναλωτικό είδος. Αυτό που υπήρχε ήταν θέληση, σκληρή δουλειά και μελέτη: Χιλιάδες εργάτες μελετούσαν σε απογευματινές σχολές κάθε είδους, για να πάρουν κάποια εξειδίκευση, να σπουδάσουν τεχνικοί ή μηχανικοί ή… απλά για να μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν.

Ο κόπος και οι θυσίες των εργατών δεν πήγαιναν στην τσέπη κάποιου καπιταλιστή, αλλά επέστρεφαν στο σύνολό τους για την ανοικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Μέσα σε μόλις 10 χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Πεντάχρονου Πλάνου, στη δυτική Σιβηρία είχαν οικοδομηθεί: Τα μεγάλα μεταλλουργικά συμπλέγματα του Μαγκνιτογκόρσκ, του Ταγκίλ και του Ζλαταούστ. Τα εργοστάσια παραγωγής μηχανών στο Σβερντλόφσκ, στο Τσελιαμπίνσκ, στο Ορσκ, στην Ουφά και το Περμ. Τα χημικά εργοστάσια στο Μπερεζίνσκι και το Σολικάμσκ. Το εργοστάσιο παραγωγής τρένων στο Νιζν Ταγκίλ και τα διυλιστήρια στην Ουφά.

Αυτή η τεράστια βιομηχανική βάση που πρόλαβε να ανοικοδομηθεί πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προστατευμένη βαθιά στο εσωτερικό της χώρας, αποτέλεσε το βασικό οικονομικό όπλο στη νίκη κατά των Γερμανών φασιστών και των συμμάχων τους.

Όπως δείχνει και ο παρακάτω πίνακας, από το ξεκίνημα του Πρώτου Πετάχρονου Πλάνου (1928) μέχρι τον πόλεμο, ο σοσιαλισμός είχε επιτύχει οικονομική ανάπτυξη -ποιοτικά και ποσοτικά- που ήταν αδύνατο να επιτευχθεί σε οποιαδήποτε καπιταλιστική οικονομία.

Βιομηχανική παραγωγή σε ορισμένου κλάδους μετάλλου          1928     1940

Χυτοσίδηρος, εκ. τόνοι                                                                        3,3         14,9

Χάλυβας ελασμένος, εκ. τόνοι                                                                3,4   13,1

Χάλυβας υψηλών προδιαγραφών, εκ. τόνοι                                     0,09    2,79

Χαλκός, χιλ. τόνοι                                                                                   30     160,9

Τρακτέρ, χιλιάδες μονάδες των 15 ίππων                                            1,8    66,2

Φορτηγά οχήματα, χιλιάδες                                                                   0,7    136,0

Αεροσκάφη (όλοι οι τύποι)                                                                   899    10.565

Τεθωρακισμένα                                                                                        170    2.794

Αλλά και η ζωή των εργατών, μέσα σε 10 χρόνια είχε γίνει πολύ καλύτερη. Από τα προσωρινά ξύλινα παραπήγματα και τα δελτία τροφίμων του 1928, μέχρι το 1938, η πόλη του Μαγκνιτογκόρσκ είχε αποκτήσει ήδη χιλιάδες σύγχρονες κατοικίες, πολλά καινούρια καταστήματα και εστιατόρια, πλακόστρωτους δρόμους, μεγάλα πάρκα και 50 σχοολεία, 3 κολέγια, 8 θέατρα, 17 βιβλιοθήκες, 22 κλαμπ, 18 κλινικές και κάθε λογής άλλα δημόσια κτίρια.

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση