Déjà vu – Απαντήστε στις ερωτήσεις του κουίζ (Οι σωστές απαντήσεις μπορεί να είναι και περισσότερες από μία)

Ποιος Έλληνας πρωθυπουργός:  

Υπηρετεί πιο πιστά την οικονομία της αγοράς, του καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης, της ανταποδοτικότητας, των ευκαιριών. Έχει σαν κριτήριο των πάντων το κέρδος και το κόστος, ακόμα και στη λειτουργία του κοινωνικού κράτους, που ολοένα και περισσότερο μετατρέπεται σε καιάδα. Ικανοποιεί αδιαμαρτύρητα και με καμάρι όλες τις απαιτήσεις του ΣΕΒ. Ανακατανέμει σταθερά τα εισοδήματα σε βάρος των πολλών, με φοροληστεία σε βάρος του λαού, φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, καναλάρχες και βιομήχανους, μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξήσεις τιμών κλπ. Προχωρά σε συστηματικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που τη χαρίζει σε ιδιώτες μαζί με σειρά προνομίων ώστε να την πάρουν και να την εκμεταλλεύονται χωρίς δικό τους κόστος. 

Ψηφίζει ασφαλιστικά μέτρα με περικοπές στις συντάξεις και τις παροχές και αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Συνεχίζει την αποδιοργάνωση και υποστελέχωση του δημοσίου και την εργασιακή ζούγκλα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, των νοικιασμένων εργαζόμενων, των συμβάσεων μιας μέρας ή δυο μηνών κλπ.

Δεν κάνει ποτέ κάτι που δεν του το είπαν ή δεν το δέχτηκαν η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ. Έχει τις αμερικάνικες βάσεις στη διάθεση κάθε Νατοϊκής επίθεσης ή βομβαρδισμού σε χώρες και λαούς της περιοχής. Έχει μόνιμο ελεγκτή των πράξεών του («υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, ΥΠΕΡ τω πρωθυπουργώ») τον Αμερικάνο πρέσβη, τον Πάιατ. Έχει το δεύτερο μεγαλύτερο μετά τις ΗΠΑ ποσοστό αμυντικών δαπανών ανάμεσα στις χώρες του ΝΑΤΟ. Ακόμα και στα εθνικά θέματα, Ελληνοτουρκικά, ΑΟΖ, κλπ βάζει το Νατοϊκό πάνω από το λεγόμενο «εθνικό».

Χρησιμοποιεί τα ΜΑΤ ενάντια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, ακόμα και ενάντια σε παιδιά και γέρους. Ενεργοποιεί μετά από πολύ καιρό τις «Αύρες». Ψηφίζει αντιδραστικούς νόμους για το Πανεπιστημιακό Άσυλο, για την λειτουργία των συνδικάτων, τις διαδηλώσεις, για την κήρυξη απεργίας, κλπ.

Επιμένει με δογματική προσήλωση στην εφαρμογή των συμφωνιών, που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες στη χώρα μας και στα νησιά μας, για να προστατευθεί η «εσωτερική Ευρώπη». Διατηρεί και επεκτείνει το τείχος του Έβρου. Συνεχίζει αταλάντευτα την πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα νησιά κι ετοιμάζεται να το κάνει σ’ όλη τη χώρα, για να μη χαλάσει την καρδιά των ευρωπαϊκών αφεντικών του.

Έχει ακροδεξιούς υπουργούς στην κυβέρνησή του και στην κοινοβουλευτική του ομάδα. Καθυστερεί τη δίκη της Χρυσής Αυγής και ψηφίζει ποινικούς κώδικες που τους ρίχνουν στα μαλακά. 

Αναπαράγει ανιστόρητες αντικομμουνιστικές προπαγάνδες και θεωρίες, σαν αυτή των δύο άκρων, υπογράφει αντικομμουνιστικά κείμενα στην ΕΕ, διατηρεί σχέσεις με φασιστικές κυβερνήσεις, καταψηφίζει στον ΟΗΕ όλα τα ψηφίσματα ενάντια στο φασισμό.

