Γιατί άραγε το (αστικό) κράτος δανειζόταν και συνεχίζει να δανείζεται;

Ο σύγχρονος κρατικός δανεισμός κάλυπτε επί παραδείγματι, την αποπληρωμή παλαιότερων κρατικών δανείων, όπως λόγου χάρη των περίφημων “Δανείων της Ανεξαρτησίας” της περιόδου του 1821 ή φερ’ ειπείν, μετά απ’ το “δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Τρικούπη, των δανείων του ελληνικού αστικού κράτους για πολεμικές αποζημιώσεις προς την οθωμανική αυτοκρατορία, μετά από τον “Ατυχή πόλεμο” του 1897…

Εξαιρετικά πιασάρικοι όροι, όπως όμως και Εξαιρετικά “αυτοΑναιρούμενοι”…

“Ανεξαρτησία” μέσω δανειακής εξάρτησης ή “Ατυχής” έκβαση, σα να λέμε πως “θά’σαι τυχερός, αν δε σκοτωθείς”… Κανονικό καπέλωμα της αλήθειας με λέξεις.

Άκου μικροΑστέ! Στην Βιομηχανική Εποχή της δημιουργίας των αστικών εθνών-κρατών, το “εθνικόν κύρος και γόητρον” αγοράζεται ως μιά πιπίλα-καραμέλα. Δεν υπάρχει καθεαυτό, όσο αίμα του λαού της χώρας σου κι αν χυθεί. Δεν μπορείς να τ’αγοράσεις; Δανείζεσαι, το αγοράζεις και το “αποπληρώνεις” σε βάθος χρόνου (για πάντα) μέχρι να πούνε “ήρωα” κι όχι “Επαναστάτη Αντάρτη” τον Λαό της χώρας σου. Στη λογική “τί να κάνουμε τώρα; Όλοι δανείζονται, θα δανειστούμε κι εμείς”. Στη λογική όλων των “πατριωτικών” αστικών κυβερνήσεων, όπως και των αστικών δικτατοριών επίσης, που χωρίς αναγκαστικά να δανείζονται, δέναν την χώρα και τον Λαό της στα συμφέροντα των εκάστοτε Ισχυρών ιμπεριαλιστών διεθνώς, που ήταν εχθρικά προς το Συμφέρον του Λαού. Κορέα, Κύπρος, Αδριατική, Αφγανιστάν, Κόλπος… Με υποτέλεια ανάλογη του Βελόπουλου του Γαιοστρατηγικού, που προτείνει “Ελληνική Λύση” ως κολαούζος “ομόδοξων” ρώσων Ιμπεριαλιστών, δηλαδή ένα Νέο κολαουζελίκι, κόντρα στο Παλιό. Αντί της παλιάς, βουρ μπηχτοκέφαλα σε νέα εξάρτηση, πιο συμφέρουσας για το “έθνος-κράτος” των Αστών.

Η λογική αλήθεια όμως για όλα αυτά, βρίσκεται με την γνώση της δυτικής ιστορικής συνέχειας και με την διαλεκτική ανάγνωσή της. Όπως δεν υπήρξε ποτέ ένα έθνος ως αυτόνομο Κράτος, έτσι δεν υπάρχουν και τα νύν κράτη ως αυτόνομα Έθνη. Το “έθνος-κράτος” είναι ένα ωφέλιμο καπιταλιστικό εφεύρημα. Μια Αποικιοκρατία με αέναο συνεχές της το “διαίρει και βασίλευε”, όπως άλλωστε είναι και οι “τζιχαντισμοί” της ISIS. Είναι ωφέλιμος για τους αστούς κάθε “Τρόμος” του όποιου Λαού. Δεν πά’ να είναι βόμβες ή κόψιμο μισθών, συντάξεων ή μπαχαλάκια, ρουφιάνοι κι ασφαλήτες…

