Ένα σουβενίρ για τον κυρ-Μιχάλη

Έχω παραδεχτεί και παλαιότερα δημοσίως πως έχω αρκετές κακές συνήθειες. Μία από αυτές είναι να διαβάζω όσο περισσότερα άρθρα μπορώ και μάλιστα από διαφορετικές πηγές. Κάπως έτσι, έπεσα πάνω σε ένα προχθεσινό λιβελλογράφημα της Καθημερινής, το οποίο υπέγραφε ο κύριος Μιχάλης Τσιντσίνης και αφορούσε στο ΚΚΕ, το οποίο και χαρακτήριζε ως ένα κόμμα σουβενίρ, που για να μπορέσει να υπάρξει χρειάζεται ένα “ριμέικ εμφυλιακών αντιπαραθέσεων” και μια “εικονική πραγματικότητα ενός Τρούμαν σόου”. 

Αυτά και άλλα πολλά ενδιαφέροντα χρησιμοποίησε ο συντάκτης του άρθρου για να στολίσει το Κόμμα. Ποιο Κόμμα; Το παλαιότερο εν ζωή ελληνικό κόμμα. Το πιο τίμιο, το πιο σταθερό και το μοναδικό κόμμα που έχει στραμμένη τη ρότα του προς το μέλλον και προσπαθεί να γκρεμίσει κάθε παλιό, κάθε σάπιο και μαύρο. Όλα αυτά δηλαδή που ανήκουν στο χτες και τα οποία πρεσβεύουν όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Φιλελευθερισμός, καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, φασισμός, σοσιαλδημοκρατία και άλλα δοκιμασμένα και ξεπερασμένα συστήματα κοινωνικής ανάπτυξης και καταπίεσης, τα οποία μαθηματικά οδηγούν σε αδιέξοδα και εκμετάλλευση των λαών. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.

Αυτό που πάτησε τον κάλο του κυρ-Μιχάλη και τον έκανε να σκούξει, ήταν η στάση των Κομμουνιστών έναντι του αγάλματος του ιμπεριαλιστή Τρούμαν, που καταστρέφει μια όμορφη γωνιά στην καρδιά της Αθήνας. Τον πείραξε ο αντιαμερικανισμός του ΚΚΕ, θεωρώντας πως αυτός δεν έχει αμβλυνθεί μεταπολιτευτικά, ως θα έπρεπε, καθώς το επιτάσσουν οι καιροί. Δηλαδή, θα πρέπει να σταματήσουμε να κατηγορούμε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, όχι διότι έπαψαν να υφίστανται οι αντικειμενικές συνθήκες, αλλά επειδή ο κυρ-Μιχάλης το θεωρεί ντεμοντέ για την γκλάμουρους καθημερινότητά του εν έτει 2019. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι κάθε είδους τους οποίους είτε εξαπολύει, είτε συμμετέχει η Αμερική κάθε δεύτερη μέρα, δεν δικαιολογούν την αντιαμερικανική και κυρίως αντιιμπεριαλιστική στάση του ΚΚΕ; Αρκεί άραγε ένα iPhone και ένα ζευγάρι Nike για να σου θολώσουν τόσο την όραση και την κρίση; 

