Χρόνια πολλά και οπορτουνιστικά!

Συγχώρεσέ μου την αναίδεια μεγάλε συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και το εννοώ, δεν υπάρχει ψήγμα ειρωνείας στα λόγια μου. Είσαι σπουδαίος συνθέτης, παγκοσμίου φήμης και αναγνώρισης και δεν είμαι εγώ ο ειδικός που θα σε κρίνει στο μουσικό σου έργο. Τα παραπάνω όμως δε σου χαρίζουν την άφεση των αμαρτιών, δε σου προσφέρουν το αλάθητο, ούτε σε καθιστούν υπεράνω κριτικής. Οι επιλογές της ζωής μας κρύβουν σωστά και λάθη, πόσο μάλλον στη διάρκεια ενός πολυετούς βίου, όπως ο δικός σου, που κλείνεις σήμερα τα 95 χρόνια ζωής και από καρδιάς σου εύχομαι να τα χιλιάσεις και να είσαι γερός. Ωστόσο, όπως έγραψε και ο Πυθαγόρας “τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω απ’ όσα πέρασα…” και είναι αλήθεια πως πέρασες πολλά. Εξορίες, φυλακίσεις, βασανιστήρια, πρωτοστάτησες σε λαϊκούς αγώνες και όλα αυτά είναι σεβαστά. Μα σε κάθε βιβλίο υπάρχουν και σκούρες σελίδες και στο δικό σου δεν είναι λίγες.

Και εξηγούμαι. Άντε να ξεχάσουμε την περίφημη φράση σου “Καραμανλής ή τανκς” που το 1974 επηρέασε τον ελληνικό λαό και ως ένα σημείο καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα. Να ξεχάσουμε και το 1975 που δήλωσες στην Αυγή πως τα παιδιά της ΚΝΕ είναι “θύματα γενιτσαρισμού”. Να καταπιούμε την παρουσία σου, τα τραγούδια σου, τα χειροκροτήματά σου, τα πλατιά σου χαμόγελα και τα καλά σου λόγια στην προεκλογική συναυλία της Νέας Δημοκρατίας στο ΟΑΚΑ, στις 3/11/1989, “μαζί και συ για μια καλύτερη Ελλάδα” παρέα με τον καλό σου φίλο όπως δήλωνες τότε, τον πρόεδρο της ΝΔ, Κώστα Μητσοτάκη. Να ξεχάσουμε και τη συνεργασία σου με τη Νέα Δημοκρατία το 1990, με την οποία εκλέχθηκες βουλευτής και διετέλεσες 2,5 χρόνια υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου. Λογικά το έκανες για το καλό του τόπου! Άλλωστε ήσουν πάντοτε φανατικός πατριώτης.

Να καταπιούμε το ξέπλυμα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη τη μαύρη μέρα που η Ελλάδα πούλησε τον Οτσαλάν. Ήταν 15 Φλεβάρη του 1999. Μνημειώδεις οι δηλώσεις σου στα κεντρικά δελτία ειδήσεων των αστικών ΜΜΕ εκείνη την ημέρα. Να θυμηθούμε μήπως που μιλούσες για «αχαριστία των κοριτσιών από το Κουρδιστάν που καταφέρονται αντί να ευχαριστήσουν την ελληνική κυβέρνηση για όσα έκανε» (σ.σ. να παραδώσει στους Τούρκους τον Οτσαλάν…) και συνέχιζες «ποιες είστε εσείς που θα μιλήσετε απαξιωτικά για την κυβέρνηση της πατρίδας μου;». Μεγάλες στιγμές σου πραγματικά. Τι άλλο είπες εκείνο το βράδυ, κάτι για να δικαιολογήσεις την απαράδεκτη συμπεριφορά του Πάγκαλου νομίζω, είπες πως «προσεβλήθη ο πατριωτισμός του κ. Πάγκαλου από τα λεγόμενα της Ντιλάν και το πήρε προσωπικά». Και πώς έκλεισες το λογύδριο σου εκείνη τη νύχτα; Με μια σοφή προτροπή προς τον ελληνικό λαό: «να στρατευτούν παρά τω πλευρώ της κυβέρνησης και να στηρίξουν προσωπικώς τον κ. Σημίτη, διότι όποιος κατηγορεί το Σημίτη, κατηγορεί τη χώρα του και τον ελληνικό λαό!». Δικαίως εισέπραξες τις ευχαριστίες του Σημίτη, τη στήριξη του Κύρκου και σύσσωμης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Άξιος!

