Εκδήλωση θαυμασμού και μόνο

Πριν προχωρήσω να ξεκαθαρίσω κάτι: Το σημείωμα είναι από καρδιάς και δεν έχει σχέση με προβολή διαφημιστική. Εξάλλου και στις 22-1 το θέατρο είναι ήδη κατάμεστο.

Τον Ανδρουλιδάκη τον γνώρισα το 2007 σε μια περιοδεία (θέατρο με ζωντανή μουσική) και εκλεκτούς συντελεστές που μείναμε άπαντες απλήρωτοι ή στην καλύτερη που λένε, μισοπληρωμένοι). Ο Μανώλης είχε τον ρόλο του μαέστρου.

Είμαστε φίλοι αλλά αυτό που απολαύσαμε στο “Από Κοινού” την Κυριακή στις 15-1, ήταν τόσο σπουδαίο… Πώς μπορεί μια κιθάρα στα χέρια του μουσικού, ναι του βιρτουόζου, να γίνεται πολλά όργανα συγχρόνως με αίσθημα, ακρίβεια, αφοσίωση και πάνω απ’ όλα πάθος για τη μουσική. Χωρίς καμιά ξιπασιά και διαχωρισμούς στα είδη, μας συνεπήρε, δε θέλαμε να τελειώσει αυτό το μεγαλείο αληθινής τέχνης.

Και βέβαια καμαρώσαμε εμείς του μικρού μας λατρεμένου χώρου για την Τιμή που απολαμβάνουμε να μας επισκέπτονται τέτοιοι σπουδαίοι καλλιτέχνες.

Θα συνεχίσουμε με την ίδια επιμονή να συναντιόμαστε με την ουσία και την αλήθεια.

Ευχαριστούμε Μανόλη.