Ευχαριστώ ΤζιΤζι

Αυτός ο τύπος μ’ έβαλε στο 2024 με μια απρόσμενη παρηγοριά, καθώς η πνευμονία των γιορταστικών ημερών με καθήλωσε στο νοσοκομείο. Κι είναι κι η πρώτη που παθαίνω στη ζωή μου. Γιατί δεν πρόλαβα να κάνω το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου, όπως πρόλαβα του Covid. Αλλά ο ΤζιΤζι (Τζόνι Τζόνστον), από τη Βόρεια Ιρλανδία, όχι για πρώτη φορά αλλά επί είκοσι χρόνια παίζει έξι αριθμούς στο λαχείο. Ο ΤζιΤζι, ντελιβεράς σε σούπερ μάρκετ, στις 16 του Δεκέμβρη έχει βγει έξω με συναδέλφους του, όταν του ‘ρχεται η ειδοποίηση ότι κέρδισε. Το πέρασε για φάρσα, αλλά μετά είδε πολλά μηδενικά κι είπε να το ελέγξει μαζί με την καλή του, επισήμως. Τελικά, 23 Δεκεμβρίου μαθαίνει ότι κέρδισε 3,8 εκατομμύρια λίρες. Πίνει ένα καφεδάκι και πάει στη δουλειά κανονικά, για να μην κάνει άδικα άλλος συνάδελφός του τη βάρδια γιορτάρες μέρες. Ως καλός συνάδελφος και σύντροφος μοίρασε γαλοπούλες, γάλα και εορταστικά είδη, ξέροντας ότι είναι εκατομμυριούχος.

Αυτός ο ΤζιΤζι με συγκίνησε, ωρέ σύντροφοι, και δεν φταίνε τα φάρμακα που παίρνω στο κρεβάτι του… πόνου. Φταίει, όπως έγραφα και τις προάλλες, το κλισέ των εμπορευματοποιημένων ημερών. Όλοι θα περίμεναν να τα παρατήσει ο τυχερός και να σηκωθεί να γυρνάει τον κόσμο. Κι όμως, το ζευγάρι δεν παίζεται από επίπεδο ταξικής συνείδησης. Η σύζυγός του δήλωσε στους δημοσιογράφους πως αυτή η επιτυχία δεν μπορεί να μας κάνει κάτι διαφορετικό. Μας αρέσει να δουλεύουμε, έχουμε σκοπό κι ένα όνειρο μόνο για μια μικρή κρουαζιέρα στην Καραϊβική, μόλις ο άντρας μου βγάλει διαβατήριο που δεν το χρειάστηκε ως σήμερα. Το μόνο αίσθημα που τους πρόσφερε το λαχείο, είπε ο ΤζιΤζι, ήταν αυτό της ασφάλειας για την οικογένεια για τα δύσκολα και τα στραβά.

Θα μου πεις, είναι μια εξαίρεση που επιβεβαιώνει έναν αντίθετο κανόνα. Και θα πω όχι. Μπορεί να ‘ναι υπόδειγμα, υποκειμενικής επιλογής, άριστης και ταξικής, σε αντίθετες αντικειμενικές εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες. Δεν φαντάζεται τον εαυτό του χωρίς να δουλεύει. Δεν θέλει να γίνει ντε και καλά χαρτογιακάς. Σαν άνθρωπος λοιπόν θέλει πέντε απολαύσεις, απλές και ανθρώπινες, όπως ένα ταξίδι, ένα δώρο σε αγαπημένους κι όχι μια ζωή με γκλαμουριά δανεική από περιοδικά.

Όμως ο ΤζιΤζι, όπως τον βάφτισα από τα αρχικά του για να τον θυμάμαι, δεν διανοήθηκε να φορτώσει τη βάρδιά του παραμονές Χριστουγέννων σε έναν συνάδελφο. Κι αυτό είναι ένα ταξικό λαχείο που θα κερδηθεί σε επίπεδο συνείδησης, έρχεται ανάποδα ο ντουνιάς στα μέτρα του ανθρώπου κι όχι του κέρδους. Η ειδησούλα αυτή έσκασε μύτη μετά την Πρωτοχρονιά για να μην χαλαστούν και τα έθιμα στα οποία περιλαμβάνεται και η εξοντωτική καταπόνηση πωλητών, διανομέων, οδηγών, νοσοκόμων κ.λπ. κ.λπ. Θα ‘θελα από μια μεριά να ‘βλεπα τις φάτσες όσων παραλαμβάνουν τα προϊόντα τους απ’ τον αμετανόητο εργάτη ΤζιΤζι, νεόκοπο εκατομμυριούχο. Αντέστρεψε την πραγματικότητα. Συνήθως προβάλλονται πλούσιοι που δουλεύουν από χόμπι. Αυτός δουλεύει ντελιβεράς και έγινε εκατομμυριούχος από σύμπτωση, που επιμένει να την κρατάει έτσι. Για το ντελίβερι της διαφοράς σε όποιον το διάβασε μια ευχή στον JJ, να είναι μεταδοτική η ταξική συνείδηση κι ανατροπή. Καλή μας χρονιά!