Έχουμε πόλεμο ενάντια στην αδικία, στο κεφάλαιο και τους εκφραστές του

Όταν βγεις στα σαλόνια της μπουρζουαζίας, όπως και να έχει ένα συνολάκι θα πρέπει να το έχεις!

Και αν δεν το έχεις, μη σε νοιάζει, όταν πρόκειται να κάνεις τη βρώμικη δουλειά υπάρχουν σοβαροί οίκοι να σε εκπαιδεύσουν, να σε ράψουν, να σε λανσάρουν και να σε μοστράρουν στην πασαρέλα του άξιου διαχειριστή.

Υπάρχουν πολλά manual prime minister and government.

Θα αστράψουν λοιπόν τα φλας της δημοσιότητας, η φήμη δηλαδή, το κύρος και η λάμψη θα αποτελέσουν το δόλωμα για να πει ο λαός:

Να, ελπίδα έρχεται!

Ήρθε η ελπίδα, αλλά πήγε κι έκατσε πάλι εκεί που καθόταν και η προηγούμενη, στα σπίτια της πλουτοκρατίας.

Μα, θα μου πείτε, είναι δυνατόν; Η αριστερή ελπίδα; Να πάει εκεί; Στο σπίτι του κεφαλαίου;

Ναι. Είναι δυνατόν.

Γιατί αν η ελπίδα αφορά το σώμα του κεφαλαίου, τότε, με όποιο χέρι και αν δουλεύει, αριστερό ή δεξιό, τότε «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο» λέει σωστά ο λαός μας.

Βρώμικα χέρια, βρώμικη δουλειά για βρώμικα πλούτη. Έτσι είναι αυτά.

Άντε να πάμε και στην ηθική της αριστεράς.

Ρωτήθηκε κάποτε ένα μεγαλοστέλεχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος από έναν απλό εργαζόμενο. «Τι μαθήματα κάνετε εκεί στο Χάρβαρντ;». Η απάντηση: «Όλα, εκτός του μαθήματος της ηθικής!».

Έτσι είναι, σπουδαγμένα πράγματα. Η ανηθικότητα ξεπερνά κάθε προηγούμενο, μόνο που αυτή τη φορά είναι πολυσχιδής, βάρβαρη, επικίνδυνη και συντονισμένη.

Γνωρίζουν εκεί στα επιτελεία της αστικής τάξης ότι από τη βαρβαρότητα με τον πόλεμο που άνοιξαν απέναντι σε ένα λαό γονατισμένο και εξαθλιωμένο, θα προκύψουν αντιδράσεις, αντιστάσεις, που θα ζητούν λύσεις στις συσσωρευμένες ανάγκες του.

Έτσι ξεδιπλώνεται αυτήν την περίοδο ταυτόχρονα ένα πλέγμα επίθεσης του κεφαλαίου σε όλα τα μέτωπα.

Περικοπές μισθών, συντάξεων, παροχές κοινωνικής πρόνοιας, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, απολύσεις, απληρωσιά και αναδουλειά, δουλειά με την ώρα και το κομμάτι.

Αυτά έρχονται παρέα με τον αντικομμουνισμό, την τρομοκρατία, τη βία και την καταστολή.

Γαϊτανάκι έγινε η τρομοκρατία το τελευταίο δεκαήμερο. Ξεκίνησε με τραμπουκισμούς σε εργαζόμενους που περιφρουρούσαν την απεργία στο «Market In», πήρε τη σκυτάλη ο επαναστάτης υπουργός Εσωτερικών κ. Σκουρλέτης κουνώντας το δάχτυλο στο ΚΚΕ, ότι «το ΚΚΕ έχει πάρει ολισθηρό δρόμο» και φτάσαμε χθες το βράδυ, πηγαίνοντας για τη Βουλή, να παρεμποδιστεί από τα ΜΑΤ ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ξεδιάντροποι και ανερυθρίαστοι, ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, τεκμηριώνοντας το βαθύτερο: Ότι είμαστε ήδη σε πόλεμο.

Από τη μια ο λαός και από την άλλη η τριλογία της διαχείρισης του καπιταλισμού: Κεφάλαιο – κυβέρνηση και σύσσωμα τα αναλώσιμα κόμματα της αστικής τάξης και ο καταστατικός μηχανισμός, με το νομοθετικό του οπλοστάσιο και τα μέσα καταστολής, ΜΑΤ, παρακρατικός μηχανισμός.

Η εργατική τάξη, απέναντι σε αυτόν τον πόλεμο, δεν έχει να αντιτάξει τίποτε άλλο παρά τη συντονισμένη, οργανωμένη πάλη.

Η οργή ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση θα συστοιχηθεί με ταξικά κριτήρια και να είναι σίγουροι, οι πολιτικοί σαλταδόροι, σήμερα του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αύριο οι άλλοι που περιμένουν στη γωνία να συνεχίσουν το έργο της διαιώνισης του καπιταλισμού, ότι η ρήση του Κλαούζεβιτς «πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα» διαβάζεται από δυο πλευρές.

Τότε το δίκιο του λαού θα είναι αμείλικτο σε όποιον στάθηκε ανήθικα απέναντί του.

Αεροπεζοναύτης ΧΙΙ 2017
Πηγή: 902.gr