Να ξεχάσουμε και τον αντισημιτισμό σου; Ήταν το 2003 όταν δήλωνες αναφορικά με τους Εβραίους πως “Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο μικρός λαός είναι στη ρίζα του κακού, που σημαίνει ότι η πολλή αυτογνωσία και η πολλή επιμονή κάνουν κακό”. Κατόπιν εξέδωσες ανακοίνωση που έλεγε “Η γνώμη μου για τον ισραηλινό λαό ήταν πάντα γνωστή -όπως άλλωστε και για όλα τα θέματα- και ειλικρινά απορώ για ποιον λόγο τώρα δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος σαν να άκουσαν κάτι για πρώτη φορά. Ίσως κάποιοι να θεώρησαν κατάλληλη γι’ αυτούς τη στιγμή να εξαπολύσουν επίθεση εναντίον μου”. Λογικά προϊόν προσωπικής επίθεσης θα ήταν και οι δηλώσεις σου το 2011, όταν παραδεχόσουν δημοσίως πως είσαι αντισημίτης και πως «οι Εβραίοι ευθύνονται για την παγκόσμια οικονομική κρίση». Όταν μάλιστα το 2011, λαμβάνοντας υπόψη τα αντισημιτικά σου σχόλια, ματαιώθηκε με απόφαση της προέδρου της Αυστριακής Βουλής η παρουσίαση του έργου σου “Μαουτχάουζεν” στα πλαίσια της τελετής μνήμης για τα θύματα του ναζισμού στην Αυστρία, εσύ απάντησες “Θεωρώ βρώμικο σκουλήκι όποιον ξανατολμήσει να με προσβάλλει στο πιο ευαίσθητο σημείο του χαρακτήρα μου”. Εύχομαι να σε προσβάλλω στο πιο ευαίσθητο σημείο του χαρακτήρα σου και ας με χαρακτηρίσεις  βρώμικο σκουλήκι.

Πάμε παρακάτω. Να καταπιούμε και το φραξιονιστικό άναμμα της λαϊκίστικης Σπίθας σου το 2010, τότε που δημοσίως στήριζε το σύστημα, τα μνημόνια, την πλουτοκρατία, την τρόικα, την ΕΕ και τον περίφημο εκσυγχρονισμό που χρειαζόταν η χώρα. Τότε που σε ανακοινώσεις της κατηγορούσε το ΚΚΕ για σεχταρισμό και το αποκαλούσε οπισθοδρομικό και κολλημένο.

Πάμε όμως σε αυτά που δεν καταπίνονται. Πάμε στις 4 Φλεβάρη του 2018, στο περίφημο συλλαλητήριο των εθνικοφρόνων, των φασιστών, των ναζιστών, των ρατσιστών και λοιπών ακροδεξιών τραμπούκων, τα αδέρφια σου ξέρεις, εσύ! Άκου μεγάλε πατριώτη, όποιος και αν είσαι, ό,τι και αν έχεις κάνει στη ζωή σου, υπάρχουν λόγια και πράξεις που κανείς και τίποτα δεν στα συγχωρεί. Οι λέξεις αδέρφια μου φασίστες, ρατσιστές δεν μπορούν να μπουν στην ίδια πρόταση, ούτε σαν σχήμα λόγου, ούτε σαν ειρωνεία, ούτε καν σαν αστείο. Η μόνη περίπτωση να μπουν μαζί οι λέξεις αυτές είναι όταν κυριολεκτούν. Και αφού διάλεξες δημοσίως τα αδέρφια σου, να τα χαίρεσαι, έτσι κι αλλιώς έχετε παρόμοια πολιτική νοημοσύνη. Όπως δήλωσες άλλωστε, το ναζιστικό, φασιστικό, χρυσαυγίτικο μόρφωμα αγαπάει την Ελλάδα, έστω και με τρόπο εριστικό. 

Και βέβαια μην ξεχάσω τη στήριξή σου στα σώματα ασφαλείας και στους κατοίκους του Έβρου που περιφρουρούν εθελοντικά τα σύνορα. «Σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες, η σκέψη μου βρίσκεται στο πλευρό των παιδιών μας που υπερασπίζουν τα σύνορα της πατρίδας και στους γενναίους άντρες και γυναίκες του Έβρου», όπως δήλωνες στις 8 Μάρτη του 2020. Μιλούσες δηλαδή για τις ακροδεξιές ομάδες των φασιστοειδών, παρέα με τον Λαγό, που χτυπούσαν εν ψυχρώ κατατρεγμένους πρόσφυγες πολέμου που άφησαν τα σπίτια τους για να μην πεθάνουν από τα ιμπεριαλιστικά πυρά των ισχυρών, αυτών που πάντοτε πειθήνια στήριξες όποτε χρειάστηκε. 

Εν κατακλείδι, σε ευχαριστούμε για τις μουσικές σου και σεβόμαστε τους αγώνες σου, αυτούς τους αγώνες που εσύ ο ίδιος δε σέβεσαι και έχεις αμαυρώσει. Και μιας που ο Χαρίλαος ήταν φίλος σου όπως έλεγες, σου θυμίζω μία σοφή του ρήση: «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα!». Χρόνια σου πολλά και οπορτουνιστικά!