Ο συντάκτης συνεχίζει με το μυστρί στο χέρι να λασπώνει το ΚΚΕ ισχυριζόμενος πως η στάση που κράτησε κατά την περίοδο της κρίσης και σχετικά με το περίφημο κίνημα των ποικιλόχρωμων αγανακτισμένων της πλατείας, ήταν μια στρατηγική κίνηση του Κόμματος, στην οποία προχωρεί κάθε φορά που δεν μπορεί να καπελώσει κάτι. Παλιά και πολυφορεμένη η κατηγορία του κυρ-Μιχάλη. Άλλωστε το ίδιο οπλοστάσιο χρησιμοποιούν όλοι οι φιλελέδες όταν επιθυμούν να λοιδορήσουν το ΚΚΕ. Από τη ΓΣΕΕ και τους εργατοπατέρες της, μέχρι τους νεοναζί χρυσαυγίτες. Αλήθεια, τι ανάγκη έχει το ΚΚΕ να καπελώσει κάτι; Έχει ανάγκη όταν σε ένα συλλαλητήριο, το ΠΑΜΕ συγκεντρώνει χιλιάδες λαού και η ΓΣΕΕ χωράει σε ένα πούλμαν; Έχει ανάγκη όταν τα 3/4 του όγκου της πορείας της Εργατικής Πρωτομαγιάς ή του Πολυτεχνείου είναι τα μπλοκ του ΠΑΜΕ και όλοι άλλοι μαζί παλεύουν να φτιάξουν το άλλο 1/4; Έχει ανάγκη να καπελώσει το ΚΚΕ οτιδήποτε όταν τα Φεστιβάλ του ξεπερνούν σε συμμετοχή και τις συναυλίες των μεγαλύτερων συγκροτημάτων; Προφανώς όχι κυρ-Μιχάλη και κάθε κυρ-Μιχάλη ή κυρ-Παντελή. Το ΚΚΕ δεν έχει ούτε ανάγκη, ούτε καημό να καπελώσει οτιδήποτε. Τα μέλη και ο κόσμος του είναι πάντα εκεί και του δίνουν δύναμη να προχωρά τον κόσμο ένα βήμα πιο κοντά στο αύριο, τραβώντας τον από τα βράγχια κι απ’ την ουρά.

Το ΚΚΕ έχει ένα χάρισμα, που απέκτησε με την πολύχρονη πείρα του και τη βαθιά κριτική του σκέψη και μελέτη της ιστορίας. Έχει το χάρισμα να ζυγίζει κάθε γεγονός, να διαβλέπει τα κίνητρα και τους σκοπούς του και να προβλέπει την κατάληξή του. Και μοιραία πέφτει πάντα μέσα. Κάπως έτσι διέκρινε το 2011 τον ψευδεπίγραφο “αυθόρμητο” ξεσηκωμό των αγανακτισμένων της πλατείας, από τον οποίο ξεπήδησε το ναζιστικό φίδι της ΧΑ και έχτισε ο Σύριζα το κυβερνητικό του μέλλον, ενσωματώνοντας αδιακρίτως λαϊκές συνομοταξίες. Γι’ αυτό το ΚΚΕ και τα μέλη του δεν συνωστίζονταν κάτω από τις γαλανόλευκες σημαίες του Συντάγματος, ασχέτως αν τις κρατούσαν οι περίφημοι 300 του Λεωνίδα και λοιπά φασιστοειδή, οι οικολόγοι, οι απολίτικοι που ζητούσαν “να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή”, οι πάσης απόχρωσης αριστεριστές ή οι επαναστάτες χωρίς αιτία που κατέβαιναν το βράδυ στην πλατεία για μπύρες, συμμετέχοντας στο νέο must event της πόλης, την ώρα που το ποτό στο Θησείο ήταν πια παρωχημένο. Αυτοί που θέλησαν να το καπελώσουν κατέληξαν κυβέρνηση και κοινοβουλευτικό κόμμα νεοναζί αντίστοιχα. Οι υπόλοιποι που συνυπήρχαν απλώς έμειναν οι αιωνίως προτεστάντες, που πλησιάζουν τις διάφορες ντουντούκες μήπως και ακουστεί η φωνή τους δυνατότερα. Όσον αφορά τους τυχάρπαστους περαστικούς μετακινήθηκαν για μπύρες στο Γκάζι που έγινε πιο καλτ και το νέο must της πόλης. Αυτά σχετικά με την πρώτη παρεξήγηση του συντάκτη.