Στην ιστορική τους συνέχεια τα “ελληνίτικα” κρατικά δάνεια κάλυψαν κατά κύριο λόγο και στον μέγιστο βαθμό, αγορές όπλων, τις “μίζες” τους, τις υπερκοστολογήσεις “δημοσίων έργων” και υποδομών για “Ολυμπιάδες”, τα “μπόνους” υψηλόμισθων κρατικών υπαλλήλων και των διάφορων παρατρεχάμενων “ημετέρων” ιδιωτών μέσω “θαλασσοδανείων” με συνδρομή τραπεζιτών και με χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία επί δεκαετίες, κι εσχάτως με τα διάφορα Μνημόνια την ανακεφαλαιοποίηση των τοκογλυφικών ιδιωτικών τραπεζών, που δάνειζαν αέρα και με δικό μας, ντόπιο χρήμα, όλους τους μεγαλοσχήμονες εγχώριους “επενδυτές”. Για τους “εξωχώριους” θα πούμε, αφού ξεμπερδέψουμε με τους εντόπιους “επενδυτές” και με τους κάθε λογής μαφιόζους και δολοφόνους Χρυσαυγίτες τους, τους “εθνικιστές”…

Το “ελληνικό κράτος” είναι παροιμιώδες στη συνέχειά του ως “αποικία χρέους”, κι αυτό το οφείλει σε θάλασσες ολόκληρες από το αίμα των Αντιστεκόμενων. Είναι ένα Αστικό Κράτος της Ευρώπης των Αστών, από γεννησιμιού του. Δεν υπήρξε ποτέ κι ούτε θα υπάρξει ως Λαϊκό Κράτος, της “Ευρώπης των λαών”, που υφίσταται μόνον ως ένα ειρωνικό ευφυολόγημα των αστών απέναντί μας… Από ιδρύσεώς του και συνεχώς, πάντα δανειζόταν “τεχνογνωσία” απ’έξω, είτε αυτή λεγόταν Όθων, Καποδίστριας, Βενιζέλος, Μεταξάς, Παπανδρέου, είτε Γλύξμπουργκ, Παπαδόπουλος, Καραμανλής μέχρι και ΓΑΠ, Παπαδήμος, Σαμαράς ή Τσίπρας…

Παραμένει ένα Αστικό Κράτος των “ελλήνων” Αστών, ακριβώς επειδή δεν εδραιώθηκε ποτέ απ’τον ελληνικό Λαό ως Κράτος, όσον αφορά τις αληθινές επιδιώξεις του, δηλαδή την Ελευθερία και το Δίκαιο του ίδιου του Λαού, με κορμό την Εργατική του Τάξη, μες στην Βιομηχανική Εποχή με λίγα λόγια.  Ως καθαρόαιμο Αστικό κράτος παραμένει συμπαγές στις επιδιώξεις του κι ως ουδέποτε Λαϊκό, ποτέ του δεν δανείστηκε με προτεραιότητά του, να καλύψει τις βασικές ανάγκες του Λαού σε νοσοκομεία, σχολεία ή λαϊκούς συνεταιρισμούς αγροτικής ή βιοτεχνικής-βιομηχανικής παραγωγής με την αναγκαία υλικοτεχνική υποστήριξη όλων αυτών των κοινωνικών δομών σε μηχανήματα και προσωπικό, ώστε να υπάρξει αληθινή ανεξαρτησία του Λαού, τόσο σε παραγωγή πλούτου επ’ωφελεία του, όσο και σε μόρφωση, υγεία, περίθαλψη και συνταξιοδότηση του, με βάση το Λαϊκό, δηλαδή το αληθινό δημόσιο συμφέρον.

