Απ’ το Αιγαίο στη Βαλτική ένα μπεγλέρι δρόμος

Λέμε Δύση και δεν εννοούμε του ηλίου. Γιατί πώς αλλιώς θα χώραγε η Ιαπωνία, η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου στο πιο κουλτουριάρικο, στη διάσκεψη των πενήντα χωρών που συγκεντρώθηκαν τις προάλλες για να στηρίξουν τις ουκρανικές… Θερμοπύλες. Έτσι το παλαιότερο κωμικόν «τι είδε ο Γιαπωνέζος», έχει μια εξαιρετική σημασία αυτή τη βδομάδα της «Αποκάλυψης», που αρχίζει με δεκαπλασιασμό των εδρών της Μαρί Λεπέν (συγγνώμη, από 8 στις 89 κάνει μάλλον έντεκα φορές απάνω), και κλείνει την άλλη Τετάρτη με τη νατοϊκή μάζωξη των αρχηγών κρατών, όπου εκτός των άλλων η ουκρανική τρίαινα θα μπηχτεί για τα καλά στην καρδιά του Αιγαίου. Ακούγεται παρανοϊκό, για όποιον πολίτη δεν έχει σπουδάσει και μάλιστα εξειδικευμένα διεθνείς σχέσεις,  να υπάρχει ένα αόρατο μπεγλέρι συμφερόντων, που να συνδέει στο παγκόσμιο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σουντόκου, γεωστρατηγικά: την Ιαπωνία με τα νησιά ή τις βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου,  τη Φινλανδία, τη Σουηδία, και με  την Τουρκία να πατάει το κουμπί του βέτο-εκβιασμού του νατοϊκού μίξερ που λέγεται Άλαντ ή Ώλαντ, στις δυο σκανδιναβικές  παραλλαγές προφοράς του.

Σας ξεμπερδεύω αμέσως. Ώλαντ λοιπόν είναι ένα νησιωτικό αρχιπέλαγος στη Βαλτική θάλασσα στην είσοδο του Βοθνιακού κόλπου. Μιλάμε για 6.500 νησιά και βραχονησίδες μόλις 24 ναυτικά μίλια από τη σουηδική ακτή και πολύ περισσότερα από τη φινλανδική. Έχουν 30.000 περίπου πληθυσμό, και είναι η μικρότερη φινλανδική περιφέρεια περίπου στο 5% της έκτασης και του πληθυσμού της. Τα Ώλαντ είναι αποστρατικωποιημένη σουηδόγλωσση περιφέρεια της Φιλανδίας, υπό καθεστώς ευρείας αυτονομίας όπως ορίστηκε μετά τη λεγόμενη Κρίση των  Ώλαντ, το 1921, από την Κοινωνία των Εθνών και ξανακαθορίστηκε ίδια κατά τη συνθήκη εισόδου της Φινλανδίας στην ΕΕ.  Διά νόμου τα Ώλαντ με τροποποιήσεις της Πράξης Αυτονομίας τους και το 1951 και το 1991, παραμένουν αποκλειστικά σουηδόφωνα, πολιτικά ουδέτερα και οι κάτοικοί τους εξαιρούνται σε περίπτωση επιστράτευσης από τις φινλανδικές ένοπλες δυνάμεις.

Τα Ώλαντ είναι η μικρή κουκίδα στο 4.(πηγή Wwblog.wiki)

Στο σκεπτικό της ΚτΕ, διατηρούμενο ως σήμερα επί ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, αποτελούν ηπειρωτική συνέχεια της καθ’ αυτό Φινλανδίας, χωρίζονται από τη γειτονική τους Σουηδία με πολύ βαθιά θάλασσα, και καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτού του σκεπτικού έπαιξε η Ιαπωνία, που είχε και έχει βλέψεις σε νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού. Κάντε τώρα μια γύρα στο μπεγλέρι, για να χωρέσει και η Τουρκία που ξέρει από παζάρια, αλλά και να κατεβάζει στρατά στην Κύπρο, ν’ αρπάζει τη μισή, και να ζητάει εμείς να βγάζουμε όπλα απ’ τα νησιά, που βρήκαμε ευκαιρία το ουκρανικό για να το κάνουμε…

Οι γείτονες και μπέηδες φίλοι μας Τούρκοι ορέχτηκαν καθεστώς Ώλαντ για τα μισά νησιά μας του Αιγαίου. Τα ξέθαψαν απ’ τα κιτάπια των διεθνών συνθηκών για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2021, κι ύστερα το φθινόπωρο εκεί που εμείς κλαίγαμε για τον τουρισμό  και τις πρώτες ανάσες από την πανδημία, μπλέξανε και τη συνθήκη της Λωζάνης και το μίξερ μπήκε μπροστά και οι διάφοροι νατοϊκοί, Αγγλογάλλοι και Γερμανοί, άρχισαν να λένε «βρείτε τα», ψύχραιμα και σκανδιναβικά. Για τα ελληνικά ΜΜΕ ούτε λόγος, ούτε χάρτης, όλη η Ώλαντ επιχειρηματολογία της Άγκυρας συρρικνώνεται στο χειροκρότημα του Κογκρέσου προς τον κ. Μητσοτάκη. Τώρα βέβαια αυτά δε συμβαίνουν μόνον στη «Δεξιά». Συμβαίνουν και στην «Αριστερά». Εκεί που για πολλούς το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του. Οπότε ας σκεφτούμε τη γλωσσική διαφορά.  Οι νήσοι Ώλαντ, στα σουηδικά λέγονται Aland, που  σημαίνει χώρα των ρυακιών-μικρών ποταμών, ενώ στα φινλανδικά λέγονται Αhvenanmaa, που σημαίνει γη των περκών….