Πάμε τώρα στη δεύτερη. Καταρχήν να συμφωνήσω και να ευχαριστήσω τον κυρ-Μιχάλη που αναγνωρίζει πως το ΚΚΕ είναι η μόνη συγκροτημένη δύναμη που βρίσκεται πάντα στο δρόμο. Θα διαφωνήσω όμως σε δύο πράγματα. Το ένα αφορά στο χρόνο που ο συντάκτης του άρθρου τον ορίζει ως “μετά την κρίση”. Η κρίση δεν πέρασε όσο και αν θέλει να μας πείσει ο ίδιος, η εφημερίδα του και η κυβέρνηση του Κυριάκου. Η κρίση είναι βαθύτατη, πολύπλευρη και εν ισχύι. Αυτό μπορεί να το αναγνωρίσει οποιοσδήποτε, αν διαβάσει μια οικονομική εφημερίδα και εφόσον κατανοεί απλώς και μόνο αυτά που διαβάζει ως γεγονότα, παραβλέποντας τα σχόλια που τα συνοδεύουν. Για παράδειγμα ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει για το γεγονός πως για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ελλάδα δανείστηκε από τις αγορές με αρνητικό επιτόκιο! Μα, όποιος διαθέτει μονάχα κοινή λογική, και όχι σπουδές στα οικονομικά, δύναται να καταλάβει πως αυτό είναι πασιφανές σημάδι κρίσης. Διότι όλοι αυτοί, οι χιλιάδες πρόθυμοι επενδυτές που κατέκλυσαν το βιβλίο προσφορών και δέχτηκαν να επενδύσουν τα χρήματά τους στη χώρα, με αντίτιμο να χάσουν και ένα μικρό ποσοστό αυτών των χρημάτων είναι αναγκαστικά είτε ηλίθιοι, είτε ποντάρουν στην αποτυχία της, ώστε να κερδίσουν χρήματα. Αλήθεια ξέρετε κανέναν να δανείζει χωρίς αντάλλαγμα; Ή μήπως ξαφνικά όλοι αυτοί οι επενδυτές, δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματίες και τράπεζες – τα ως τα χθες κοράκια κατά τον κύριο Τσίπρα – μεταμορφώθηκαν σε αγγέλους που σπεύδουν να σώσουν την Ελλάδα; Το συμπέρασμα είναι πως η κρίση δεν τελείωσε και δε θα τελειώσει όσο υπάρχουν οι χιλιάδες μνημονιακοί νόμοι και όσο το εισόδημα δεν επανέρχεται στα προ κρίσης επίπεδα. Αυτό το αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς κοιτώντας απλά την τσέπη του και τον κρύο χειμώνα που ζυγώνει, ενώ οι δεξαμενές θα είναι πάλι θεόαδειες από πετρέλαιο και τα μαγκάλια θα καίνε εφημερίδες και έπιπλα.

Η δεύτερη διαφωνία μου με τον κυρ-Μιχάλη έγκειται στο χαρακτηρισμό “φυλλορροούσα” δύναμη. Αλήθεια, αυτό το συμπέρασμα από πού προκύπτει; Κατέβηκε προχθές στην απεργία και μας έκοψε για λιγότερους; Επηρεάστηκε από τα γκάλοπ που παρήγγειλε ο ΣΚΑΙ και έδωσαν το ΚΚΕ στο 4,5%; Μήπως διαβάζει Ριζοσπάστη και είδε τη στήλη “στη μνήμη αγωνιστών” ασυνήθιστα γεμάτη; Το ξέρω πως θα σας βόλευε κυρ-Μιχάλη, εσάς και τους ομοϊδεάτες σας, να είμαστε μια φυλλορροούσα δύναμη, μα λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω. Το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι εδώ για πάντα μέχρι τη νίκη, κάθε μέρα πιο δυνατό! Έχει αντέξει διώξεις, εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, παρανομία, εδώ και εκατό χρόνια. Τι θαρρείτε, πως θα φοβηθεί το δήθεν εκσυγχρονισμό; Τα ανόητα τσιτάτα του τύπου η “γη γυρίζει” ή “οι καιροί έχουν αλλάξει”; Τις φρούδες ελπίδες πως η κρίση πέρασε και πως έρχεται ανάπτυξη; Ανάπτυξη για ποιον; Για το Λάτση, στον οποίο χαρίσατε το καλύτερο φιλέτο της χώρας και μάλιστα τον απαλλάξατε και από τον ΦΠΑ Οικοδομής, για 3 χρόνια, ίσα να προλάβει να το χτίσει; Ανάπτυξη για το Μαρινάκη, τον οποίο χρίσατε εθνικό μας καναλάρχη και του χαρίσατε το ΔΟΛ, το Mega και τη Nova, απαλλάσσοντας τον κιόλας από τα χρέη τους; Για αυτούς και για χιλιάδες άλλους λόγους κυρ-Μιχάλη μου, το ΚΚΕ θα το βρείτε μπροστά σας δυνατό και ενισχυμένο να μάχεται αδιάκοπα στους δρόμους, όντας η μόνη συνεπής και σταθερή δύναμη, όπως άλλωστε εσείς είπατε. Το ΚΚΕ κυρ-Μιχάλη ήταν, είναι και θα είναι ζωντανό, όσο κι αν αυτό σας ενοχλεί!

