Για την 50%+1 “δημοκρατική νομιμότητα” της απεργίας…

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επεχείρησε δοκιμαστικά, να καταργήσει το εργατικό δικαίωμα στην απεργία, στις 4 Δεκέμβρη 2017, με τροπολογία-έκτρωμα, που κατέθεσε σε ένα άσχετο νομοσχέδιο. Την απέσυρε, “για να την επαναφέρει βελτιωμένη”, όταν το ΚΚΕ ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία. Ας μην διαφεύγει όμως της προσοχής μας το φόρτε της συγκυβέρνησης, που είναι ο αιφνιδιασμός. Δηλαδή ενδεχομένως τα Χριστούγεννα του ’17 συνδυασμένα, είτε με “νομοθέτηση” στην Βουλή, είτε με Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, είτε με Προεδρικές τζίφρες σε Νομοθετικά Διατάγματα. Ο ήδη συμφωνημένος με την Τρόϊκα-Θεσμούς συνδικαλιστικός νόμος, όπως και η οριστική παύση των απεργιών, ώστε να κυριαρχήσει η νεκρική σιγή σε κάθε εργασιακό χώρο, είναι από τα διακαή προαπαιτούμενα, για την “αξιολόγηση” των καπιταλιστών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ολοφάνερο για τίνος τα συμφέροντα αγωνίζεται, γι’ αυτό και νομοθετεί σαν τον κλέφτη μες στην νύχτα. Δεν έχει πρόβλημα να κάνει την βρώμικη δουλειά και με κάθε τρόπο να συνεχίσει, ώστε να φέρει εις πέρας το έργο όλων των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων. Μόνο συμβιβασμένοι κι υποταγμένοι πολιτικοί υπηρέτες των Αστών μπορούν να το κάνουν αυτό, όπως και οι “αριστεροί” συνδικαλιστές τους, σε σωματεία, σε ξεπουλημένες ομοσπονδίες, σε εργατικά κέντρα και στην ξεφτιλισμένη ΓΣΕΕ. Μόνον οι γνήσιοι αποστάτες μπορούν να μας προτείνουν την “μούγκα στη στρούγκα” ως “εναλλακτική και πιο ήπια μορφή” ταξικής πάλης… Οι Συριζαίοι υπερασπίστηκαν τους εργαζόμενους και τον Λαό στα λόγια. Απ’ όταν ανέλαβαν κρατική εξουσία, τον Γενάρη του 2015, κάνουν τα πάντα, για να τσακίσουν, ό,τι έχει απομείνει όρθιο ως δικαίωμα, ποτισμένο με εργατικό αίμα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθεί να ρίξει ταφόπλακα στην δυναμική μας διεκδίκηση, όπως έριξε ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό μας με τον νόμο Κατρούγκαλου… Επιβεβαιώνοντας απλώς το γεγονός ότι κάθε Αστική δημοκρατία, ακόμη κι η πιο φιλελεύθερη, ακόμη και η πιο πλέρια, δεν παύει να είναι μια Δικτατορία των Αστών και τίποτε περισσότερο ή ίσως ωφελιμότερο…

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι πρέπει να βγάλουμε άμεσα τα συμπεράσματά μας.

Ανθρώπινη λύση δεν υπάρχει μέσα στα πλαίσια του βάρβαρου Καπιταλισμού…

Δεν είναι λύση τα ψίχουλα, που μας μοιράζουν ως “κοινωνικά μερίσματα”… Λύση δική μας είναι η διεκδίκηση καλύτερης ζωής από τα κάτω, κι όχι η “παραχώρησή” της από τα πάνω… Η “δίκαιη” ανάπτυξη και η “αύξηση της απασχόλησης”, που επικαλούνται όλες οι αστικές κυβερνήσεις, αφορούν μόνο την κερδοφορία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και όχι τις καθημερινές ανάγκες μας. Δεν καταργούν την ανθρώπινη εκμετάλλευση, ούτε και τους πολέμους. Αν εμείς, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι επιλέξουμε να ζήσουμε τώρα με το κεφάλι σκυφτό, τα παιδιά μας θα ζήσουνε σίγουρα την ζωή τους ολάκερη μες στην σκλαβιά, επειδή “δε γινόταν αλλιώς” και διότι δεν συγκρουστήκαμε τώρα, όπως πρέπει…

…Πάντα ήταν και πάντα είναι η ώρα, για να επιλέξουμε πλευρά…

…Δίχως αυταπάτες… Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ…

Ακόμη κι αν βγάλουν εκτός νόμου τις απεργίες, με κάποιο ανάλογο Ιδιώνυμο, όπως π.χ. του Ελ. Βενιζέλου, που απαγόρευσε απεργίες και διαδηλώσεις χάριν της κοινωνικής τάξεως και ηρεμίας, ας το ξέρουν από τώρα οι “Αριστεροί”, οι “Ανεξάρτητοι” κι όλα τα Δουλικά του Κεφαλαίου…

ΘΑ ΜΑΣ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΚΑΘΕΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ…