Δε μας… ανακουφίζεις, ρε Πολάκη;

Την προηγούμενη εβδομάδα ζήσαμε άλλο ένα επεισόδιο στο σήριαλ «Πολάκη» και στην κάλπικη αντιπαράθεση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ με αφορμή ορισμένες δηλώσεις που έκανε ο πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας. Το σκηνικό αυτή τη φορά ήταν μια διαδικτυακή εκδήλωση κάποιας οργάνωσης μελών του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη «Διαφάνεια στο Κράτος». Στην πορεία της συζήτησης ο Πολάκης σε μια προσπάθεια να αιτιολογήσει τις αιτίες της εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είπε:

«Δεν ανακουφίσαμε στρώματα που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος του να βγούμε (εννοεί από τα μνημόνια). Εμείς πηδήξαμε στη φορολογία και στο ασφαλιστικό το ανώτερο 20% των μεσαίων στρωμάτων, το οποίο όμως έχει μεγάλη κοινωνική αναγνωρισιμότητα και από εκεί χάσαμε… Επειδή εμείς στηρίξαμε τη φτώχεια πήραμε 32%, επειδή γαμήσαμε τους μεσαίους πήρανε οι άλλοι 40%»

Πρόκειται φυσικά για μια δήλωση την οποία αμέσως σχολίασε η πλευρά της ΝΔ και αναπαρήγαγαν πολλά ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα στο ΣΥΡΙΖΑ, αν και  κατά καιρούς έχουμε δει εσωτερικές αντιδράσεις για το ύφος Πολάκη, δεν ενοχλήθηκαν. Και αυτό φυσικά γιατί είναι μια δήλωση που βολεύει τους πάντες. Η ΝΔ βολεύεται να παρουσιάζει το ΣΥΡΙΖΑ ως τη δύναμη που εξοντώνει στη φορολογία τη λεγόμενη «μεσαία τάξη» και ο ΣΥΡΙΖΑ βολεύεται να παρουσιάζει τον εαυτό του ως τη δύναμη που φορολογεί δήθεν τον πλούτο. Κανείς δεν ασχολήθηκε με λεπτομέρειες, βέβαια, όπως το γεγονός ότι η πολιτική που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πολιτική που υπαγόρευε το 3^ο μνημόνιο, το οποίο ψήφισαν από κοινού.

Η πραγματική λίγδα, όμως, δεν εντοπίζεται στους χαρακτηρισμούς του Πολάκη αλλά αλλού. Πρώτο και βασικότερο το «εμείς στηρίξαμε τη φτώχεια». Ας δούμε μερικά από τα μέτρα που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ:

• -Ήταν η αύξηση εισφορών υπέρ υγείας και η επιβολή νέων στις κύριες και επικουρικές συντάξεις μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η κατάργηση του ΕΚΑΣ μέτρο που στήριξε το φτώχεια;
• -Ήταν η μετάταξη βασικών προϊόντων (ρύζι, μακαρόνια κτλ) σε υψηλότερο συντελεστή ΦΠΑ μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η αύξηση του ΦΠΑ στο 24% μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η μείωση των επικουρικών συντάξεων μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η μείωση των συντάξεων χηρείας μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν ολόκληρος ο νόμος Κατρούγκαλου που μειώνει τις συντάξεις ένας νόμος που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η οριζόντια αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των αγροτών (από 13% σε 22% κατ’ ελάχιστο) μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η διαδοχική μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η αύξηση της προκαταβολής φόρου σε ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών όλων των αγροτών μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης ακόμα και για εισοδήματα 12.000 ευρώ μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η αύξηση των εισφορών υπέρ επικουρικών συντάξεων μέτρο που στήριξε τη φτώχεια;
• -Ήταν η επιβολή φόρων ή αύξηση ειδικών φόρων σε καύσιμα, σταθερή τηλεφωνία, ίντερνετ, καφέ, τσιγάρα, κρασί, μπύρα μέτρα που στήριξαν τη φτώχεια;
• -Ήταν οι διαδοχικές μειώσεις στη δαπάνη για επιδόματα, όπως αυτό της θέρμανσης, μέτρα στήριξης της φτώχειας;
• -ΡΕ, μήπως τελικά, ήταν η εθελοντική φορολόγηση των εφοπλιστών το μέτρο για τη στήριξη της φτώχειας;

Θα χρειαζόταν κανείς, πραγματικά, τους πόρους και τα μέσα ερευνητικού προγράμματος για να καταγράψει, έστω, το πλήθος των μέτρων «στήριξης». Και αυτά χωρίς να αγγίζουμε πλευρές όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, οι πλειστηριασμοί, το χτύπημα στην απεργία και άλλα πολλά.