Και πιστέψτε με, το ΚΚΕ δεν έχει ανάγκη ούτε τον εμφύλιο, ούτε τον Τρούμαν, ούτε κανέναν για να υπάρξει. Το ΚΚΕ υπάρχει γιατί το έχει ανάγκη ο κόσμος. Η κοινωνία και ο λαός απαιτούν να υπάρχει το ΚΚΕ. Οι περιστάσεις και η ιστορία απαιτούν να υπάρχει το ΚΚΕ. Τα μέλη του και οι νεκροί του απαιτούν να υπάρχει το ΚΚΕ. Γι’ αυτό υπάρχει το ΚΚΕ και γι’ αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει, ακόμα και όταν τα άλλα αστικά κόμματα και αποκόμματα δημιουργούνται, καταστρέφονται, μετασχηματίζονται ή μετονομάζονται. 

Όσο για το χαρακτηρισμό σας που θέλει το ΚΚΕ κόμμα σουβενίρ, ίσως να έχετε και δίκιο. Το ΚΚΕ είναι ένα σουβενίρ που μπορεί να πάρει κάποιος για να θυμάται πως υπάρχει και ένας κόσμος σοσιαλιστικός, στον οποίο δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ένα σουβενίρ που παίρνει κάποιος για να θυμάται πως υπάρχει και μια κοινωνία στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων. Ένα σουβενίρ για να θυμάται κάποιος πως όλα αυτά που σήμερα απολαμβάνει και τα θεωρεί δεδομένα, από τα χώματα που πατά μέχρι τα όποια αυτονόητα δικαιώματα του αναγνωρίζουν ακόμα οι κεφαλαιοκράτες, του τα χάρισε το ΚΚΕ και τα ηρωικά του μέλη με αντίτιμο την ίδια τους τη ζωή. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, την επόμενη φορά που θα μιλήσετε για το ΚΚΕ και που θα θελήσετε να το χαρακτηρίσετε, αντί του σουβενίρ, προτιμήστε καλύτερα τη λέξη μπιμπελό. Έτσι πρέπει να μιλάτε για το ΚΚΕ, σαν κάτι πολύτιμο που οφείλεται να φροντίζεται την ύπαρξή του, να το γυαλίζετε και να το προσέχετε σαν τα μάτια σας, γιατί αν πέσει το ΚΚΕ, τότε θα καταρρεύσει ολόκληρο το μέλλον και θα σας πάρει όλους μαζί του.

Υ.Γ. Για την κυρία Λιάνα Κανέλλη που κοσμεί το άρθρο και τον τίτλο σας, δε θα σχολιάσω κάτι. Θεωρώ ανόητο να παραστήσω το δικηγόρο ή το δημοσιογράφο της αφενός όταν εκείνη είναι και τα δύο και αφετέρου όταν η ίδια προφανώς επέλεξε να σας απαντήσει δια της σιωπής της.

Να είστε καλά Κυρ-Μιχάλη και για να δείτε πόσο σας συμπαθώ, σας αφιερώνω και “το δέντρο”, να το βάζετε πού και πού να το ακούτε και να θυμάστε πως το σουβενίρ σας όλο φυλλωσιές πετάει…!