Φτάνουν αυτά. Καταλάβατε νομίζω. Απαντήστε λοιπόν:  

Ποιος είναι τελικά;

Εγώ δε θα τις απαντήσω. Δε θέλω να θίξω πρόσωπα και υπολήψεις. Αλλά θα τολμήσω μερικούς συμπληρωματικούς (αφ)Ορισμούς της «επάρατης δεξιάς».

Δεξιά είναι όταν κάνεις πολύ προσπάθεια για να ξεχωρίσεις από τη δεξιά. 

Δεξιά είναι να ψάχνεις τις διαφορές σου με τη δεξιά, όχι σε στρατηγικές και κατευθύνσεις, αλλά σε παραγράφους άρθρων νόμων που έτσι κι αλλιώς υπηρετούν τους ίδιους σκοπούς. 

Δεξιά είναι να υιοθετείς την ατζέντα της δεξιάς, μετακινώντας έτσι ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό προς τα δεξιά και την ίδια τη δεξιά προς τα ακροδεξιά (από την οποία δυσκολεύεται να ξεχωρίσει). 

Δεξιά είναι να δίνεις τους ίδιους όρκους πίστης στους ίδιους ανθρώπους με τη δεξιά. 

Δεξιά είναι να καμαρώνεις ότι νοικοκύρεψες το αστικό κράτος, υπηρέτησες με τον καλύτερο τρόπο το ΝΑΤΟ ή την ΕΕ, ότι είσαι ο πιο χρήσιμος «μεντεσές» τους. 

Δεξιά είναι, την ώρα που ο λαός καταριέται το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης, της ανισότητας, των κρατικοδίαιτων λαμογιών – επενδυτών, του κέρδους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, να πετάγεσαι στη μέση και να λες «είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος, δε γίνεται αλλιώς» και να γίνεσαι γουρούνι της σύγχρονης Κίρκης.

Δεξιά είναι να καμαρώνεις για όλα όσα καμαρώνει κι η δεξιά, αλλά με «άλλη αφετηρία». 

Δεξιά είναι να ψηφίζεις τους νόμους που θα εφαρμόσει η δεξιά για να αθωώσει ή να απαλλάξει παιδεραστές, λαθρέμπορους ναρκωτικών, ηγέτες εγκληματικών συμμοριών, λαμόγια που εξαπάτησαν κι έκλεψαν το δημόσιο, κλπ. Αλλά και νόμους για να κόψει συντάξεις, να ελέγξει τα συνδικάτα, να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο κλπ.

Δεξιά είναι στο κράτος που διοικείς να υπάρχουν πιο πολλοί παπάδες, παρά δάσκαλοι και γιατροί.

Δεξιά είναι να διαφωνείς με τη δεξιά για το αν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μόνο για το αν θα είναι «ανοιχτά» ή «κλειστά».

Δεξιά είναι να σπρώχνεις τους δεξιούς να εφαρμόσουν περισσότερο δεξιές πολιτικές για να ξεχωρίσουν από την… «αριστερά».

Δεξιά είναι να διαφέρεις από τη δεξιά μόνο στις… προθέσεις.

Δεξιά είναι να επιμένεις ότι πρέπει τώρα να πας ακόμα πιο δεξιά το κόμμα σου για να αντιμετωπίσεις τη δεξιά. 

Δεξιά είναι να λες ότι έχεις «αριστερή αφετηρία» σαν προπαγανδιστικό αντιστάθμισμα στο ότι επ’ ουδενί δε μπορείς να πεις ότι έχεις σήμερα αριστερή πολιτική. 

Δεξιά είναι να έχεις πείσει (δεν ήθελαν και πολύ) τους ψηφοφόρους σου ότι «δεν υπάρχει πια σήμερα δεξιά κι αριστερά».

Υ.Γ. Και μη μου πείτε ότι τους ταυτίζω. Εγώ δεν έγραψα ούτε μια φορά το όνομα στο οποίο πήγε το μυαλό σας (και δε ξεκολλά από κει με τίποτα). 

Τα σκίτσα είναι όλα του Πέτρου Ζερβού