«Αγόρια στο ντους»

Φοβήθηκε ο γονιός κάνοντας μήνυση στη δασκάλα, θεωρώντας την εχθρό του παιδιού του, γιατί με την προβολή της ταινίας μπορεί να μπήκαν τρομερές και φοβερές ιδέες στο παιδί μήπως μεγαλώνοντας εκδηλώσει ομοφυλοφιλικές τάσεις!!! 

Και δεν φοβάται χρόνια τώρα, που από την εκπαίδευση του παιδιού του, αυτή που υποτίθεται στοχεύει στην πνευματική του και ψυχοσυναισθηματική του καλλιέργεια, λείπει εντελώς η κινηματογραφική παιδεία, λείπουν (είναι υποτυπώδης η παρουσία τους) η θεατρική αγωγή, οι εικαστικές τέχνες, η μουσική καλλιέργεια που όπως έλεγε κάποτε ο Ρουσώ, βοηθά τον άνθρωπο να αποκτήσει «μία ιδέα για τους ομοίους του». 

Δεν φοβάται τα τηλεοπτικά ριάλιτι σόου που βομβαρδίζουν αφιλτράριστα τη σκέψη, τη φαντασία, την κρίση των μικρών θεατών οδηγώντας στη διαμόρφωση ελλειμματικών προσωπικοτήτων. 

Δεν φοβάται τον βομβαρδισμό που δέχονται καθημερινά τα παιδιά από τη σωρεία ηλεκτρονικών παιχνιδιών, που από κάποιο σημείο και μετά -με γονείς να δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια και να απουσιάζουν ώρες από το σπίτι- ανεξέλεγκτα κυριαρχούν στις ζωές των παιδιών μέσα στη δυστοπική πραγματικότητα που ζουν σήμερα. Και δεν ανησυχεί που απουσιάζει από τα σχολεία μας η παροχή μιας παιδείας που θα βοηθήσει το δικό του παιδί και τα υπόλοιπα παιδιά να σωθούν από τη σαρωτική λαίλαπα που τα κατακλύζει. 

Μιας παιδείας που θα τα βοηθά να αποκωδικοποιούν ό,τι τους πασάρεται, να το κρίνουν, να το αξιολογούν και να διαμορφώνουν με αυτόν τον τρόπο τη δική τους οπτική απέναντι σε ό,τι συμβαίνει μέσα τους και γύρω τους και όχι αυτή που θέλουν οι άλλοι να τους επιβάλλουν.

Αδυνατεί να σκεφτεί αυτός ο γονιός πόσο ωραία «πάσα» κάνει στα ξεπουλημένα ΜΜΕ που έσπευσαν να διασύρουν, να παραπληροφορήσουν άκρως «ευαισθητοποιημένα» απέναντι στην παιδική αγνότητα που «κινδύνεψε» από την προβολή μιας ταινίας που προτείνεται από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου για προβολές σε σχολεία. 

Δεν ανησύχησε διόλου για το τρομακτικό «ενδιαφέρον» με το οποίο αγκάλιασαν την είδηση οι καναλάρχες και τα τσιράκια τους, όταν την ίδια στιγμή οι πνιγμοί μικρών προσφυγόπουλων που βρέθηκαν σε Μύκονο και Λευκάδα περνούσαν στα ψιλά γράμματα. 

Φόβοι παράλογοι που αντανακλούν άλλους, πολύ βαθιά ριζωμένους φόβους απαραίτητους για την εδραίωση της πατριαρχίας, της ματσίλας, της άσκησης και επιβολής της εξουσίας. Που αντανακλούν μια βαθιά καταπίεση που θάφτηκε και έχει μετουσιωθεί σε μίσος, όχι απέναντι σε αυτό που την προκάλεσε, αλλά σε αυτόν που τη διεγείρει, που της προκαλεί τριγμούς. 

Αν δεν ήταν ο τίτλος της ταινίας (“Αγόρια στο ντους”) κανείς δεν θα είχε ασχοληθεί μαζί της.

Ξύπνησε ο τίτλος σε πολλούς, πολλά θαμμένα απωθημένα…