Πώς μας ψήφισε η εγγονή του Γρίβα

Στα “ηρωικά” πλην απομονωμένα ΜΜΕ του ΑΠΘ -που ήταν εξόριστα από το campus, στο ετοιμόρροπο Μανδαλίδειο, στην παραλία- πρώτα εμφανίστηκε η Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας, κι αργότερα κάποιος Κνίτης. Κι αυτό το οφείλουμε σε δύο Κύπριους της ΕΔΟΝ -της νεολαίας του ΑΚΕΛ- που την έφτιαξαν και την κράτησαν τα πρώτα χρόνια, τότε που είχαμε ακόμα “ακατάλυτους δεσμούς”, ατσαλωμένους στην πράξη, προτού αδυνατίσουν στη βάση των στρατηγικών αποκλίσεων.

Ιδίως η μία Κύπρια, που τώρα πρέπει να δουλεύει στο ΡΙΚ, ήταν πολύ δραστήρια, μαζική, κι έπαιρνε αρκετές προσωπικές ψήφους από συμπατριώτισσές της. Μέχρι που μια χρονιά, τη μέρα των εκλογών, μας λέει πως μας (δηλ την) ψήφισε η εγγονή του Γρίβα! Ναι, του γνωστού Χίτη, εθνικιστή, που έδρασε στα Δεκεμβριανά και στην Κύπρο, μέχρι το θάνατό του. Τα ύστερα του κόσμου…

Τελικά αυτή η ψήφος δε μέτρησε ποτέ! Γιατί η εγγονή Γρίβα (μόνο έτσι τη θυμάμαι, ούτε όνομα, ούτε φυσιογνωμικά) κύκλωσε το όνομα της δικής μας υποψήφιας, για να της δείξει πως ψήφισε αυτήν προσωπικά, κι οι άλλοι πήραν το ψηφοδέλτιο για άκυρο, παρά τη μικρή μάχη που δώσαμε στην αρχή να μετράνε υπέρ της παράταξης όσα έχουν πάνω κάποιο διακριτικό σημάδι. Αργότερα, στην καταμέτρηση, που βγήκε το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο, οι άλλοι μπήκαν στο νόημα και μας το έδειξαν με ένα ειρωνικό “χα-χά” (ο τόνος στη λήγουσα)! Αλλά το αμέσως επόμενο ψηφοδέλτιο έτυχε να είναι δικό μας, οπότε τους κάναμε κι εμείς ένα εξίσου δυνατό “χα-χά” και πήραμε το αίμα μας πίσω.

-.-

Μια άλλη ιστορία είναι πως στα ΜΜΕ είχαμε για μια περίοδο δυνατό Δίκτυο (Συνασπισμό) που κατέβαινε όμως με άλλο όνομα, για να μαζεύει πιο εύκολα ψήφους (ΑΡΚ). Κι έτσι ζήσαμε πριν απ’ όλους, σε πρώτη πανελλαδική μετάδοση, αυτά που έγιναν σε μεγαλύτερη κλίμακα δέκα χρόνια αργότερα. Μεταξύ άλλων και το “σοκ” από τις διπλές εκλογές του 12′, σε μικρογραφία.

Μια χρονιά, χάσαμε ως Πανσπουδαστική περίπου τις μισές ψήφους σε σχέση με την προηγούμενη (σαν να λέμε από το 8,5% στο 4,5%), κι ενώ περιμέναμε όντως μια μικρή λογική πτώση, τελικά όχι μόνο δεν είχαμε αέρα (ψήφοι που έρχονται χωρίς να τις ξέρεις και να τις έχεις κλείσει) αλλά… “ασφυξία”, αφού στην κάλπη δε βγήκε καν το κλείσιμο που είχαμε -άρα κάποιοι δε μας είχαν πει την αλήθεια. Και να έρχεται στο καπάκι ένας -ας πούμε- αναρχικός που ήταν υποψήφιος με το Δίκτυο (κι αυτή τυπική τάση των επόμενων χρόνων) να μας πει πως ψήφισε εμάς, γιατί μας συμπαθεί και δεν ήθελε να μείνουμε χωρίς έδρα στο Δ.Σ. και πως το ψηφοδέλτιό του ήταν ένα διπλωμένο στα τρία (ή τριπλωμένο τέλος πάντων) για να βεβαιωθούμε πως δε μας λέει ψέματα.

Λίγο ακόμα και θα αρχίζαμε να κοιτιόμαστε μεταξύ μας να δούμε ποιος είναι ο “προδότης” που δε μας ψήφισε -περίπου όπως και το 12′.

-Μήπως εσύ σύντροφε; Μήπως εσύ;

Όσο για τον αρχισυνασπισμένο της σχολής, έδωσε δείγματα πολιτικής γραφής σε ανύποπτη στιγμή, σε κάποιο πηγαδάκι, που έλεγε πως το δικό του πρότυπο διακυβέρνησης δεν ήταν πχ του Ζοσπέν στη Γαλλία -όπως τον κατηγορούσαμε- αλλά κάτι σαν του Λούλα στη Βραζιλία…

Ο Τσίπρας ήταν ακόμα πρόεδρος της νεολαίας και δε φανταζόταν τον εαυτό του πρωθυπουργό, αλλά εμείς είχαμε ήδη -πριν απ’ όλους- μια ακριβή περιγραφή για τα πρότυπα που τον εμπνέουν και αυτά που θα έκανε στην πράξη, πριν καν συγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ…

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος στις φοιτητικές εκλογές