Μ’ αυτά τα Α κι αυτά τα Ω, και χάρτες και βέτο κατεβαίνουν οι Τούρκοι στο ΝΑΤΟ, 100 χρόνια μετά τη μικρασιατική καταστροφή, και τους «Αγγλογάλλους» αποικιοκράτες πανταχού παρόντες, αιώνες τώρα σε τέτοιες διενέξεις, πολέμους και εναλλαγή κυριαρχίας ολόκληρων περιοχών στον κόσμο. Και ποιος θα κάτσει να αναλύσει και να ξεστραβώσει τους λαούς για τέτοιες νησιωτικές ιδιαιτερότητες. Όποιος ενδιαφέρεται τον προτρέπω να το ψάξει και λίγο παραπέρα, για να δει πως το 1809 π.χ., η Σουηδία υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στη Ρωσία και να τεθούν υπό το τσαρικό στέμμα ένα σωρό Φινλανδικές επαρχίες μαζί με τα Όλαντ, οπότε και προέκυψε το μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας. Ή πώς στον Κριμαϊκό πόλεμο, μερικές δεκαετίες μετά το 1856, ο αγγλογαλλικός στόλος επιτέθηκε στους Φινλανδούς, κατέλαβε τα Ώλαντ, που μετά  με τη συνθήκη των Παρισίων (μ’ αρέσει που στις συνθήκες πολλαπλασιάζονται τα Παρίσια, χαχα) ορίστηκε να μείνουν ανοχύρωτα.

Πριν κλείσω αυτό το απολύτως ρεαλιστικό αφήγημα που μοιάζει παραμύθι, δυο λεπτομέρειες να επισημάνω για τους γνήσια φιλοπερίεργους και φιλότιμους αναγνώστες που ίσως, όπως εγώ, πιστεύουν ότι όσο πιο πολλά μαθαίνεις για τους φίλους και για τους εχθρούς σου, τόσο καλύτερα αποφασίζεις πολιτικά και ιδεολογικά πώς θα οχυρώσεις καλύτερα τη χώρα σου και θα υπερασπιστείς το λαό της.

Η πρώτη: Όταν εντάχθηκε η Φινλανδία στην ΕΕ για τα Ώλαντ υπογράφηκε ένα ηθικό πρωτόκολλο. Προβλέπει ότι η ΕΕ δε θα επιβάλλει άρση αποκλεισμών σε «ξένους». Δηλαδή θα εξακολουθήσουν να ισχύουν στα νησιά περιορισμοί  προσώπων σε δικαιώματα κατοίκησης, παροχής υπηρεσιών ή κατοχής ακίνητης περιουσίας. Δηλαδή όλων εκείνων των προσώπων που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν και να αναγνωριστούν ως μία ξεχωριστή εθνικότητα!….

Η δεύτερη: Είμαστε γενικώς, καταραμένη να είναι η ελληνική εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, συντριπτικά αγεωγράφητοι οι Έλληνες. Πάω στοίχημα σκόπιμα και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι. Έτσι τραβήξτε μια κάθετη γραμμή σ’ ένα χάρτη από τα Ώλαντ προς το Νότο και θα πέσετε στην ευρωπαϊκή ήπειρο πάνω στο Καλλίνιγκραντ. Το ρωσικό θύλακα μεταξύ Λιθουανίας και Πολωνίας, όπου ήδη ανοίγει μέτωπο νατορωσικής αντιπαράθεσης. Εκεί που οι Ρώσοι διαθέτουν και πυρηνικά όπλα, άρχισε ήδη η Λιθουανία τον σιδηροδρομικό αποκλεισμό του Καλλίνιγκραντ κατά την επιταγή του ρωσικού  εμπάργκο των Βρυξελλών, λόγω της εισβολής στην Ουκρανία. Εκεί γύρω που μαζεύονται νατοϊκές δυνάμεις. Κι όπως θα δείτε στο χάρτη που δημοσιεύουμε (από το Telegram) αν χρειαστεί να ανοίξει η Ρωσία το διάδρομο Σουβάλκι, τότε να είστε βέβαιοι ότι τα περί τρίτου παγκόσμιου κλπ κλπ κλπ , δε θα είναι μόνον αφήγημα.