Και φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι όλη η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να προστεθεί στις ήδη αντιλαϊκές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων. Πολιτικές τις οποίες όχι απλά διατήρησε αλλά πολλές φορές επιβεβαίωσε και ενταφίασε οριστικά με τους νόμους του. (βλ. 13^η και 14^η σύνταξη)

Η άλλη πλευρά της λίγδας είναι και το  «Δεν ανακουφίσαμε στρώματα που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος». Ότι δηλαδή το μεγάλο βάρος της κρίσης το σήκωσε το ανώτερο 20% των μεσαίων στρωμάτων; Δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε οι εκατομμύρια εργαζόμενοι που βγήκαν στην ανεργία, οι μισθωτοί που έχασαν τεράστιο τμήμα του μισθού τους, οι συνταξιούχοι που είδαν τις συντάξεις τους να εξανεμίζονται, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες που έβαλαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτο, οι φτωχοί αγρότες που πετάχτηκαν από την παραγωγή, ανήκουν στο ανώτερο 20% των μεσαίων στρωμάτων είτε ο Πολάκης λέει μαλακίες.

Φυσικά, θα πει κανείς ότι είμαι υπερβολικός. Δεν έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ το κατιτίς και σε κομμάτια της ακραίας φτώχειας; Δεν περιμέναμε κάθε χρόνο να ακούσουμε το διάγγελμα του ηγέτη για το τι μερίδιο μας αναλογεί από το υπερπλεόνασμα και θα μοιραστεί απλόχερα στο πόπολο; Θα απαντούσα ότι αν αυτό πάει να πει στήριξη της φτώχειας τότε κακώς διαθέτω τέτοιο μίσος για τους Σαμαρά-Παπανδρέου και τα κατά περιόδους κοινωνικά μερίσματα. Αλλά ας αφήσω ένα καλύτερο ρήτορα από μένα να τα εξηγήσει:

«Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας από τη μια να του αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι και από την άλλη να του πετούν κάποια ψίχουλα για να τον εξαγοράσουν, όπως φαντάζονται ότι θα κάνουν. Να εξαγοράσουν τη στήριξη στην ίδια πολιτική που έκλεψε το ψωμί από το τραπέζι και έχει σκοπό αν τους αφήσουν και το ίδιο το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι να αρπάξει. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός, τότε νομίζω ότι οι λέξεις έχουν αρχίσει να χάνουν το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ταπεινωτική, ανήθικη που δε μαρτυρά τίποτα άλλο παρά μονάχα φόβο… Μια πράξη που δείχνει όχι μόνο πόσο στην πραγματικότητα περιφρονούν το λαό αλλά και πόσο υποτιμούν την αξιοπρέπεια και την οργή του.»

Αλ. Τσίπρας, Ιωάννινα, Μάρτιος 2014, σχετικά με το κοινωνικό μέρισμα λίγο πριν τις εκλογές.

Τα παραπάνω, βέβαια, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τον Τσίπρα του 2014 που κατέκρινε το Σαμαρά για τα ψίχουλα, διαδέχθηκε ο Τσίπρας της «πρώτης φοράς Αριστερά» που πανηγύριζε για τα ψίχουλα και εν τέλει ο Τσίπρας του 2019-2020 ο οποίος επιχειρεί να εμπεδώσει στη συνείδηση του Λαού αυτό τον απόλυτο πολιτικό ξεπεσμό συγκρίνοντας τα δικά του ψίχουλα με του Μητσοτάκη.

Και φτάνουμε στο ζουμί τελικά που θα μας απασχολήσει το επόμενο διάστημα, με δεδομένο ότι διανύουμε ήδη μια νέα κρίση η οποία φαίνεται ότι θα έχει βάθος και διάρκεια. Από τα όσα είπε ο Πολάκης στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι συνομιλητές του, προκύπτει ότι η πολιτική που θα χαράξει ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα δε θα στοχεύει πια σε μια ευκαιριακή συμμαχία ενσωμάτωσης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα (εργατική τάξη κτλ). Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε επανάληψη συνθημάτων του παρελθόντος τα οποία αποδείχτηκαν φούμαρα. Αντίθετα θα επιδιώξει μια στρατηγική συμμαχία με ανώτερα μεσαία στρώματα στη λογική της τάχα μου αδικίας στην επώμιση των βαρών. Με αυτούς τους συμμάχους θα επιχειρήσει να περάσει το μήνυμα στη μεγάλη πλειοψηφία του Λαού μας ότι η μοίρα του «σκάσε και πλήρωνε» είναι νόμος. Ταυτόχρονα, επειδή είναι σαφές ότι η και η ΝΔ απευθύνεται σε αυτά τα στρώματα θα κονταροχτυπιούνται για το ποιος θα τους εξυπηρετήσει καλύτερα με το ΣΥΡΙΖΑ να παίζει και το χαρτί του ηθικού διαχειριστή του Κράτους. Έχουμε δηλαδή να ακούσουμε πολλά για σκάνδαλα, μίζες, μετακλητούς, μαύρο πολιτικό χρήμα, δήθεν βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές του κρατικού μηχανισμού κτλ. Όλα ωραία και κελαριστά στο αφτί μας όσο οι φτωχοί θα πληρώνουν μία ακόμα κρίση και το Κεφάλαιο θα μένει στο απυρόβλητο.