Απ’ το πεπόνι στο κουπόνι
Απ’ τη μέρα που με χτύπησε το κομψευάμενο γομάρι κι ο αρχηγός του τον υπερασπιζόταν αποκαλώντας με τραμπούκα μπολσεβίκα, φωνάζω ότι ο φασισμός δεν έχει φύλο, χρώμα δέρματος, θρησκεία, φυλή. Ούτε οι θύτες ούτε τα θύματα του ομοίως. Κι αυτό γιατί χιλιάδες παγιδεύτηκαν στο ύπουλο «δε βαράς μια γυναίκα». Κι ύστερα έσφαξαν το Φύσσα…
Απ’ το πεπόνι στο κουπόνι μια κασιδιαριά δρόμος! Αν με μοντάζ είχε επιχειρήσει κάποιος ύπουλη πλακίτσα για τη μουσολινική επικείμενη πρωθυπουργό της Ιταλίας, θα τον είχαμε κρεμάσει όχι απλώς στα μανταλάκια, αλλά κυριολεκτικά ανάποδα. Το έκανε μόνη της. Κι απ’ την ώρα που η αυτοαναφορική ανάρτηση είναι στις μέρες μας, όχι απλώς θεμιτή, αλλά και απόδειξη fake ελευθερίας, το δήθεν καταπίνεται αμάσητο, και η κοινή γνώμη παγιδεύεται χαζοχαρούμενα στο δίχτυ του ποπουλισμού.
Κι επειδή κανείς δεν τόλμησε να θυμηθεί το κατά περίσταση χρήσιμο κλισεδάκι που πατάει στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό (;) ούνα φάτσα ούνα ράτσα, οι ομογάλακτοι ντόπιοι φασίστες άπλωσαν κι εδώ το διχτάκι τους, κι επειδή στη θέση των πεπονιών μιας κυρίας δεν μπορούν να εμφανιστούν τα μπαλάκια των Ελλήνων κυρίων αδερφών της, ο ..Λιάκος αντικατέστησε το πεπόνι με το κουπόνι.
Σε μια καλά στημένη, εξοργιστικά υποβοηθούμενη από την ανοχή του δικαστηρίου και της αστυνομίας που φυλάσσει την αίθουσα του Εφετείου, προπαγάνδα, οι Χρυσαυγίτες δεν έστησαν απλώς παράσταση εξόδοις ελληνικού λαού, αλλά κήρυξαν την έναρξη της υπόδικης προεκλογικής τους εκστρατείας, παγιδεύοντας κατ’ αρχάς φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφους και τελικά τους πολίτες ως κοινό. Ο Κασιδιάρης βρέθηκε να διανέμεται, ευτυχώς για λίγο, σε έντυπα και ιστότοπους, σαν αρσενική Μελόνι σε ποζεράδικη κουστουμαρισμένη εκδοχή, κρατώντας στο ύψος του στήθους του ένα ευμεγέθες τρικάκι-κουπόνι που λέει «ψηφίστε έλληνες» κι έχει κι από κάτω δυο τηλέφωνα για ραντεβού, κάπου μεταξύ Δομοκού και κάλπης…
Απ’ τη μέρα που με χτύπησε το κομψευάμενο γομάρι κι ο αρχηγός του τον υπερασπιζόταν αποκαλώντας με τραμπούκα μπολσεβίκα, φωνάζω ότι ο φασισμός δεν έχει φύλο, χρώμα δέρματος, θρησκεία, φυλή. Ούτε οι θύτες ούτε τα θύματα του ομοίως. Κι αυτό γιατί χιλιάδες παγιδεύτηκαν στο ύπουλο «δε βαράς μια γυναίκα». Κι ύστερα έσφαξαν το Φύσσα. Ο φασισμός είναι ιδεολογία. Είναι και ταξικό εργαλείο. Και προπάντων είναι απάνθρωπος και αδίστακτος. Κι ήρθε η ώρα να κοπεί και το αστειάκι περί μεταφασισμού. Το σκοτάδι δεν έχει μετά. Και δεν ξορκίζεται ούτε με τρικάκια, ούτε με κουπόνια, ούτε με πεπόνια.
Έλληνες, η κλήση-κρίση σας προωθείται. Στην άβυσσο.