Εάν υπήρχε αυτή η προτεραιότητα για την ανάγκη δανεισμού, τότε η “Ελλάς” τους ως υφιστάμενο κράτος των ελλήνων Αστών, θα ήταν ήδη παράδεισος για τον Λαό εδώ και δεκαετίες με τόσα δανεισμένα δις… Θα είχε ο Λαός, αυτός ο γίγαντας ο κοιμώμενος, πανάθεμά μας, την καλύτερη περίθαλψη και υγεία, τα καλύτερα μεροκάματα, την καλύτερη μόρφωση, το καλύτερο επιστημονικό κι εργατικό δυναμικό, την καλύτερη παραγωγή του δικού του πλούτου με τις ίδιες του τις δυνάμεις και προς όφελος του, την καλύτερη σύνταξη αποστράτευσης απ’ τον καθημερινό μόχθο, τις καλύτερες συνθήκες ζωής και το καλύτερο μέλλον μέσα στον δυτικό κόσμο, με τόσο πολλά, δανεισμένα απ’ τον “ίδιο” χρήματα…

Αντιθέτως το αστικό κράτος των “ελλήνων” αστών, που διατηρεί αναλλοίωτη την συνέχειά του με βασιλιάδες, δικτάτορες, συνεργάτες “κατακτητών” ή με εκλεγμένες κυβερνήσεις και δημοψηφίσματα, προστάτευε πάντοτε και θέλει να προστατεύσει τα συμφέροντα όσων αστών μπορούσαν και μπορούν, να πίνουν το αίμα των λαών με το μπουρί, παγκοσμίως… Διότι ξέρουν ανέκαθεν οι διάφοροι κι οι διάφορες “Ελληνάρες”, μικροΚατσαπλιάδες και μπακαλοΚαπιταλιστές παγκοσμίως, κι αυτό φοβούνται…, ότι όταν ο Λαός, δηλαδή οι εργαζόμενοι της αστικής Βιομηχανικής Εποχής, οργανωθεί κι απαιτήσει τα δίκια του δεν θα αστειευτεί καθόλου και θα υπερασπιστεί και με την ζωή του ακόμα, τόσο την Λευτεριά Του όσο και το Δίκιο Του…

Απόδειξη για την πραγματική ευημερία των Λαών υπάρχει ιστορικά και είναι τα “ψήγματα” της κάθε ένοπλης Λαϊκής Αντίστασης π.χ. στην Ισπανία το ’36 ή στα καθ’ημάς με τον ΕΛΑΣ το ’43… Ή με τα Λαϊκά-Εργατικά Κράτη, όπως π.χ. Σοβιετική Ένωση, άσχετα από τα όποια λάθη στην πορεία τους… Δε θέλουμε Καπιταλισμό, θέλουμε δικό μας λαϊκό και δημοκρατικό κράτος…

Δεν είναι παράταιρη όλη ετούτη η αναφορά στα κρατικά δάνεια, ούτε κι ασύνδετη με το επίδομα ανεργίας ή με την μείωση του βασικού μισθού και το ανελέητο πετσόκομμα όλων των συντάξεων, ανεξαρτήτως των όποιων καταβληθέντων εισφορών απ’ όλους τους εργαζόμενους. Γίνεται για να διαλυθεί ο δημιουργημένος απ’τα ΜΜΕ αστικός μύθος, πως ο λαός σπαταλούσε περισσότερα απ’ όσα παρήγαγε, και γι’ αυτό “δανειζόταν μέσω του αστικού του κράτους”, οπότε ήταν αναγκαία και τα Μνημόνια. Τέτοιες αερολογίες απλώς συγκαλύπτουν το γεγονός, ότι άλλος παράγει τον πλούτο διαχρονικά παγκοσμίως κι άλλος επωφελείται, ως παράσιτο… Και μας ειρωνεύεται κι από πάνω…

Κάτω οι Πάνω λοιπόν και όλοι για όλους εμάς!… Γεννάμε έννοιες ακόμη, Όχι μόνον λέξεις. Μπορούμε και την λευτεριά μας και το δίκιο μας!

Δεν είμαστε των αστών “οι ήρωες με τις παντούφλες” ή “με τις γιομάτες τσέπες”…