Τις εφιαλτικές μέρες που ζούμε δεν μπορεί κάποιος παρά να θρηνεί και να συμπάσχει. Χάνονται ζωές, περιουσίες και πολύτιμες εκτάσεις δάσους, οι οποίες αποτελούν αναντικατάστατο πνεύμονα οξυγόνου αλλά και φυσικό ανάχωμα ενάντια στο μένος των ανεξέλεγκτων χειμάρρων που θα φέρουν οι επόμενοι μήνες, για τις τεράστιες τσιμεντουπόλεις. Τις πυκνοκατοικημένες τσιμεντουπόλεις που κατασκεύασε η καπιταλιστική αστικοποίηση, η συγκέντρωση δηλαδή τεράστιων πληθυσμιακών μαζών γύρω από μεγαλουπόλεις, όταν η αγροτική οικονομία εγκαταλείφθηκε για χάρη της βιομηχανίας.
Τις μαύρες τούτες μέρες είναι επίσης αναπόφευκτο για κάποιον που ενδιαφέρεται έστω και ελάχιστα για κάτι άλλο, πέραν της καλοπέρασής του ή των διακοπών του, το να ενημερώνεται συνεχώς για την πορεία της πύρινης κόλασης που κατασπαράζει τη χώρα απ΄ άκρου εις άκρον. Στο ίδιο μοτίβο κι εγώ ολημερίς μαυρίζω τη σκέψη μου κοιτώντας τη βιβλική καταστροφή που αφήνει πίσω η φωτιά στο πέρασμα της. Μέσα στα επιμέρους γεγονότα υπάρχουν και οι συνολικές αποτιμήσεις και αυτές τείνουν να είναι πιο θλιβερές. Άκουσα προσεκτικά τον κύριο Λέκκα στο ΣΚΑΪ να μιλάει για έναν εφιαλτικό μήνα που πρόκειται να βιώσουμε, αναφερόμενος μόνο στο ζήτημα των πυρκαγιών. Τον άκουσα επίσης να συμβουλεύει “όσους μένουν σε δασικές περιοχές να διαθέτουν ένα αυτόνομο σύστημα προστασίας του σπιτιού τους, το κόστος του οποίου είναι αρκετά χαμηλό”. Και εσείς κύριε καθηγητά μου πιπιλάτε την ίδια καραμέλα της ατομικής ευθύνης; Αυτό είναι το πρόταγμα και η απάντηση στις μέλλουσες καταστροφές; Η αυτοπροστασία λόγω της κρατικής ανικανότητας; Μήπως θα ήταν καλό να προσλάβουμε και έναν πυροσβέστη να φυλάει καραούλι στον κήπο; Με τον κατώτατο μισθό στα τάρταρα και αυτό αρκετά χαμηλό κόστος είναι. Και καλά, όσοι μπορούν προφανώς και θα βάλουν σύστημα προστασίας του σπιτιού τους. Οι υπόλοιποι; Να καούν στο βωμό της ανέχειας;
Περισσότερα από 600.000 στρέμματα γης έχουν ήδη γίνει στάχτη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και σήμερα ο μήνας κάθε άλλο παρά εννιά έχει… Το μόνο σίγουρο είναι πως ο φετινός Αύγουστος έδειξε από την αρχή πως άξια λέγεται και Δριμάρης. Τα 600.000 και πλέον στρέμματα που κάηκαν δεν ξαναγίνονται, αν μη τι άλλο όχι άμεσα. Καμία συμβολική ή εθελοντική δενδροφύτευση (τύπου όλοι οι χαζοί μπορούμε) δε θα φέρει πίσω τα αιωνόβια δάση. Τα 600.000 και πλέον στρέμματα που μετατράπηκαν σε επίπεδες κατάμαυρες εκτάσεις δε θα απορροφήσουν το νερό της βροχής που θα πέσει. Η κλιματική αλλαγή προκαλεί σφοδρά και εντελώς απρόβλεπτα καιρικά φαινόμενα, με αποτέλεσμα να έχουμε συχνά και απροσδόκητα ισχυρές καταιγίδες που μέσα σε μερικά λεπτά μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες πλημμύρες. Το είδαμε να συμβαίνει πριν λίγες μέρες στην Αγγλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο. Θρηνήσαμε 24 ζωές πριν λίγα χρόνια στη Μανδρα. Αυτοί που σήμερα καίγονται, αύριο θα πνιγούν.
Ο κρατικός μηχανισμός για μία ακόμη φορά θα κοιτάζει αμήχανα να χάνονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες μέσα στα νερά και στις λάσπες που θα αφήσουν πίσω τους. Κανένα αντιπλημμυρικό έργο δεν έχει γίνει, κανένας καθαρισμός φρεατίων δε θα έχει πραγματοποιηθεί τη δέουσα στιγμή και κανένα δέντρο δε θα βρεθεί εμπόδιο στην ορμή του χειμάρρου. Γιατί και πάλι τα δημοτικά κονδύλια θα έχουν απορριφθεί και τα δημόσια έργα θα έχουν μπει σε δεύτερη μοίρα. Προέχει πάντα το τάισμα των καναλαρχών για να παπαγαλίζουν πως φταίει η κακιά ώρα. Προέχει η πρόσληψη περισσότερων μπάτσων για την περαιτέρω ενίσχυση της καταστολής και της βίας, άλλωστε έρχονται αμέτρητα αντιλαϊκά νομοσχέδια και πρέπει το κράτος να είναι σε ετοιμότητα να δείρει το διαμαρτυρόμενο λαό. Όλα είναι προδιαγεγραμμένα και εύκολα προβλέψιμα, χωρίς κανείς να διαθέτει μαντικές ικανότητες, αρκεί να έχει λάβει το σπουδαίο δώρο της “κοινής λογικής”. Το μόνο που δεν είναι ξεκάθαρο είναι αν η κυβέρνηση τότε θα λέει πάλι εκκενώστε ή κολυμπήστε.
Είναι ξεκάθαρο πως πίσω από τις άτακτες κυβερνητικές εκκενώσεις τους κρύβονται οι τακτικότατες κενώσεις τους, καθώς είναι γνωστό τοις πάσι πως έχουν αφοδευμένο το λαό και τις ανάγκες του. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να έχουν ικανοποιημένους τους ταγούς τους και βέβαια το άνοιγμα της εκλογικής ψαλίδας, που παρά τα δεινά που περνάει η χώρα, παραμένει αρκετά ανοιχτή λόγω της πλήρους ανικανότητας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός έχει την ικανότητα να παίζει μπάλα ουσιαστικά μόνος του και να βάζει αυτογκόλ. Μάλιστα ο κύριος Μητσοτάκης στην πραγματικότητα δεν ανησυχεί καν για τα αριστερά του νώτα. Αντιθέτως αυτό που τον φοβίζει είναι η διαρροή ψηφοφόρων προς τα δεξιά του και ο άσβεστος εμφύλιος που κοχλάζει κάτω από τα πόδια του γραφείου του στο Μοσχάτο.