Απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στη Goldman Sachs καταγγέλλουν τα «καλύτερα δομημένα» βιογραφικά του κόσμου

Εκατόν πέντε ώρες (105) εβδομαδιαίως δούλεψαν στα μέσα Φεβρουαρίου οι νεοπροσληφθέντες αναλυτές στη Goldman Sachs, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε εσωτερικά στην τράπεζα τον Φεβρουάριο (ολόκληρη η έρευνα εδώ). Στη συνέχεια κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μόλις πριν από λίγες μέρες την έφεραν στο φως της δημοσιότητας ο Guardian και οι Financial Times.

Σαν να μην έφταναν οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν ακόμη λεκτική κακοποίηση και ψυχολογικό εκφοβισμό, που είχαν σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών και τη δημιουργία προβληματικών διαπροσωπικών σχέσεων.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι δεκατρείς αναλυτές που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν πως πηγαίνουν συνήθως για ύπνο γύρω στις τρεις τα ξημερώματα, για να κοιμηθούν μόνο πέντε ώρες και να ξεκινήσουν ύστερα ξανά να δουλεύουν.

«Κάποια στιγμή έφτασα να μην τρώω, να μην πλένομαι και να μην κάνω τίποτα άλλο, εκτός από το να δουλεύω από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα», ανέφερε ένας από τους συμμετέχοντες στην έρευνα, ενώ κάποιος άλλος δήλωσε πως «δεν μιλάμε απλώς για σκληρή δουλειά αλλά για μια απάνθρωπη συνθήκη, για κακοποίηση».

Υπήρξε, μάλιστα, εργαζόμενος που ανέφερε πως «το να μείνει άνεργος είναι λιγότερο τρομακτικό από το να συνεχίσει να ζει με τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής».

Η διοίκηση της Goldman Sachs αποποιήθηκε των ευθυνών της, καταλογίζοντας ευθύνες στον COVID-19 και στο μεγάλο όγκο δουλειάς εξαιτίας των ισχυρών πελατών που εκπροσωπεί, ενώ δεσμεύτηκε να πάρει μέτρα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Ωστόσο, οι εξαντλητικές συνθήκες εργασίας δεν είναι κάτι καινούργιο στον αμερικανικό χρηματοπιστωτικό κολοσσό. Μόλις το 2015 είχε αυτοκτονήσει ο 22χρονος Σάρβσρες Γκούπτα, που δεν άντεχε άλλο να δουλεύει εκατό ώρες (100) την εβδομάδα.

Η αλήθεια είναι, πάντως, πως αν κυριαρχούν αυτές οι συνθήκες εργασίας σε ένα μεγαθήριο όπως η Goldman Sachs, στην οποία δουλεύουν άνθρωποι καλοπληρωμένοι με σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια που έχουν μερικά από τα «καλύτερα δομημένα» βιογραφικά του κόσμου – σωστά Κυρανάκη; –, εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί τις συνθήκες που επικρατούν σε άλλες εταιρίες, μικρότερες και λιγότερο γνωστές.

Εκτός κι αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη ή θεωρεί πως αποτελεί μέρος κάποιας μορφής καπιταλιστικού εργασιακού παραδείσου.