«Έχετε δοκιμάσει;» του Σαλάχ Αλ-Μούσα

Κάθε φορά που λαμβάνω μήνυμα από τον αξιότιμο κύριο Μούσα είναι σα να με κυριεύει μια ανυπέρβλητη αίσθηση ευθύνης, γιατί ενώ τα κείμενα του σε μένα είναι αντιληπτά από την πρώτη στιγμή (λόγω συναισθησίας) συνειδητοποιώ πως για τον υπόλοιπο ελληνόφωνο πληθυσμό πρέπει να αποδοθούν σε πιο κατανοητά ελληνικά. Και πώς γίνεται κάτι τέτοιο χωρίς να χαθεί η ποιητικότητα, η ευαισθησία και η μαγευτική πολυσημία και αμφισημία των λέξεων με τις οποίες ο κύριος Μούσα θέλει να εκφράσει όλες τις ιδέες, τις αισθήσεις και τα συναισθήματα στη μητρική του γλώσσα, τα Αραβικά; Όμως η ανάγκη και η πίστη πως αυτά τα κείμενα οφείλουν να μοιραστούν στον κόσμο γιατί κουβαλούν μέσα τους το χώμα και τις ρίζες του πιο πολύπαθου λαού της γης, είναι επιτακτικότερες από την όποια αίσθηση ευθύνης για μια άρτια γλωσσική μεταφορά ενός κειμένου…

Κύριε Μούσα σας ευχαριστούμε!

Πάντα δίπλα σας με τιμή

Αγγελική Ξένου

Έχετε δοκιμάσει;

του αγωνιστή Παλαιστίνιου γιατρού Σαλάχ Αλ-Μούσα

Έχετε δοκιμάσει να προετοιμαστείτε για το θάνατό σας διαλέγοντας μόνοι σας τα ρούχα με τα οποία θα θέλατε να σας δουν αυτοί που θα ανασύρουν τα κορμιά σας από τα ερείπια; Κι ενώ είστε ετοιμοθάνατοι να νιώθετε ευτυχισμένοι ακούγοντας τα τελευταία τους λόγια: «ήταν όμορφα ντυμένος»…

Έχετε δοκιμάσει να περπατήσετε στην κηδεία σας; Να επιλέξετε εσείς οι ίδιοι τους θρηνούντες, τον ιεροκήρυκα και τη θέση του τάφου σας; Να γράψετε τον επικήδειό σας;

Έχετε δοκιμάσει να σκάψετε τον τάφο σας με την ίδια σας την αξίνα; Να τον σχεδιάσετε ακριβώς όπως το κρεβάτι σας και να κεντήσετε το ταφικό μαντήλι σας από τα ίδια χρώματα του μεταξένιου νυφικού σας;

Έχετε δοκιμάσει να αγκαλιάσετε το σπίτι σας, να φιλήσετε κάθε γωνιά του λέγοντάς του αντίο; Να αγγίξετε σαν φωτογραφίες τα πλακάκια του θέλοντας να ξαναζωντανέψετε τα βήματα σας επάνω τους; Να ανακτήσετε όλα σας τα αποτυπώματα που τη φλέρταραν κάθε πρωινό; Να μεταδώσετε τη στοργή σας, την αγάπη σας και την τελευταία σας λαχτάρα για τα κατώφλια των σπιτιών σας ανάμεσα στις εκτοξεύσεις δύο πυραύλων;

Έχετε δοκιμάσει να σταθείτε σιωπηλοί για ένα λεπτό πριν χωρίσετε; Και μπροστά από κάθε παράθυρο να διαβάσετε την αποχαιρετιστήρια προσευχή του; «Να είσαι τρυφερό, γυαλί μου, όταν θρυμματίζεσαι και όταν αγγίζεις το πρόσωπο και το στήθος μου, να λούζεις το σώμα μου με φιλιά αγάπης και πάθους και να βάζεις τους δροσερούς, λαμπερούς, κρυστάλλινους κόκκους σου σαν στολίδια στην καρδιά μου»…

Έχετε δοκιμάσει να ακούσετε τον ήχο του κλειδιού στην πόρτα, που καθώς γυρίζει φωνάζει τις τελευταίες κραυγές αγωνίας και μαρτυρά τις λεπτομέρειες της στενής του σχέσης με τη σύντροφο της ζωή σας;

Έχετε δοκιμάσει να πατήσετε κάθε σκαλοπάτι του σπιτιού σας και να παίξετε στις άκρες των μαρμάρων τους με τα βήματά σας μουσικές μελωδίες σα να τραγουδάτε το τελευταίο αντίο;

Έχετε δοκιμάσει να εισπνεύσετε το φλεγόμενο άρωμα των αναμνήσεών σας και να δείτε όλα σας τα δακτυλικά αποτυπώματα χαραγμένα στα απομεινάρια κάθε πέτρας του σπιτιού σας;

Έχετε δοκιμάσει να αποτυπώσετε στη μνήμη σας τις οικογενειακές φωτογραφίες σας που είναι κρεμασμένες στο σαλόνι να τις ξεκρεμάσετε νοερά από εκεί, να τις αναπροσαρμόσετε, μετά να τις κολλήσετε στις σελίδες των διάφανων ματιών σας και χαμογελώντας τους να αστράψετε όπως το φλας της μηχανής που ανάβει για τελευταία φορά;

Έχετε δοκιμάσει να κάνετε μια γρήγορη σάρωση της μνήμης σας; Να ανακτήσετε τις στιγμές χαράς που ζήσατε κάνοντας έτσι το πιο όμορφο δώρο στον εαυτό σας;

Έχετε δοκιμάσει να αφήσετε στους κληρονόμους σας τα πιο όμορφα λουλούδια στη διαθήκη σας; Και τα καλύτερα μετάλλια χυτά από καθαρό χρυσό σοφίας, στολισμένα με διαμάντια εμπειρίας και μαργαριτάρια από σπάνια κοχύλια;

Τελικά, έχετε δοκιμάσει να ανακτήσετε τις αισθήσεις σας μετά θάνατον και να εκπλαγείτε που είστε ακόμα ζωντανοί και βγάζετε τα προς το ζην συνειδητοποιώντας ότι η πόλη σας σας έδωσε άλλη μια ζωή και ότι οι πέτρες των σπιτιών σας δεν μοιάζουν με τις πέτρες των σπιτιών κανενός άλλου τόπου…

επειδή οι πέτρες των σπιτιών της Παλαιστίνης μετατρέπονται, λόγω της πίεσης της νοσταλγίας και της αναγκαιότητας του ανήκειν, σε μαγικά διαμάντια που εκκολάπτονται, ανθίζουν, παράγουν καρπό γλυκό και ευχάριστο άρωμα.

Όποιος θέλει να ζήσει αυτή την εμπειρία πρέπει να κάνει αίτηση για άσυλο στη Γάζα!

Η Γάζα πια δεν είναι γεωγραφικό σημείο.

Έχασε εδώ και πολύ καιρό τη φυσική της γεωγραφία και έχει γίνει ένας ιερός ουράνιος αιθέρας…

Dr Salah Al Musa